پرش به محتوا

دیوان امیرخسرو دهلوی رحمه‌الله: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۸: خط ۸:
[[ انوار الحسن ]] (گردآورنده)
[[ انوار الحسن ]] (گردآورنده)
|زبان  
|زبان  
| زبان =
| زبان =  
| کد کنگره =/د9 / 5348 PIR  
| کد کنگره =/د9 / 5348 PIR  
| موضوع =
| موضوع =
|ناشر  
|ناشر  
| ناشر =راجه رام کمار بکدپو وارث نولکشور بکدپو = راجه رام کمار بکدپو وارث نولکشور بکدپو
| ناشر =راجه رام کمار بکدپو وارث نولکشور بکدپو = راجه رام کمار بکدپو وارث نولکشور بکدپو  
| مکان نشر =هند - لکهنو
| مکان نشر =هند - لکهنو  


| سال نشر =1967م.
| سال نشر =1967م.


| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE55695AUTOMATIONCODE
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE55695AUTOMATIONCODE
| چاپ =چاپ يکم
| چاپ =چاپ يکم  


| شابک =
| شابک =
خط ۳۱: خط ۳۱:
'''دیوان امیرخسرو دهلوی رحمه‌الله: مکمل و مستند مجموعه دواوین خسرو،''' مجموعه اشعار [[امیرخسرو دهلوی، خسرو بن محمود|امیرخسرو دهلوی]]، از شعرای اوایل قرن هشتم هجری هندوستان است. این نسخه توسط دکتر [[انوار حسن]] استاد و رئیس شعبه علوم مشرقیه دانشگاه لکهنو مرتب و مهذب گردیده است.
'''دیوان امیرخسرو دهلوی رحمه‌الله: مکمل و مستند مجموعه دواوین خسرو،''' مجموعه اشعار [[امیرخسرو دهلوی، خسرو بن محمود|امیرخسرو دهلوی]]، از شعرای اوایل قرن هشتم هجری هندوستان است. این نسخه توسط دکتر [[انوار حسن]] استاد و رئیس شعبه علوم مشرقیه دانشگاه لکهنو مرتب و مهذب گردیده است.


[[امیرخسرو دهلوی، خسرو بن محمود|امیرخسرو دهلوی]] (651–725ق)، طوطی زبان‌آور هند، از شاعران بنام پارسی‌گوی است. شکی نیست که بزرگ‌ترین شاعر شبه قاره هند امیر خسرو است که برخی وی را سعدی هندوستان نامیده‌اند. او در نظم و نثر پارسی توانایی کامل داشت و از استادان این فن بشمار می‌رود. دیوان غزلیات امیرخسرو بارها در شبه قاره و ایران به چاپ رسیده است. چاپ‌های تهران [[درویش، م|م. درویش]] و [[نفیسی، سعید|سعید نفیسی]] مورد عنایت اقبال صلاح‌الدین در تصحیح بعدی از دیوان غزلیات امیرخسرو در لاهور قرار گرفت که به سبب نایافت بودن آن در ایران، [[روشن، محمد|محمد روشن]] همان کار [[اقبال صلاح‌الدین]] را با ویراست جزیی به چاپ رسانید.<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/86025/91 ر.ک: مست علی پارسا و دیگران، ص91]</ref>
[[امیرخسرو دهلوی، خسرو بن محمود|امیرخسرو دهلوی]] (651–725ق)، طوطی زبان‌آور هند، از شاعران بنام پارسی‌گوی است. شکی نیست که بزرگ‌ترین شاعر شبه قاره هند امیر خسرو است که برخی وی را سعدی هندوستان نامیده‌اند. او در نظم و نثر پارسی توانایی کامل داشت و از استادان این فن بشمار می‌رود. دیوان غزلیات امیرخسرو بارها در شبه قاره و ایران به چاپ رسیده است. چاپ‌های تهران [[درویش، م|م. درویش]] و [[نفیسی، سعید|سعید نفیسی]] مورد عنایت اقبال صلاح‌الدین در تصحیح بعدی از دیوان غزلیات امیرخسرو در لاهور قرار گرفت که به سبب نایافت بودن آن در ایران، [[روشن، محمد|محمد روشن]] همان کار [[اقبال صلاح‌الدین]] را با ویراست جزیی به چاپ رسانید.<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/86025/91 ر.ک: مست علی پارسا و دیگران، ص91]</ref>


نسخه حاضر که توسط دکتر [[انوار حسن]] مرتب گردیده، با مقدمه‌ای توسط ایشان به زبان اردو آغاز می‌شود<ref>[https://noorlib.ir/book/view/56255?pageNumber=13&viewType=pdf ر.ک: مقدمه کتاب، ص11]</ref> که در آن به شرح زندگی<ref>[https://noorlib.ir/book/view/56255?pageNumber=14&viewType=pdf ر.ک: همان، ص12]</ref> و جایگاه امیرخسرو دهلوی در ادبیات هندوستان و نیز آثار و تصانیف او <ref>[https://noorlib.ir/book/view/56255?pageNumber=34&viewType=pdf ر.ک: همان، ص32]</ref> اشاره شده است، سپس با بیان دیباچه‌ای از امیرخسرو دهلوی<ref>[https://noorlib.ir/book/view/56255?pageNumber=40&viewType=pdf ر.ک: همان، ص38]</ref> ادامه یافته است و قصیده‌ای به نام ساقی‌نامه<ref>[https://noorlib.ir/book/view/56255?pageNumber=44&viewType=pdf ر.ک: همان، ص42]</ref> زینت‌بخش این نسخه از دیوان امیرخسرو دهلوی گردیده که در نسخه ایرانی با تصحیح [[نفیسی، سعید|سعید نفیسی]] (متوفی 1386ش)، دیده نمی‌شود. غزلیات<ref>[https://noorlib.ir/book/view/56255?pageNumber=51&viewType=pdf ر.ک: همان، ص49]</ref>،   قصاید<ref>[https://noorlib.ir/book/view/56255?pageNumber=923&viewType=pdf ر.ک: همان، ص921]</ref>، قطعات<ref>[https://noorlib.ir/book/view/56255?pageNumber=958&viewType=pdf ر.ک: همان، ص956]</ref> و رباعیات<ref>[https://noorlib.ir/book/view/56255?pageNumber=965&viewType=pdf ر.ک: همان، ص963]</ref> از دیگر بخش‌های این نسخه از دیوان است.
نسخه حاضر که توسط دکتر [[انوار حسن]] مرتب گردیده، با مقدمه‌ای توسط ایشان به زبان اردو آغاز می‌شود<ref>[https://noorlib.ir/book/view/56255?pageNumber=13&viewType=pdf ر.ک: مقدمه کتاب، ص11]</ref> که در آن به شرح زندگی<ref>[https://noorlib.ir/book/view/56255?pageNumber=14&viewType=pdf ر.ک: همان، ص12]</ref> و جایگاه امیرخسرو دهلوی در ادبیات هندوستان و نیز آثار و تصانیف او <ref>[https://noorlib.ir/book/view/56255?pageNumber=34&viewType=pdf ر.ک: همان، ص32]</ref> اشاره شده است، سپس با بیان دیباچه‌ای از امیرخسرو دهلوی<ref>[https://noorlib.ir/book/view/56255?pageNumber=40&viewType=pdf ر.ک: همان، ص38]</ref> ادامه یافته است و قصیده‌ای به نام ساقی‌نامه<ref>[https://noorlib.ir/book/view/56255?pageNumber=44&viewType=pdf ر.ک: همان، ص42]</ref> زینت‌بخش این نسخه از دیوان امیرخسرو دهلوی گردیده که در نسخه ایرانی با تصحیح [[نفیسی، سعید|سعید نفیسی]] (متوفی 1386ش)، دیده نمی‌شود. غزلیات<ref>[https://noorlib.ir/book/view/56255?pageNumber=51&viewType=pdf ر.ک: همان، ص49]</ref>، قصاید<ref>[https://noorlib.ir/book/view/56255?pageNumber=923&viewType=pdf ر.ک: همان، ص921]</ref>، قطعات<ref>[https://noorlib.ir/book/view/56255?pageNumber=958&viewType=pdf ر.ک: همان، ص956]</ref> و رباعیات<ref>[https://noorlib.ir/book/view/56255?pageNumber=965&viewType=pdf ر.ک: همان، ص963]</ref> از دیگر بخش‌های این نسخه از دیوان است.




خط ۴۷: خط ۴۷:


[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:مقالات خرداد 01 باقی زاده]]
[[رده:مقالات خرداد 01 باقی‌زاده]]
[[رده:مقالات بازبینی نشده1]]
[[رده:مقالات بازبینی شده خرداد 01]]
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
۶۱٬۱۸۹

ویرایش