۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
الفتن (ابن حماد): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'سلمى' به 'سلمى'
جز (جایگزینی متن - 'ذهبى' به 'ذهبى') |
جز (جایگزینی متن - 'سلمى' به 'سلمى') |
||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
مولف در كتاب، غير از نقل روايت به مطلب ديگرى نپرداخته و حتى مقدمه و خطبه‌اى ندارد. الفتن كتابى موضوعى است. كسى هم نگفته كه راويان اين كتاب، آن را از صورت مسند به مبوّب تبديل كرده باشند. آنچه درباره نام كتاب الفتن و نسبت آن به ابن حماد شهرت دارد، از قرن هفتم به بعد است. سه نفر معاصر در نيمه دوم قرن هفتم؛ يعنى ابن طاووس در التشريف؛ شافعى سلمى در عقد الدرر و ابن عديم در بغية الطلب كتاب الفتن را از نعيم بن حماد دانسته و از آن روايت كرده‌اند. [[ذهبى]] (م748) نيز اين مطلب را ذكر كرده است. البته برخى از اين كتاب به (الفتن و الملاحم) تعبير مى‌كنند؛ اما شهرت اين كتاب به (الفتن) است و در نسخه‌هاى خطى و چاپى از آن اين گونه تعبير شده و (الملاحم) را ندارد. | مولف در كتاب، غير از نقل روايت به مطلب ديگرى نپرداخته و حتى مقدمه و خطبه‌اى ندارد. الفتن كتابى موضوعى است. كسى هم نگفته كه راويان اين كتاب، آن را از صورت مسند به مبوّب تبديل كرده باشند. آنچه درباره نام كتاب الفتن و نسبت آن به ابن حماد شهرت دارد، از قرن هفتم به بعد است. سه نفر معاصر در نيمه دوم قرن هفتم؛ يعنى ابن طاووس در التشريف؛ شافعى [[سلمی، محمد بن حسین |سلمى]] در عقد الدرر و ابن عديم در بغية الطلب كتاب الفتن را از نعيم بن حماد دانسته و از آن روايت كرده‌اند. [[ذهبى]] (م748) نيز اين مطلب را ذكر كرده است. البته برخى از اين كتاب به (الفتن و الملاحم) تعبير مى‌كنند؛ اما شهرت اين كتاب به (الفتن) است و در نسخه‌هاى خطى و چاپى از آن اين گونه تعبير شده و (الملاحم) را ندارد. | ||
درباره كتاب الفتن، چند نكته قابل توجه است؛ اول اينكه ابن حماد بيشتر روايات را از صحابه يا تابعين نقل مى‌كند و آن گونه كه انتظار مى‌رود، سند روايات به رسول‌خدا(ص) نمى‌رسد. براى نمونه از مجموع حدود 170 روايت باب‌هاى 29 تا 44 اين كتاب كه درباره مهدى و سفيانى است، تنها حدود 25 روايت از پيامبر و اميرمؤمنان(ع) و امام باقر(ع) صادر شده و ديگر اسناد كتاب به افرادى چون كعب الاحبار، محمد ابن‌حنفيه، زهرى، ارطاة و... ختم مى‌شود. اين گونه سندها نه تنها از نظر شيعه ارزشى ندارد، در نظر اهل سنت نيز حجيت ندارد، چون اصطلاحاً موقوف به شمار مى‌رود؛ يعنى سند آن به صحابى متوقف مى‌شود. | درباره كتاب الفتن، چند نكته قابل توجه است؛ اول اينكه ابن حماد بيشتر روايات را از صحابه يا تابعين نقل مى‌كند و آن گونه كه انتظار مى‌رود، سند روايات به رسول‌خدا(ص) نمى‌رسد. براى نمونه از مجموع حدود 170 روايت باب‌هاى 29 تا 44 اين كتاب كه درباره مهدى و سفيانى است، تنها حدود 25 روايت از پيامبر و اميرمؤمنان(ع) و امام باقر(ع) صادر شده و ديگر اسناد كتاب به افرادى چون كعب الاحبار، محمد ابن‌حنفيه، زهرى، ارطاة و... ختم مى‌شود. اين گونه سندها نه تنها از نظر شيعه ارزشى ندارد، در نظر اهل سنت نيز حجيت ندارد، چون اصطلاحاً موقوف به شمار مى‌رود؛ يعنى سند آن به صحابى متوقف مى‌شود. | ||