پرش به محتوا

النور الأبهر في الدفاع عن الشيخ الأکبر: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۴۶: خط ۴۶:
# «الدر الثمین في مناقب الشیخ محيي الدین»:
# «الدر الثمین في مناقب الشیخ محيي الدین»:
#:این رساله، نوشته ابوالحسن علی بن ابراهیم قاری بغدادی، از صوفیان قرن هشتم هجری می‌باشد که متأسفانه شرح‌حال چندانی از وی در منابع ذکر نشده است<ref>متن کتاب، ص19</ref>. مطالب این رساله، در دو باب، به شرح ذیل، سامان‌دهی شده است:
#:این رساله، نوشته ابوالحسن علی بن ابراهیم قاری بغدادی، از صوفیان قرن هشتم هجری می‌باشد که متأسفانه شرح‌حال چندانی از وی در منابع ذکر نشده است<ref>متن کتاب، ص19</ref>. مطالب این رساله، در دو باب، به شرح ذیل، سامان‌دهی شده است:
#:در باب اول، در ابتدا به بیان احوال و خصوصیات ظاهری و اخلاقی ابن‌عربی پرداخته شده و اطلاعات مختصری شامل زمان و مکان ولادت، تحصیلات و سفرهایی که به منظور کسب علم داشته و نهایتاً وفات وی، در اختیار خواننده قرار گرفته است<ref>همان، ص23</ref>.
##در باب اول، در ابتدا به بیان احوال و خصوصیات ظاهری و اخلاقی ابن‌عربی پرداخته شده و اطلاعات مختصری شامل زمان و مکان ولادت، تحصیلات و سفرهایی که به منظور کسب علم داشته و نهایتاً وفات وی، در اختیار خواننده قرار گرفته است<ref>همان، ص23</ref>.
#:نویسنده در ادامه، متعاملان با ابن‌عربی را به سه فرقه زیر تقسیم کرده است:
##:نویسنده در ادامه، متعاملان با ابن‌عربی را به سه فرقه زیر تقسیم کرده است:
#:عده‌ای از معاصرین وی که فضایل و خصایص او را ستوده‌اند، مانند امام فخرالدین محمد بن عمر بن حسین رازی، عزالدین بن عبدالسلام، شهاب‌الدین عمر بن محمد سهروردی، سعدالدین محمد بن مؤید حموی، کمال‌الدین زملکانی، ابن عساکر، ابن نجار، ابن دبیثی و ابویحیی زکریا بن محمد بن محمد اندلسی قزوینی<ref>همان، ص30</ref>.
##:عده‌ای از معاصرین وی که فضایل و خصایص او را ستوده‌اند، مانند امام فخرالدین محمد بن عمر بن حسین رازی، عزالدین بن عبدالسلام، شهاب‌الدین عمر بن محمد سهروردی، سعدالدین محمد بن مؤید حموی، کمال‌الدین زملکانی، ابن عساکر، ابن نجار، ابن دبیثی و ابویحیی زکریا بن محمد بن محمد اندلسی قزوینی<ref>همان، ص30</ref>.
#:گروهی که به حقایق معانی و مقاصد مبانی کلمات و سخنان وی، پی نبرده و درباره او توقف کرده‌اند مانند ابوالحسن علی بن حسن خزرجی زبیدی یمنی، عمادالدین بن کثیر دمشقی، عبدالله بن اسعد یافعی و محیی‌الدین سبط ابوالفرج بن جوزی بغدادی<ref>همان، ص46</ref>.
##:گروهی که به حقایق معانی و مقاصد مبانی کلمات و سخنان وی، پی نبرده و درباره او توقف کرده‌اند مانند ابوالحسن علی بن حسن خزرجی زبیدی یمنی، عمادالدین بن کثیر دمشقی، عبدالله بن اسعد یافعی و محیی‌الدین سبط ابوالفرج بن جوزی بغدادی<ref>همان، ص46</ref>.
#:عده‌ای که در ظواهر کلمات و سخنان وی، دچار سرگردانی شده و به باطن و حقیقت گفته‌های او، پی نبرده و او را نکوهیده‌اند. نویسنده از این گروه، نامی نبرده و فقط، با بهره‌گیری از برخی آیات، از ایشان انتقاد نموده است<ref>همان، ص54</ref>.
##:عده‌ای که در ظواهر کلمات و سخنان وی، دچار سرگردانی شده و به باطن و حقیقت گفته‌های او، پی نبرده و او را نکوهیده‌اند. نویسنده از این گروه، نامی نبرده و فقط، با بهره‌گیری از برخی آیات، از ایشان انتقاد نموده است<ref>همان، ص54</ref>.
#:باب دوم، به اشاره به برخی از سخنان و معرفی برخی از آثار ابن‌عربی، اختصاص یافته است. در ابتدای این باب، نویسنده پرداختن به تصنفات وی را به دلیل کثرت و فراوانی آنها، به دریایی تشبیه نموده است که ساحلی ندارد<ref>همان، ص56</ref>.
##باب دوم، به اشاره به برخی از سخنان و معرفی برخی از آثار ابن‌عربی، اختصاص یافته است. در ابتدای این باب، نویسنده پرداختن به تصنفات وی را به دلیل کثرت و فراوانی آنها، به دریایی تشبیه نموده است که ساحلی ندارد<ref>همان، ص56</ref>.
#:برخی از کتبی که در این باب، از آنها نام برده شده است، عبارتند از: «الجمع و التفصیل في اسرار معاني التنزیل»، «الجذوة المقتبسة و الخطرة المختلسة»، «مفتاح السعادة في معرفة المدخل إلی الطریق الإرادة»، «المثلثات الواردة في القرآن»، «المسبعات الواردة في القرآن»، «الأجوبة علی المسائل المنصورية»، «مبايعة القطب بحضرة القرب»، «منهاج الارتقاء إلی افتضاض أبکار البقاء»، «کنه ما لا بد للمريد منه» و «المحکم في المواعظ والحکم وآداب رسول الله(ص)»<ref>همان، ص57- 59</ref>.
#:برخی از کتبی که در این باب، از آنها نام برده شده است، عبارتند از: «الجمع و التفصیل في اسرار معاني التنزیل»، «الجذوة المقتبسة و الخطرة المختلسة»، «مفتاح السعادة في معرفة المدخل إلی الطریق الإرادة»، «المثلثات الواردة في القرآن»، «المسبعات الواردة في القرآن»، «الأجوبة علی المسائل المنصورية»، «مبايعة القطب بحضرة القرب»، «منهاج الارتقاء إلی افتضاض أبکار البقاء»، «کنه ما لا بد للمريد منه» و «المحکم في المواعظ والحکم وآداب رسول الله(ص)»<ref>همان، ص57- 59</ref>.
# «ترجمة الشیخ الأکبر سيدي محيي الدین بن عربی»:
# «ترجمة الشیخ الأکبر سيدي محيي الدین بن عربی»:
۵۳٬۳۲۷

ویرایش