شیبانی (ابهام‌زدایی): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۴: خط ۴:




*[[شیبانی، حنبل بن اسحاق|حنبل بن اسحاق شیبانی]] (متوفای 273ق/886م)، راوی و مورخ حنبلی قرن سوم است که «[[الفتن]]» و «[[محنة الإمام أحمد بن حنبل]]»، از جمله آثار اوست.
*[[شیبانی، حنبل بن اسحاق|حنبل بن اسحاق شیبانی]] (متوفای 273ق/886م)، راوی و مورخ حنبلی قرن سوم است که «[[الفتن]]» و «[[محنة الإمام أحمد بن حنبل]]»، از جمله آثار اوست.


*[[شیبانی، محمد بن حسن|محمد بن حسن شیبانی]] (متوفی 189ق)، از فقهای برجسته اهل سنت، قاضی رقه در دوره عباسیان و از شاگردان [[ابوحنیفه، نعمان بن ثابت|ابوحنیفه]] و [[مالک بن انس]]
*[[شیبانی، محمد بن حسن|محمد بن حسن شیبانی]] (متوفی 189ق)، از فقهای برجسته اهل سنت، قاضی رقه در دوره عباسیان و از شاگردان [[ابوحنیفه، نعمان بن ثابت|ابوحنیفه]] و [[مالک بن انس]]




*[[شیبانی، محمد بن حسن|محمد بن حسن شیبانی (شیعی)]] (متوفی 189ق)، از اعلام فقهای برجسته قرن هفتم هجری، کتاب [[نهج البيان عن كشف معاني القرآن]] منسوب به ایشان است.
*[[شیبانی، فتح‌الله بن محمدکاظم|فتح‌الله خان شیبانی]] (۱۲۰۴-۱۲۶۹ش)، معروف به بونصر شیبانی، شاعر، نویسنده و منتقد دوره قاجار است. وی از پیشگامان نهضت بازگشت ادبی و تجدد ادبی به شمار می‌رود که به سبک خراسانی و عراقی شعر می‌سرود.
 
 
*[[شیبانی، محمد بن حسن(شیعی)|محمد بن حسن شیبانی]] (متوفی 189ق)، از اعلام فقهای برجسته قرن هفتم هجری، کتاب [[نهج البيان عن كشف معاني القرآن]] منسوب به ایشان است.
 


*[[شیبانی تبریزی، یحیی بن علی|یحیی بن علی شیبانی تبریزی]] (متوفی 502ق)، ادیب و لغوی قرن پنجم هجری است که نزد ابوالعلاء معرى، [[خطیب بغدادی، احمد بن علی|خطیب بغدادی]]، ابوالحسن بن بابشاذ کسب علم نموده و جوالیقى و [[ابن عساکر، علی بن حسن|ابن‎ عساکر]]، از جمله شاگردان وی، می‌باشند. از جمله آثار او، می‌توان به شرح الحماسة؛ شرح المعلقات السبع/العشر و شرح مفضلیات، اشاره نمود.
*[[شیبانی تبریزی، یحیی بن علی|یحیی بن علی شیبانی تبریزی]] (متوفی 502ق)، ادیب و لغوی قرن پنجم هجری است که نزد ابوالعلاء معرى، [[خطیب بغدادی، احمد بن علی|خطیب بغدادی]]، ابوالحسن بن بابشاذ کسب علم نموده و جوالیقى و [[ابن عساکر، علی بن حسن|ابن‎ عساکر]]، از جمله شاگردان وی، می‌باشند. از جمله آثار او، می‌توان به شرح الحماسة؛ شرح المعلقات السبع/العشر و شرح مفضلیات، اشاره نمود.