۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '== وابستهها ==' به '== وابستهها == {{وابستهها}}') |
جز (جایگزینی متن - 'ذهبى' به 'ذهبى') |
||
خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
سرانجام وى در سال 660ق در قاهره درگذشت. خاص و عام و نيز بيبرس در مراسم تشييع وى شركت جستند. سيل جمعيت به حدى بود كه بيبرس به بعضى از خواص خود گفت : امروز حاكميت من استوار شد، زيرا اگر وى از مردم مىخواست تا بر من قيام كنند، مىتوانست حكومت را از من بگيرد. منزلت او به حدى بود كه تا چند روز پس از مرگش در دمشق و تمام ديار مصر و شام و حتى مدينه و مكه و يمن، بر او نماز غايب خوانده شد. ابن عبدالسلام كه گرايشى به صوفيه داشت و در مجلس درس شهاب الدين سهروردى حاضر مىشد، نزد وى رساله قشيريه را آموخت و از او خرقه گرفت. هر چند ابن عبدالسلام در آثارش رقص صوفيان را بدعت شمرد، ولى به گفته ذهبى او به مجلس صوفيان مىرفته و با ايشان به سماع و تواجد مىپرداخته است. در پارهاى از نوشتههاى وى كه گرايش او به تصوف را گواهى مىدهد، مىبينيم كه عارفان را برتر از عالمان مىداند. او نسبت به محيى الدين بن عربى نظر چندان خوبى نداشت و بر او خرده مىگرفت. | سرانجام وى در سال 660ق در قاهره درگذشت. خاص و عام و نيز بيبرس در مراسم تشييع وى شركت جستند. سيل جمعيت به حدى بود كه بيبرس به بعضى از خواص خود گفت : امروز حاكميت من استوار شد، زيرا اگر وى از مردم مىخواست تا بر من قيام كنند، مىتوانست حكومت را از من بگيرد. منزلت او به حدى بود كه تا چند روز پس از مرگش در دمشق و تمام ديار مصر و شام و حتى مدينه و مكه و يمن، بر او نماز غايب خوانده شد. ابن عبدالسلام كه گرايشى به صوفيه داشت و در مجلس درس شهاب الدين سهروردى حاضر مىشد، نزد وى رساله قشيريه را آموخت و از او خرقه گرفت. هر چند ابن عبدالسلام در آثارش رقص صوفيان را بدعت شمرد، ولى به گفته [[ذهبى]] او به مجلس صوفيان مىرفته و با ايشان به سماع و تواجد مىپرداخته است. در پارهاى از نوشتههاى وى كه گرايش او به تصوف را گواهى مىدهد، مىبينيم كه عارفان را برتر از عالمان مىداند. او نسبت به محيى الدين بن عربى نظر چندان خوبى نداشت و بر او خرده مىگرفت. | ||
ویرایش