۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
فصل نخست این کتاب با عنوان «شيعه در گذر تاريخ» به بررسى موضوعات ذيل مىپردازد: | فصل نخست این کتاب با عنوان «شيعه در گذر تاريخ» به بررسى موضوعات ذيل مىپردازد: | ||
سرچشمه و سرآغاز تشيع: در این قسمت مؤلف به ادعاى كسانى كه شيعه و تشيع را زاييده نزاعهاى سياسى و اجتماعى و يا بحث و جدالهاى كلامىدانسته و برای آن جايگاهى اصيل در بين مذاهب اسلامى قايل نشدهاند پاسخ مىگوید. مؤلف در اينجا به شمارى از روايات كه خود اهل سنت از پيامبر اكرم(ص) نقل كردهاند، اشاره مىكند كه در آنها به صراحت از ياران على(ع) به عنوان شیعیان حضرت نام برده شده است. سپس با استناد به منابع تاريخى شيعه و اهل سنت و آثارى كه در معرفى فرقههاى اسلامى نگاشته شده، به تاكيد این نكته مىپردازد كه عنوان شيعه عنوانى ديرپاست كه مسلمانان آن را به پيروى از پيامبر اكرم(ص) بر پيروان و دوستان على(ع) كه به امامت و جانشينى بلافصل او اعتقاد داشتهاند، اطلاق مىنمودهاند. به عنوان نمونه مىتوان به روايت مسعودى در رابطه با حوادث پس از وفات پيامبر اشاره كرد كه چنين روايت مىكند: | سرچشمه و سرآغاز تشيع<ref>[https://noorlib.ir/book/view/3772/%D8%A7%D8%B6%D9%88%D8%A7%D8%A1-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D8%B9%D9%82%D8%A7%D8%A6%D8%AF-%D8%A7%D9%84%D8%B4%DB%8C%D8%B9%D8%A9-%D8%A7%D9%84%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85%DB%8C%D8%A9-%D9%88-%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE%D9%87%D9%85?page ر.ک: همان، ص17]</ref>: در این قسمت مؤلف به ادعاى كسانى كه شيعه و تشيع را زاييده نزاعهاى سياسى و اجتماعى و يا بحث و جدالهاى كلامىدانسته و برای آن جايگاهى اصيل در بين مذاهب اسلامى قايل نشدهاند پاسخ مىگوید. مؤلف در اينجا به شمارى از روايات كه خود اهل سنت از پيامبر اكرم(ص) نقل كردهاند، اشاره مىكند كه در آنها به صراحت از ياران على(ع) به عنوان شیعیان حضرت نام برده شده است. سپس با استناد به منابع تاريخى شيعه و اهل سنت و آثارى كه در معرفى فرقههاى اسلامى نگاشته شده، به تاكيد این نكته مىپردازد كه عنوان شيعه عنوانى ديرپاست كه مسلمانان آن را به پيروى از پيامبر اكرم(ص) بر پيروان و دوستان على(ع) كه به امامت و جانشينى بلافصل او اعتقاد داشتهاند، اطلاق مىنمودهاند. به عنوان نمونه مىتوان به روايت مسعودى در رابطه با حوادث پس از وفات پيامبر اشاره كرد كه چنين روايت مىكند: | ||
أنّ الإمام عليّاً أقام و من معه من شيعته في منزله بعد ان تمّت البيعة لأبى بكر. | أنّ الإمام عليّاً أقام و من معه من شيعته في منزله بعد ان تمّت البيعة لأبى بكر.<ref>[https://noorlib.ir/book/view/3772/%D8%A7%D8%B6%D9%88%D8%A7%D8%A1-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D8%B9%D9%82%D8%A7%D8%A6%D8%AF-%D8%A7%D9%84%D8%B4%DB%8C%D8%B9%D8%A9-%D8%A7%D9%84%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85%DB%8C%D8%A9-%D9%88-%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE%D9%87%D9%85?pageNumber=23&viewType=html ر.ک: همان، ص23]</ref> | ||
يا [[اشعری، علی بن اسماعیل|ابوالحسن اشعرى]] از سران اشاعره درباره وجه تسمیه شيعه بدين نام مىگوید: و إنّما قيل لهم الشيعة؛ لأنّهم شايعوا عليّاً، و يقدّمونه على سائر أصحاب رسول اللَّه. | يا [[اشعری، علی بن اسماعیل|ابوالحسن اشعرى]] از سران اشاعره درباره وجه تسمیه شيعه بدين نام مىگوید: و إنّما قيل لهم الشيعة؛ لأنّهم شايعوا عليّاً، و يقدّمونه على سائر أصحاب رسول اللَّه<ref>[https://noorlib.ir/book/view/3772/%D8%A7%D8%B6%D9%88%D8%A7%D8%A1-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D8%B9%D9%82%D8%A7%D8%A6%D8%AF-%D8%A7%D9%84%D8%B4%DB%8C%D8%B9%D8%A9-%D8%A7%D9%84%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85%DB%8C%D8%A9-%D9%88-%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE%D9%87%D9%85?pageNumber=24&viewType=html ر.ک: همان، ص24]</ref>. | ||
و نيز [[محمد بن عبدالكريم شهرستانى]] در [[ملل و نحل]] در وجه تسمیه شيعه چنين مىگوید: الشيعة هم الذين شايعوا عليّاً على الخصوص، و قالوا بإمامته و خلافته نصّاً و وصيّةً. | و نيز [[محمد بن عبدالكريم شهرستانى]] در [[ملل و نحل]] در وجه تسمیه شيعه چنين مىگوید: الشيعة هم الذين شايعوا عليّاً على الخصوص، و قالوا بإمامته و خلافته نصّاً و وصيّةً<ref>[https://noorlib.ir/book/view/3772/%D8%A7%D8%B6%D9%88%D8%A7%D8%A1-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D8%B9%D9%82%D8%A7%D8%A6%D8%AF-%D8%A7%D9%84%D8%B4%DB%8C%D8%B9%D8%A9-%D8%A7%D9%84%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85%DB%8C%D8%A9-%D9%88-%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE%D9%87%D9%85?page ر.ک: همان]</ref>. | ||
در ادامه مؤلف برای اثبات مدعاى خود درباره ريشه داشتن تشيع در تاريخ به اسامى پنجاه تن از صحابى بزرگ پيامبر اشاره مىكند كه همگى جزو طلايهداران تشيع بوده و در طبقه نخست شيعه قرار داشتهاند؛ كسانى چون: عبداللَّه بن عبّاس، فضل بن عبّاس، عبيد اللَّه بن عبّاس، عقيل بن أبى طالب، عبداللَّه بن جعفر بن أبى طالب، سلمان فارسی محمّدى، مقداد بن أسود كندى، أبو ذرّ غفارى، عمّار بن ياسر، حذيفة بن يمان، بلال بن رباح حبشى و.... | در ادامه مؤلف برای اثبات مدعاى خود درباره ريشه داشتن تشيع در تاريخ به اسامى پنجاه تن از صحابى بزرگ پيامبر اشاره مىكند كه همگى جزو طلايهداران تشيع بوده و در طبقه نخست شيعه قرار داشتهاند؛ كسانى چون: عبداللَّه بن عبّاس، فضل بن عبّاس، عبيد اللَّه بن عبّاس، عقيل بن أبى طالب، عبداللَّه بن جعفر بن أبى طالب، سلمان فارسی محمّدى، مقداد بن أسود كندى، أبو ذرّ غفارى، عمّار بن ياسر، حذيفة بن يمان، بلال بن رباح حبشى و....<ref>[https://noorlib.ir/book/view/3772/%D8%A7%D8%B6%D9%88%D8%A7%D8%A1-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D8%B9%D9%82%D8%A7%D8%A6%D8%AF-%D8%A7%D9%84%D8%B4%DB%8C%D8%B9%D8%A9-%D8%A7%D9%84%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85%DB%8C%D8%A9-%D9%88-%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE%D9%87%D9%85?page ر.ک: همان، ص25]</ref> | ||
همچنين مؤلف به برخى آثارى كه توسط علماى امامیه درباره پرچمداران تشيع و نقش ايشان در استحكام اركان عقيدتى اسلام نگاشته شده، اشاره مىكند. | همچنين مؤلف به برخى آثارى كه توسط علماى امامیه درباره پرچمداران تشيع و نقش ايشان در استحكام اركان عقيدتى اسلام نگاشته شده، اشاره مىكند<ref>[https://noorlib.ir/book/view/3772/%D8%A7%D8%B6%D9%88%D8%A7%D8%A1-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D8%B9%D9%82%D8%A7%D8%A6%D8%AF-%D8%A7%D9%84%D8%B4%DB%8C%D8%B9%D8%A9-%D8%A7%D9%84%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85%DB%8C%D8%A9-%D9%88-%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE%D9%87%D9%85?page ر.ک: همان، ص29]</ref>. | ||
در بخشى ديگر از این فصل به بررسى وضعيت شيعه در دوران حكومت امویان و عباسيان پرداخته شده و سرآغاز هجوم وسيع عليه شيعه و در تنگنا گذاردن ايشان پس از شهادت [[امام على(ع)]] در زمان امویان دانسته شده و از فشارهایى كه در دوره عباسى بر شیعیان وارد شده سخن گفته است. | در بخشى ديگر از این فصل به بررسى وضعيت شيعه در دوران حكومت امویان و عباسيان پرداخته شده <ref>[https://noorlib.ir/book/view/3772/%D8%A7%D8%B6%D9%88%D8%A7%D8%A1-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D8%B9%D9%82%D8%A7%D8%A6%D8%AF-%D8%A7%D9%84%D8%B4%DB%8C%D8%B9%D8%A9-%D8%A7%D9%84%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85%DB%8C%D8%A9-%D9%88-%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE%D9%87%D9%85?page ر.ک: همان، ص33]</ref>و سرآغاز هجوم وسيع عليه شيعه و در تنگنا گذاردن ايشان پس از شهادت [[امام على(ع)]] در زمان امویان دانسته شده و از فشارهایى كه در دوره عباسى بر شیعیان وارد شده سخن گفته است. | ||
در واپسين بخش این فصل مؤلف با اشاره به این نكته كه تشيع به حسب تاريخى همزاد با دين مبين اسلام است و هيچ فاصله زمانى بين آغاز اسلام و آغاز تشيع در بين نيست؛ بلكه اسلام و تشيع دو روى یک سكهاند، به ادعاهاى بى اساس برخى از مورخان و نویسندگان كتب فرق و مذاهب درباره سرآغاز تشيع پاسخ مىگوید و در این باره به هفت فرضيه بىاساس درباره خاستگاه تشيع پاسخ مىدهد. برخى از این فرضيههاى بىاساس به شرح زير است: | در واپسين بخش این فصل مؤلف با اشاره به این نكته كه تشيع به حسب تاريخى همزاد با دين مبين اسلام است و هيچ فاصله زمانى بين آغاز اسلام و آغاز تشيع در بين نيست؛ بلكه اسلام و تشيع دو روى یک سكهاند، به ادعاهاى بى اساس برخى از مورخان و نویسندگان كتب فرق و مذاهب درباره سرآغاز تشيع پاسخ مىگوید و در این باره به هفت فرضيه بىاساس درباره خاستگاه تشيع پاسخ مىدهد<ref>[https://noorlib.ir/book/view/3772/%D8%A7%D8%B6%D9%88%D8%A7%D8%A1-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D8%B9%D9%82%D8%A7%D8%A6%D8%AF-%D8%A7%D9%84%D8%B4%DB%8C%D8%B9%D8%A9-%D8%A7%D9%84%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85%DB%8C%D8%A9-%D9%88-%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE%D9%87%D9%85?page ر.ک: همان، ص59]</ref>. برخى از این فرضيههاى بىاساس به شرح زير است: | ||
1-تشيع ساخته و پرداخته شخصى به نام عبدالله سبأ يهودى است كه صحابه و تابعين را به قتل عثمان ترغيب و سپس مردم را به قبول امامت و وصايت على دعوت نموده و درباره پيامبر ادعاى رجعت نموده و مذهبى به نام شيعه تاسيس نموده است. | 1-تشيع ساخته و پرداخته شخصى به نام عبدالله سبأ يهودى است كه صحابه و تابعين را به قتل عثمان ترغيب و سپس مردم را به قبول امامت و وصايت على دعوت نموده و درباره پيامبر ادعاى رجعت نموده و مذهبى به نام شيعه تاسيس نموده است<ref>[https://noorlib.ir/book/view/3772/%D8%A7%D8%B6%D9%88%D8%A7%D8%A1-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D8%B9%D9%82%D8%A7%D8%A6%D8%AF-%D8%A7%D9%84%D8%B4%DB%8C%D8%B9%D8%A9-%D8%A7%D9%84%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85%DB%8C%D8%A9-%D9%88-%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE%D9%87%D9%85?page ر.ک: همان، ص63]</ref>. | ||
2-فرضيه ديگر از سوى مستشرقان ارائه شده این است، ايشان ادعا كردهاند: تشيع ساخته و پرداخته ایرانیان است كه آن را با اغراض سياسى ساخته و پرداختهاند يا اينكه تشيع در میان اعراب تولد يافته، اما پس از آنكه ایرانیان به اسلام گرویدند، بدان رنگ و بوى ایرانى دادند. | 2-فرضيه ديگر از سوى مستشرقان ارائه شده این است، ايشان ادعا كردهاند: تشيع ساخته و پرداخته ایرانیان است كه آن را با اغراض سياسى ساخته و پرداختهاند يا اينكه تشيع در میان اعراب تولد يافته، اما پس از آنكه ایرانیان به اسلام گرویدند، بدان رنگ و بوى ایرانى دادند<ref>[https://noorlib.ir/book/view/3772/%D8%A7%D8%B6%D9%88%D8%A7%D8%A1-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D8%B9%D9%82%D8%A7%D8%A6%D8%AF-%D8%A7%D9%84%D8%B4%DB%8C%D8%B9%D8%A9-%D8%A7%D9%84%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85%DB%8C%D8%A9-%D9%88-%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE%D9%87%D9%85?page ر.ک: همان، ص80]</ref>. | ||
فصل دوم کتاب به معرفى ائمه دوازده گانه شيعه اختصاص يافته است. مؤلف در آغاز فصل با اشاره به اينكه شيعه امامیه در طول تاريخ- به فرقه اثنا عشريه شناخته شده است، به وجه این نامگذارى اشاره كرده و مىگوید باور شيعه امامیه به اينكه پس از رسول خدا دوازده كس از بنى هاشم به نص پيامبر عهدهدار امر امامت و وصايت مىگردند و هر یک از ايشان نيز به امام پس از خود تصريح مىكند، باعث شده كه این گروه به اثنا عشريه معروف شوند. مؤلف سپس به رواياتى كه در این زمینه از پيامبر اكرم(ص) نقل شده اشاره مىكند. | فصل دوم کتاب به معرفى ائمه دوازده گانه شيعه اختصاص يافته است<ref>[https://noorlib.ir/book/view/3772/%D8%A7%D8%B6%D9%88%D8%A7%D8%A1-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D8%B9%D9%82%D8%A7%D8%A6%D8%AF-%D8%A7%D9%84%D8%B4%DB%8C%D8%B9%D8%A9-%D8%A7%D9%84%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85%DB%8C%D8%A9-%D9%88-%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE%D9%87%D9%85?page ر.ک: همان، ص104]</ref>. مؤلف در آغاز فصل با اشاره به اينكه شيعه امامیه در طول تاريخ- به فرقه اثنا عشريه شناخته شده است، به وجه این نامگذارى اشاره كرده و مىگوید باور شيعه امامیه به اينكه پس از رسول خدا دوازده كس از بنى هاشم به نص پيامبر عهدهدار امر امامت و وصايت مىگردند و هر یک از ايشان نيز به امام پس از خود تصريح مىكند، باعث شده كه این گروه به اثنا عشريه معروف شوند. مؤلف سپس به رواياتى كه در این زمینه از پيامبر اكرم(ص) نقل شده اشاره مىكند. | ||
در ادامه این فصل به تفصيل درباره هر یک از امامان دوازده گانه شيعه سخن گفته شده است. | در ادامه این فصل به تفصيل درباره هر یک از امامان دوازده گانه شيعه سخن گفته شده است. |
ویرایش