المعجم في فقه لغة القرآن و سر بلاغته: تفاوت میان نسخه‌ها

'''المعجم فی فقه لغة القرآن و سر بلاغته''' به سرپرستی محمد واعظ‌زاده خراسانی و با همکاری گروهی از محققین و اساتید زبان عرب در 24 جلد به رشته تحریر درآمده است. این کتاب، دائرة المعارفی جامع و تحقیقی درباره قرآن است که همه‌ مزیت‌های‌ کتاب‌های‌ متقدمان و متأخران را به همراه مطالبی نو و ابتکاری دربر دارد.

هدف از تألیف کتاب، ایجاد یک‌ دائرة‌‌المعارف‌ درباره قرآن است که دارای مطالبی درباره غریب القرآن، مفردات‌ القرآن، متشابه القرآن، معانی القرآن، و جنبه‌های دیگر مربوط به فصاحت و بلاغت واعجاز قرآن باشد؛ لذا این کتاب را‌ از‌ جهتی‌ می‌توان جزو کتاب‌های غریب ‌‌‌القرآن یا مفردات قرآن شمرد، و از جهت‌ دیگر‌، جزو کتاب‌های اعجاز قرآن.<ref>ر.ک: مؤمن‌زاده، محمد حسن، ص125</ref>‏

این کتاب، مقدمه‌ای طولانی دارد. در این مقدّمه -که هنوز انتشار نیافته است‌ جریان‌ «فقه اللّغة» و دگرگونی‌های تاریخی آن به‌ طور‌ مشروح بیان‌ شده‌ است‌؛ سپس به علوم قرآنی‌ و انواع و اقسام آن پرداخته می‌شود، که در مقدمه مختصر کتاب به فهرست مطالب آن در 20 عنوان اشاره شده است‌.<ref>ر.ک: همان، ص122؛ تصدیر، ص25</ref>‏  

ترتیب‌ کتاب‌ و موادّ‌ اصلی کتاب، به ترتیب حروف تهجّی سه حرف اوّل آن می‌باشد؛ به‌ جز‌ اعلام‌ که بر حسب تلفّظ آن‌ها مرتب شده است؛ لذا این معجم با کلمه «آدم‌» شروع‌ شده‌ است؛ بر خلاف سایر فرهنگ‌های قرآن که آن را در ذیل کلمه «اَدَم» آورده‌اند‌.<ref>ر.ک: مؤمن‌زاده، محمد حسن، ص117</ref>‏  

<references/>

# مومن زاده، محمد حسن؛ «گزارشی از کتاب المعجم فی فقه لغة القرآن و سر بلاغته»، پژوهش و حوزه، بهار 1381، شماره 9،  ص 116 تا 125؛ به آدرس اینترنتی: