۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
ولایت اقربین در غدیر خم: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (+رده) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
}} | }} | ||
'''ولایت اقربین در غدیر خم (به ضمیمه مناظرات و مختصری از تاریخ حرم ائمه بقیع(ع))'''، تألیف محمد | '''ولایت اقربین در غدیر خم (به ضمیمه مناظرات و مختصری از تاریخ حرم ائمه بقیع(ع))'''، تألیف [[علوي، محمد|محمد علوی]]، کتابی است که با استفاده از بیانات قرآن و سنت قطعیه و معتبر اهل سنت، جانشین پیامبر(ص) را معرفی نموده است. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
بخش اول دارای چهار فصل است؛ فصل اول به بیان واژه شیعه، بذر شیعه در قرآن، پیدایش و ظهور آن در زمان پیامبر(ص) و گروهی از صحابه که در عصر پیامبر(ص) معروف به شیعه بودند اختصاص یافته است. | بخش اول دارای چهار فصل است؛ فصل اول به بیان واژه شیعه، بذر شیعه در قرآن، پیدایش و ظهور آن در زمان پیامبر(ص) و گروهی از صحابه که در عصر پیامبر(ص) معروف به شیعه بودند اختصاص یافته است. | ||
مؤلف در ابتدا با مراجعه به منابع لغوی، همچون [[لسان العرب]] و قاموس المحيط و اقوال عالمانی چون [[مفید، محمد بن محمد|شیخ مفید]]، [[ابن خلدون، عبدالرحمن بن محمد|ابن خلدون]]، [[شهرستانی، محمد بن عبدالکریم|شهرستانی]] و بسیاری دیگر، معنای لغوی و اصطلاحی شیعه را بازگو کرده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص33 تا 36</ref> سپس می‌گوید: اولین کسی که اسم شیعه را بر پیرو، یا پیروان الهی و مکتب توحید اطلاق کرده، خداوند است<ref>ر.ک: همان، ص36</ref> | مؤلف در ابتدا با مراجعه به منابع لغوی، همچون [[لسان العرب]] و [[القاموس المحيط|قاموس المحيط]] و اقوال عالمانی چون [[مفید، محمد بن محمد|شیخ مفید]]، [[ابن خلدون، عبدالرحمن بن محمد|ابن خلدون]]، [[شهرستانی، محمد بن عبدالکریم|شهرستانی]] و بسیاری دیگر، معنای لغوی و اصطلاحی شیعه را بازگو کرده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص33 تا 36</ref> سپس می‌گوید: اولین کسی که اسم شیعه را بر پیرو، یا پیروان الهی و مکتب توحید اطلاق کرده، خداوند است<ref>ر.ک: همان، ص36</ref> | ||
به اعتقاد نویسنده، بذر اولیه تشیع را خداوند در قرآن کریم نشانده و پیامبر اکرم(ص) در طول دوران رسالتش آن را آبیاری کرده است؛ چنان‌که [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]] در [[الدر المنثور في التفسير بالمأثور|الدر المنثور]] می‌گوید: [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]] در زمان پیامبر(ص) به «خير البرية» معروف شده بود<ref>ر.ک: همان، ص37</ref> | به اعتقاد نویسنده، بذر اولیه تشیع را خداوند در قرآن کریم نشانده و پیامبر اکرم(ص) در طول دوران رسالتش آن را آبیاری کرده است؛ چنان‌که [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]] در [[الدر المنثور في التفسير بالمأثور|الدر المنثور]] می‌گوید: [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]] در زمان پیامبر(ص) به «خير البرية» معروف شده بود<ref>ر.ک: همان، ص37</ref> | ||
| خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
[[امام رضا(ع)]] در این‌باره می‌فرماید: امام، یگانه دوران است که کسی با او هم‌افق نیست. هیچ عالمی معادل او نیست. جانشین و همانند و نمونه‌ای ندارد. همه جوانب فضل را داراست. آن دارایی نه از سوی او است و نه به همت خویش به دست آورده، بلکه خدای مفضل وهاب او را مختص آن دارایی‌ها قرار داده؛ پس چه کسی می‌تواند امام را بشناسد و او را برای امت انتخاب کند؟<ref>ر.ک: همان، ص58</ref> | [[امام رضا(ع)]] در این‌باره می‌فرماید: امام، یگانه دوران است که کسی با او هم‌افق نیست. هیچ عالمی معادل او نیست. جانشین و همانند و نمونه‌ای ندارد. همه جوانب فضل را داراست. آن دارایی نه از سوی او است و نه به همت خویش به دست آورده، بلکه خدای مفضل وهاب او را مختص آن دارایی‌ها قرار داده؛ پس چه کسی می‌تواند امام را بشناسد و او را برای امت انتخاب کند؟<ref>ر.ک: همان، ص58</ref> | ||
فصل سوم به بیان برخی از ادله خلافت بلافصل امیر مؤمنان(ع) و فرزندان معصوم آن حضرت با تفسیر و تبیین چند آیه اختصاص یافته است. | فصل سوم به بیان برخی از ادله خلافت بلافصل [[امام علی علیه‌السلام|امیر مؤمنان(ع)]] و فرزندان معصوم آن حضرت با تفسیر و تبیین چند آیه اختصاص یافته است. | ||
آیات «تبلیغ»، «اکمال» و «سؤال (سأل سائل بعذاب واقع)» سه آیه‌ای هستند که مؤلف برای اثبات مدعای خود مبنی بر خلافت بلافصل [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]] بعد از پیامبر(ص) می‌آورد. در ذیل آیه تبلیغ، حدیث غدیر، اهمیت این حدیث، صحابه‌ای که این روایت را نقل کرده‌اند به‌همراه خلاصه‌ای از جریان غدیر آمده است<ref>ر.ک: همان، ص68 تا 82</ref> | آیات «تبلیغ»، «اکمال» و «سؤال (سأل سائل بعذاب واقع)» سه آیه‌ای هستند که مؤلف برای اثبات مدعای خود مبنی بر خلافت بلافصل [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]] بعد از پیامبر(ص) می‌آورد. در ذیل آیه تبلیغ، حدیث غدیر، اهمیت این حدیث، صحابه‌ای که این روایت را نقل کرده‌اند به‌همراه خلاصه‌ای از جریان غدیر آمده است<ref>ر.ک: همان، ص68 تا 82</ref> | ||
نویسنده در فصل چهارم به آیاتی درباره فضائل [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]] اشاره می‌کند. وی در این‌باره می‌گوید: آیات فضائل گرچه مسئله ولایت و خلافت را مستقیا بازگو نمی‌کنند، ولی فضایل و امتیازاتی را برای علی بن ابی‌طالب(ع) بیان می‌کنند که دیگران از آنها برخوردار نیستند و آن فضایل، حساب علی(ع) را از دیگران جدا می‌سازد؛ به‌نحوی که با ضمیمه یک مقدمه عقلی منحصرا ولایت و خلافت را برای آن حضرت اثبات می‌کند و آن این است که عقل و عقلای عالم می‌گویند: تقدیم مفضول بر افضل قبیح است<ref>ر.ک: همان، ص121</ref> | نویسنده در فصل چهارم به آیاتی درباره فضائل [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]] اشاره می‌کند. وی در این‌باره می‌گوید: آیات فضائل گرچه مسئله ولایت و خلافت را مستقیا بازگو نمی‌کنند، ولی فضایل و امتیازاتی را برای [[امام علی علیه‌السلام|علی بن ابی‌طالب(ع)]] بیان می‌کنند که دیگران از آنها برخوردار نیستند و آن فضایل، حساب [[امام علی علیه‌السلام|علی(ع)]] را از دیگران جدا می‌سازد؛ به‌نحوی که با ضمیمه یک مقدمه عقلی منحصرا ولایت و خلافت را برای آن حضرت اثبات می‌کند و آن این است که عقل و عقلای عالم می‌گویند: تقدیم مفضول بر افضل قبیح است<ref>ر.ک: همان، ص121</ref> | ||
مؤلف در این فصل از کتاب، آیه «انذار» را گواه مدعای خود آورده است. ایشان شأن نزول این آیه را به‌همراه روایاتی از اهل سنت در تأیید نظر خود ذکر کرده است<ref>ر.ک: همان، ص122</ref> | مؤلف در این فصل از کتاب، آیه «انذار» را گواه مدعای خود آورده است. ایشان شأن نزول این آیه را به‌همراه روایاتی از اهل سنت در تأیید نظر خود ذکر کرده است<ref>ر.ک: همان، ص122</ref> | ||
بخش دوم کتاب به ذکر مناظراتی جالب و مستدل اختصاص یافته است. مؤلف در این بخش از کتاب، مناظراتی را که بین خود و علمای اهل سنت در سال 1385 صورت گرفته، با تحقیق و تنظیم و نقل مدارک آورده است<ref>ر.ک: همان، ص129</ref> مناظراتی که مطرح شده شامل: شهادت سوم (شهادت به امامت علی(ع) در اذان و اقامه)، کیفیت وضو و شستن دست، جمع و تفریق بین دو نماز، مواردی که سجده بر آن صحیح است، توسل، زیارت و بنای قبور و... می‌شود. | بخش دوم کتاب به ذکر مناظراتی جالب و مستدل اختصاص یافته است. مؤلف در این بخش از کتاب، مناظراتی را که بین خود و علمای اهل سنت در سال 1385 صورت گرفته، با تحقیق و تنظیم و نقل مدارک آورده است<ref>ر.ک: همان، ص129</ref> مناظراتی که مطرح شده شامل: شهادت سوم (شهادت به امامت [[امام علی علیه‌السلام|علی(ع)]] در اذان و اقامه)، کیفیت وضو و شستن دست، جمع و تفریق بین دو نماز، مواردی که سجده بر آن صحیح است، توسل، زیارت و بنای قبور و... می‌شود. | ||
در پایان این بخش از کتاب، به پیدایش وهابیت، عوامل پیشرفت این گروه، عقاید و آرای آنان و مطالبی از کارنامه آنان اشاره شده است. | در پایان این بخش از کتاب، به پیدایش وهابیت، عوامل پیشرفت این گروه، عقاید و آرای آنان و مطالبی از کارنامه آنان اشاره شده است. | ||
بخش سوم، در چهار فصل تنظیم شده و درباره گزیده‌ای از فضیلت بقیع و تاریخ حرم ائمه بقیع و حرم‌های مدینه منوره سخن به میان آورده است. | بخش سوم، در چهار فصل تنظیم شده و درباره گزیده‌ای از فضیلت بقیع و تاریخ حرم ائمه بقیع و حرم‌های مدینه منوره سخن به میان آورده است. | ||
در این بخش علاوه بر حرم ائمه مدفون در بقیع، قبور و حرم‌های فاطمه بنت اسد، عثمان بن مظعون، ابراهیم فرزند پیامبر(ص)، عقیل بن ابی‌طالب، ابوسفیان بن حارث بن عبدالمطلب، حلیمه سعدیه، اسماعیل فرزند امام جعفر صادق(ص)، پدر و مادر پیامبر، شهدای احد خصوصا حمزه سید‌الشهداء و برخی دیگر از ابتدای بنا تا زمان تخریب مورد بررسی قرار گرفته است. | در این بخش علاوه بر حرم ائمه مدفون در بقیع، قبور و حرم‌های فاطمه بنت اسد، عثمان بن مظعون، ابراهیم فرزند پیامبر(ص)، عقیل بن ابی‌طالب، ابوسفیان بن حارث بن عبدالمطلب، حلیمه سعدیه، اسماعیل فرزند امام جعفر صادق(ص)، پدر و مادر پیامبر، شهدای احد خصوصا حمزه سید‌الشهداء و برخی دیگر از ابتدای بنا تا زمان تخریب مورد بررسی قرار گرفته است. | ||
| خط ۹۱: | خط ۹۲: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references/> | <references /> | ||