تفسير ابن رجب الحنبلي: تفاوت میان نسخه‌ها

'''روائع التفسیر؛ تفسیرابن رجب الحنبلی''' اثر ابوالفرج عبدالرحمن بن رجب حنبلی، تفسیر قرآن مأثور (قرآن به قرآن و قرآن به سنت) می‌باشد با تحقیق ابومعاذ طارق بن عوض الله بن محمد.

محقق در مقدمه خود، اهمیت کتاب حاضر را در تأویلات بدیع و تفسیرات نیکوی آن و نیز علاقه و اهتمام ویژه ابن رجب به عدم پرداختن به تفسیر قرآن، بدون آنچه قرآن باید با آن تفسیر شود، دانسته است. وی با آنکه از اطلاعات وسیع و بالایی مخصوصا پیرامون مکاتب تفسیری برخوردار است، اما به تفسیر قرآن به مأثور اکتفا نموده و در این رابطه فقط از قرآن، سنت صحیح و اقوال صحابه و تابعین و ائمه متبوع آنها، در تفسیر قرآن، بهره برده است<ref>مقدمه محقق، ص7</ref>.

ویژگی تفسیری ابن رجب چنین است که در تفسیر آیات قرآن، ابتدا به خود قرآن مراجعه نموده و در صورت نیافتن مطلبی در تفسیر آن آیه، به روایات صحیح نبوی و پس از آن، به اقوال صحابه رجوع نموده و بر طبق همین سلسله مراتب، عمل نموده است. زمانی که وی تفسیری برای آیات از قرآن، سنت و صحابه، نیافته، از اقوال تابعینی همچون مجاهد بن جبر، سعید بن جبیر، عکرمه مولی ابن عباس، عطاء بن ابی رباح، حسن بصری، مسورق بن اجدع، سعید بن مسیب، ابی عالیه، ربیع بن انس، قتاده، ضحاک بن مزاحم و سایر تابعین، بهره برده و به هیچ وجه، از تفسیر به رای، استفاده  نکرده است<ref>همان، ص8- 9</ref>.

مقدمه و متن کتاب.