۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
(صفحه ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'>
[[پرونده:NUR10155J1.jpg|بندانگش» ایجاد کرد.) |
جز (جایگزینی متن - 'مبرد' به 'مبرد') |
||
خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
محتواى كتاب، عبارت است از آنچه توحيدى از مجالس به ياد داشته و به اصطلاح از سماع و استماع به دست آورده است و با اين قبيل جملهها مشخص مىنمايد: «هكذا حفظته من المجالس» يا«قد حفظت من غير معرفة ثم سألت العلماء فوضح الجواب» يا«سألت رجلا كان يتعاطى هذا النّمط» و... | محتواى كتاب، عبارت است از آنچه توحيدى از مجالس به ياد داشته و به اصطلاح از سماع و استماع به دست آورده است و با اين قبيل جملهها مشخص مىنمايد: «هكذا حفظته من المجالس» يا«قد حفظت من غير معرفة ثم سألت العلماء فوضح الجواب» يا«سألت رجلا كان يتعاطى هذا النّمط» و... | ||
البته مؤلف، مطالب را بعد از آزمون و تحقيق نقل كرده است. گذشته از اين، منتخبات مفصلى را از آثار جاحظ(كه توحيدى، ارادت بىقيد و شرطى بدو دارد) و نيز از كتب«النوادر» ابن الاعرابى، «الكامل» مبرد، «عيون الاخبار» ابن قتيبه، «مجالس» ثعلب، «المنظوم و المنثور» ابن ابى طاهر، «الاوراق» صولى، «الوزاء» ابن عبدوس جهشيارى و «الحيوانات» قدامه در كتاب خود آورده و به شيوه استادش جاحظ، جدّ و هزل را به هم آميخته و از اين شاخ به آن شاخ پريده كه خواننده دچار ملال نگردد. | البته مؤلف، مطالب را بعد از آزمون و تحقيق نقل كرده است. گذشته از اين، منتخبات مفصلى را از آثار جاحظ(كه توحيدى، ارادت بىقيد و شرطى بدو دارد) و نيز از كتب«النوادر» ابن الاعرابى، «الكامل» [[مبرد، محمد بن یزید|مبرد]]، «عيون الاخبار» ابن قتيبه، «مجالس» ثعلب، «المنظوم و المنثور» ابن ابى طاهر، «الاوراق» صولى، «الوزاء» ابن عبدوس جهشيارى و «الحيوانات» قدامه در كتاب خود آورده و به شيوه استادش جاحظ، جدّ و هزل را به هم آميخته و از اين شاخ به آن شاخ پريده كه خواننده دچار ملال نگردد. | ||
مىتوان گفت كه همه فرهنگ عربى از خلال اين كتاب مىگذرد. مؤلف، فرهنگ عربى را نيك هضم كرده و همه فرهنگ فلسفى رايج در قرن چهارم هجرى و همچنين فرهنگ تصوف را در كتاب آورده است. | مىتوان گفت كه همه فرهنگ عربى از خلال اين كتاب مىگذرد. مؤلف، فرهنگ عربى را نيك هضم كرده و همه فرهنگ فلسفى رايج در قرن چهارم هجرى و همچنين فرهنگ تصوف را در كتاب آورده است. | ||
خط ۷۳: | خط ۷۳: | ||
مؤلف در اين كتاب از منابعى همچون قرآن و سنت و عقل و تجربه فراوان بهره برده است. | مؤلف در اين كتاب از منابعى همچون قرآن و سنت و عقل و تجربه فراوان بهره برده است. | ||
مايه اصلى اين اثر، يادداشتهايى است كه ابو حيان هنگام استنساخ براى خود برمىداشته است و از منابع اصلى كتاب خود، آثارى چون«النوادر» ابن اعرابى، «الكامل» مبرد، «عيون الاخبار» ابن قتيبه، «مجالس» ثعلب، «المنظوم و المنثور» ابن ابى طاهر و... را برمىشمارد. | مايه اصلى اين اثر، يادداشتهايى است كه ابو حيان هنگام استنساخ براى خود برمىداشته است و از منابع اصلى كتاب خود، آثارى چون«النوادر» ابن اعرابى، «الكامل» [[مبرد، محمد بن یزید|مبرد]]، «عيون الاخبار» ابن قتيبه، «مجالس» ثعلب، «المنظوم و المنثور» ابن ابى طاهر و... را برمىشمارد. | ||
روش كتاب، همان روش جاحظ در«البيان» است كه موضوعات مختلف، بهطور پراكنده و بدون هيچ نظم خاصى در كنار يكديگر قرار گرفتهاند. گر چه اين اثر، بر نقل و روايت استوار است، اما نقل با نقد همراه است و گاه پرسشهاى تفكرانگيز به ميان مىآيد. مؤلف، در اين اثر، اطلاعات سودمندى هم در باره فرق مختلف كلامى، همچون اماميه و صوفيه آورده و مغتنم است. ضمن بيان مطالب، گاه ازحدود ادب و اخلاق فراتر مىرود و مسائلى ركيك و سخيف بيان مىدارد. | روش كتاب، همان روش جاحظ در«البيان» است كه موضوعات مختلف، بهطور پراكنده و بدون هيچ نظم خاصى در كنار يكديگر قرار گرفتهاند. گر چه اين اثر، بر نقل و روايت استوار است، اما نقل با نقد همراه است و گاه پرسشهاى تفكرانگيز به ميان مىآيد. مؤلف، در اين اثر، اطلاعات سودمندى هم در باره فرق مختلف كلامى، همچون اماميه و صوفيه آورده و مغتنم است. ضمن بيان مطالب، گاه ازحدود ادب و اخلاق فراتر مىرود و مسائلى ركيك و سخيف بيان مىدارد. | ||
خط ۱۲۷: | خط ۱۲۷: | ||
[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/19117 مطالعه کتاب البصائر و الذخائر در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور] | [http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/19117 مطالعه کتاب البصائر و الذخائر در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور] | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
ویرایش