دیوان عمادی شهریاری: تفاوت میان نسخه‌ها

دیوان عمادی شهریاری (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۹ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۰۱:۲۶

۴۰۲ بایت اضافه‌شده ، ‏۹ ژوئن ۲۰۲۲

بدون خلاصۀ ویرایش

Hbaghizadeh@noornet.net

۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش

@@ خط ۲۷: / خط ۲۷: @@
 }}
+'''دیوان عمادی شهریاری،''' حاوی اشعار سراینده عهد سلجوقی [[عمادی شهریاری، عمادالدین|عمادالدین غزنوی]] مشهور به عمادی یا شهریاری (درگذشته 573/582ق) است. دیوان با مقدمه و تصحیح [[حبیبی‌نژاد، ذبیح‌الله|ذبیح‌الله حبیبی‌نژاد]] منتشر شده است.
+[[عمادی شهریاری، عمادالدین|عمادی شهریاری]]، شاعری زیباسخن و لطیف‌طبع و در قصیده‌گویی منفرد بوده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص18</ref>‏. روش [[عمادی شهریاری، عمادالدین|عمادی]] در شعر، همان روش معهود شاعران در قرن ششم است؛ یعنی افکار و مضامین باریک و دقیق را در عبارات سلیس و ترکیبات بدیع می‌پروراند و اگرچه معانی و مضامین خود را مبتنی بر مسائل غامض علمی یا تصورات خارج از محیط عادت نمی‌کند، بااین‌حال فهم اشعار او گاه به سبب تشبیهات و تعبیرات خاص دشوار می‌شود و برروی‌هم می‌توان گفت سادگی و روانی در غالب اشعار او بیشتر غلبه دارد تا غموض و ابهام بعضی از آنها که نتیجه پیچیدن در اوهام و خیالات باریک و استفاده از الفاظ دشوار و ترکیبات صعب است<ref>ر.ک: همان، ص 47</ref>‏.
-'''دیوان عمادی شهریاری،''' حاوی اشعار سراینده عهد سلجوقی عمادالدین غزنوی مشهور به عمادی یا شهریاری (درگذشته 573/582ق) است. دیوان با مقدمه و تصحیح ذبیح‌الله حبیبی‌نژاد منتشر شده است.
+محتوای بیشتر قصاید و قطعات [[عمادی شهریاری، عمادالدین|عمادی]] را مدح سلاطین و امرای باوندی و سلجوقی تشکیل می‌دهد. از میان ممدوحان وی به «سیف‌الدین عمادالدوله بن فرامرز شاه مازندران» علاقه بیشتری دارد و این موضوع هم از تعداد قصاید (13 قصیده از 20 قصیده) و هم از لحن و توصیف [[عمادی شهریاری، عمادالدین|عمادی]] در اشعار مشخص می‌شود<ref>ر.ک: صفرزاده، حبیب، ص238</ref>‏.
-عمادی شهریاری، شاعری زیباسخن و لطیف‌طبع و در قصیده‌گویی منفرد بوده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص18</ref>‏. روش عمادی در شعر، همان روش معهود شاعران در قرن ششم است؛ یعنی افکار و مضامین باریک و دقیق را در عبارات سلیس و ترکیبات بدیع می‌پروراند و اگرچه معانی و مضامین خود را مبتنی بر مسائل غامض علمی یا تصورات خارج از محیط عادت نمی‌کند، بااین‌حال فهم اشعار او گاه به سبب تشبیهات و تعبیرات خاص دشوار می‌شود و برروی‌هم می‌توان گفت سادگی و روانی در غالب اشعار او بیشتر غلبه دارد تا غموض و ابهام بعضی از آنها که نتیجه پیچیدن در اوهام و خیالات باریک و استفاده از الفاظ دشوار و ترکیبات صعب است<ref>ر.ک: همان، ص 47</ref>‏.
+[[عمادی شهریاری، عمادالدین|عمادی]] در جای‌جای اشعارش مخاطب را به زهد و پرهیزگاری در دنیا دعوت می‌کند. برخی قصاید او به‌طور مستقل در خدمت زهد و اندرز هستند و در برخی قصاید نیز بخش تشبیب مشتمل بر این موضوع است. [[عمادی شهریاری، عمادالدین|عمادی]] موضوع زهد و اندرز را در غزلیات و قطعاتش نیز وارد ساخته است<ref>ر.ک: همان، ص239</ref>‏.
-محتوای بیشتر قصاید و قطعات عمادی را مدح سلاطین و امرای باوندی و سلجوقی تشکیل می‌دهد. از میان ممدوحان وی به «سیف‌الدین عمادالدوله بن فرامرز شاه مازندران» علاقه بیشتری دارد و این موضوع هم از تعداد قصاید (13 قصیده از 20 قصیده) و هم از لحن و توصیف عمادی در اشعار مشخص می‌شود<ref>ر.ک: صفرزاده، حبیب، ص238</ref>‏.
-عمادی در جای‌جای اشعارش مخاطب را به زهد و پرهیزگاری در دنیا دعوت می‌کند. برخی قصاید او به‌طور مستقل در خدمت زهد و اندرز هستند و در برخی قصاید نیز بخش تشبیب مشتمل بر این موضوع است. عمادی موضوع زهد و اندرز را در غزلیات و قطعاتش نیز وارد ساخته است<ref>ر.ک: همان، ص239</ref>‏.
 ==پانویس==