۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
کنانی عسقلانی، شافع بن علی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'عسقلانى ' به 'عسقلانى '
(صفحه ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'>
[[پرونده:NUR00546.jpg|بندانگشتی» ایجاد کرد.) |
جز (جایگزینی متن - 'عسقلانى ' به 'عسقلانى ') |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
«شافع بن على كاتب عسقلانى مصرى»، مورخ و اديب قرن هفتم، در شب جمعه 25 ذى‌الحجه سال 649ق / 1252م، متولد شد. پدرش معروف به مولى قاضى نور الدين على و جدش فقيه عماد الدين خطيب قلعه جبل بوده است. در تراجم از او با تعابير قاضى، امام، عالم، فاضل، كامل و اديب ياد شده است. او اشعار فراوانى سروده است. در كودكى به‌عنوان كاتب ديوان انشاء مصر اشتغال يافت. وى در زمان حياتش، كتاب‌هاى فراوانى را گردآورى نمود؛ به‌گونه‌اى كه پس از او بيست گنجينه پر از كتب ادبى نفيس به يادگار ماند. شهاب الدين بوتيجى، كتاب‌شناس مصرى، نقل كرده كه عسقلانى هرگاه كتابى را لمس مى‌كرد، مى‌گفت: «اين كتاب فلان نويسنده از فلان زمان و كشور است» و اگر مجلدى از كتابى را مى‌خواست، به گنجينه خود مى‌رفت و كتاب را برمى‌داشت؛ مثل اينكه هم‌اكنون آن را در آن مكان گذاشته است. | «شافع بن على كاتب [[ابن حجر عسقلانی|عسقلانى ]]مصرى»، مورخ و اديب قرن هفتم، در شب جمعه 25 ذى‌الحجه سال 649ق / 1252م، متولد شد. پدرش معروف به مولى قاضى نور الدين على و جدش فقيه عماد الدين خطيب قلعه جبل بوده است. در تراجم از او با تعابير قاضى، امام، عالم، فاضل، كامل و اديب ياد شده است. او اشعار فراوانى سروده است. در كودكى به‌عنوان كاتب ديوان انشاء مصر اشتغال يافت. وى در زمان حياتش، كتاب‌هاى فراوانى را گردآورى نمود؛ به‌گونه‌اى كه پس از او بيست گنجينه پر از كتب ادبى نفيس به يادگار ماند. شهاب الدين بوتيجى، كتاب‌شناس مصرى، نقل كرده كه [[ابن حجر عسقلانی|عسقلانى ]]هرگاه كتابى را لمس مى‌كرد، مى‌گفت: «اين كتاب فلان نويسنده از فلان زمان و كشور است» و اگر مجلدى از كتابى را مى‌خواست، به گنجينه خود مى‌رفت و كتاب را برمى‌داشت؛ مثل اينكه هم‌اكنون آن را در آن مكان گذاشته است. | ||
در سال 680ق، در واقعه حمص، تيرى به او اصابت نمود كه او را دچار بيمارى نمود و در نتيجه آن، بينايى‌اش را از دست داد و پنجاه سال تا زمان مرگش نابينا بود. وى در شعبان سال 730ق، درگذشت. | در سال 680ق، در واقعه حمص، تيرى به او اصابت نمود كه او را دچار بيمارى نمود و در نتيجه آن، بينايى‌اش را از دست داد و پنجاه سال تا زمان مرگش نابينا بود. وى در شعبان سال 730ق، درگذشت. | ||