ترجمه کامل نهج‌البلاغه (شاهین): تفاوت میان نسخه‌ها

'''ترجمه كامل نهج‌البلاغه، سخنان جاويدان على(ع)''' ترجمه و نگارش [[شاهین، داریوش|داريوش شاهين]] به زبان فارسى است. اين ترجمه آزاد و نقل به معنا بوده كه براى استفاده عموم مردم به نگارش درآمده است.

كار نگارش ترجمه از رمضان سال 1386ق1345/ش تا رمضان سال 1390ق1348/ش انجام شده است. روزى كه اين كتاب انتشار يافت(سال 1349ش) دو ترجمه عمده از اين كتاب شريف وجود داشت: نخست ترجمه [[فیض‌الاسلام اصفهانی، سید علی‌نقی|فيض‌الاسلام]](ره) و ديگر ترجمه جواد فاضل. در ترجمه نخستين بيشتر به اصالت برگردان توجه شده بود و در كتاب دوم از نهج‌البلاغه گرته‌بردارى شده بود و متن كامل نبود.

پس از انتشار ترجمه حاضر از سال 1349ش مترجم نگاهى مقايسه‌آميز، استدلالى و انتقادى داشته است و در كل كار تجديد نظر كرده كه كتاب حاضر حاصل آن بررسى‌هاست. مترجم تلاش كرده است كه ترجمه خود را با نگارش چنان آميخته سازد كه هم غناى مفاهيم و اهداف و بلاغت و فصاحت سخنان آسيب نبيند و هم عبارات ساده و لطيف باشد.

در مقدمه اثر، شرحى روان از زندگى [[امام على(ع)|اميرمؤمنان(ع)]] آورده است، كه در عين كوتاهى‌گيراست و بر اعتبار كتاب مى‌افزايد. در اين رهگذر، آغاز تا انجام حيات مولاى متقيان با بيانات ساده توصيف شده است. در بخش ديگرى نيز اعتبار نهج‌البلاغه مورد بررسى قرار گرفته است. در اين بخش آمده است كه نخستين كسى كه در مورد نهج‌البلاغه ترديد آورد، «ابن‌خلكان اربلى»(وفات 681ق) بود. پس از وى، تعدادى ديگر اين ترديد را دنبال كرده‌اند و اسامى و حاصل كلام آن‌ها و پاسخ‌هایى كه به اين ادعاها داده‌اند، در ادامه آمده است.

در متن كتاب براى آگاهى بيشتر به بعضى از سخنرانى‌ها و نامه‌ها، مقدمه‌هاى كوتاهى كه بيشتر جنبه تاريخى دارد و يا گيرنده نامه را معرفى مى‌نمايد، بر هر يك از آن‌ها نوشته شده است.

مترجم معتقد است كه تا حد امكان كوشيده است كه كلمه‌اى بر متن سخنان على(ع) نيفزايد، بلكه سعى فراوان شده است كه بلاغت گفتار در حد ايجاز ترجمه شود؛ اما گاه با افزايش كلمه يا كلماتى رسا، به فهم كلام كمك شده، كه در اين موارد ترجمه با نگارش آميخته گرديده است.

در پايان كتاب نيز فهرست آيات، احاديث نبوى، اعلام، اماكن و كتب آمده است. جدا از اين‌كه ظاهر كتاب ضيافتى بار چشم‌هاست در باطن نيز غلطهاى چاپى چندانى ندارد.