دیوان نجیب کاشانی: تفاوت میان نسخه‌ها

در نوشته [[خباز کاشانی]] در انتهای کتاب، به بیان این نکته پرداخته شده است که نجیب باآنکه در نازک‌اندیشی سبک هندی، استادی به‌کار برده است، اما بیشتر از ابیاتی که چون آب حیات در دهان‌ها جریان دارد، در کتاب این شاعر گرامی یافت می‌شود، مانند:

[[فیضی، مصطفی|فیضی کاشانی]] نیز در نوشته خود، نجیب را از جمله شاعران گران‌قدر قرن 11-‌12 هجری دانسته که ناشناخته باقی مانده است. وی معتقد است که باریک‌اندیشی، مضمون‌یابی و قدرت طبع این شاعر، به‌ حدی است که گاهی می‌شود وی را در مقام کلیم و صائب، استادان مشهور سبک هندی ارزیابی کرد. اما با این مایه هنر، از شاعران کم‌مایه عصر صفوی ناشناخته‌تر مانده است؛ زیرا طبع آزاد شاعر به وی اجازه نداده پیرامون چرب‌زبانی، تملق‌گویی و چاپلوسی که باب هر عصر و زمان است، بگردد و نداشتن این هنر، برای ناشناخته ماندن هر هنرمندی کافی است؛ از سویی شاعران هم‌شهری وی برای کسب مال، منال، مقام و شهرت، راهی هند که در آن روزگار مأمن هنرمندان بود، می‌شدند<ref>ر.ک: همان، ص494</ref>.