تفسیر بصائر یمینی: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۱۵ ژوئن ۲۰۲۲
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۰: خط ۳۰:
در میان نگارش‌های تفسیری، «بصائر» از خوش‌تعبیرترین تفاسیر موجز قرن ششم هجری است که با نثری روان و گویا با اندکی شرح کلمات، ذکر قصص و یادآوری برخی احتمالات تفسیری به نگارش درآمده است. پیش از آن تفسیرهای دیگری بر همین سبک موجز به نگارش درآمده است. البته تفسیرهای مفصل‌تر فارسی نیز پیش از آن تألیف یافته است<ref>ر.ک: ایازی، سید محمد علی، ص188-189</ref>.
در میان نگارش‌های تفسیری، «بصائر» از خوش‌تعبیرترین تفاسیر موجز قرن ششم هجری است که با نثری روان و گویا با اندکی شرح کلمات، ذکر قصص و یادآوری برخی احتمالات تفسیری به نگارش درآمده است. پیش از آن تفسیرهای دیگری بر همین سبک موجز به نگارش درآمده است. البته تفسیرهای مفصل‌تر فارسی نیز پیش از آن تألیف یافته است<ref>ر.ک: ایازی، سید محمد علی، ص188-189</ref>.


روش تنظیم مطالب بصائر آن است که در آغاز سوره و آیه چنانپه روایتی در باب فضل سوره و آیه یا قرائت آن باشد ذکر کند و این یادکرد معمولا همراه با استدلال و توضیح است و گاه برای دفع شبهه نکاتی را بیان می‌کند و پاسخ آن را می‌دهد؛ چنان‌که در فضل آیت‌الکرسی از پیامبر حدیثی را نقل می‌کند که در سوره‌ی بقره آیه‌ای هست که از همه آیه‌ها برتر است، آنگاه شبهه‌ای را مطرح می‌کند که لازمه این معنا نقصان دیگر آیه‌ها باید باشد، سپس خود پاسخ می‌دهد.
روش تنظیم مطالب بصائر آن است که در آغاز سوره و آیه چنانچه روایتی در باب فضل سوره و آیه یا قرائت آن باشد ذکر کند و این یادکرد معمولا همراه با استدلال و توضیح است و گاه برای دفع شبهه نکاتی را بیان می‌کند و پاسخ آن را می‌دهد؛ چنان‌که در فضل آیت‌الکرسی از پیامبر حدیثی را نقل می‌کند که در سوره‌ی بقره آیه‌ای هست که از همه آیه‌ها برتر است، آنگاه شبهه‌ای را مطرح می‌کند که لازمه این معنا نقصان دیگر آیه‌ها باید باشد، سپس خود پاسخ می‌دهد.


از طرف دیگر، افراط در ذکر فضیلت قرائت سوره ندارد، به‌گونه‌ای که در برخی از تفاسیر معمول است که ثواب‌های بی‌شمار از طریق راویان معلوم‌الحال نقل می‌گردد. نیشابوری، معمولا به ذکر اسباب نزول اهتمام دارد و هرجا که آیتی با ذکر سبب نزول مقرون باشد، از نقل آن دریغ نمی‌ورزد و رابطه پنهان یک آیه و مطالب پوشیده را با توضیح سبب نزول روشن می‌سازد و گاه چند نقل قول در باب شأن نزول را بیان داشته و یکی را ترجیح می‌دهد.
از طرف دیگر، افراط در ذکر فضیلت قرائت سوره ندارد، به‌گونه‌ای که در برخی از تفاسیر معمول است که ثواب‌های بی‌شمار از طریق راویان معلوم‌الحال نقل می‌گردد. نیشابوری، معمولا به ذکر اسباب نزول اهتمام دارد و هرجا که آیتی با ذکر سبب نزول مقرون باشد، از نقل آن دریغ نمی‌ورزد و رابطه پنهان یک آیه و مطالب پوشیده را با توضیح سبب نزول روشن می‌سازد و گاه چند نقل قول در باب شأن نزول را بیان داشته و یکی را ترجیح می‌دهد.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش