۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
انصاریان، حسین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'آية الله العظمى' به 'آية الله العظمى'
جز (جایگزینی متن - '== وابسته‌ها == {{وابسته‌ها}} {{وابسته‌ها}}' به '== وابسته‌ها == {{وابسته‌ها}}') |
جز (جایگزینی متن - 'آية الله العظمى' به 'آية الله العظمى') |
||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
استاد پس از تكميل دروس دبيرستانى، راه طلبگى را در پيش گرفته و پس از مشورت با مرحوم الهى قمشه‌اى دروس طلبگى را آغاز مى‌كند. تحصيلات استاد در دو حوزه علمى تهران و قم بوده است. در تهران ادبيات را آغاز مى‌كند و پس از اتمام ادبيات به محضر عالم ربانى حضرت آية الله ميرزا على فلسفى كه آن روزگار بعد از مرحوم برهان در مسجد لُر زاده اقامه جماعت داشته‌اند، مى‌رسد و از ايشان تقاضا مى‌كند كتاب معالم‌الاصول را به صورت خصوصى براى ايشان تدريس فرمايد. آن عالم كم نظير كه جزء معدود كسانى هستند كه مرحوم آية الله العظمى خوئى كتباً به اجتهاد او تصريح داشته، تقاضاى استاد را مى‌پذيرد و پس از اتمام لمعتين و معالم از محضر آية الله فلسفى كسب اجازه مى‌نمايد تا به حوزه علميه قم مهاجرت نمايد. آية الله فلسفى استاد را تشويق نموده و ايشان را با مهربانى در آغوش مى‌گيرد و زمانى كه استاد تقاضاى نصيحتى مى‌كند كه ره توشه راه او باشد، آية الله فلسفى حديثى را از پيامبر به عنوان هديه و زاد به او مى‌فرمايد كه: «مَن كَانَ لِلَّهِ كانَ اللّهُ لَه». استاد انصاريان مى‌فرمايد:«از آن روز تا به امروز سعى كردم، با خدا باشم و ديدم خدا هم در همه مراحل زندگى با من است. آرى، هر كس كه با او باشد، خدا نيز با او خواهد بود». استاد در حوزه علميه قم نيز مانند تهران سعى مى‌نمايد با چهره‌هاى الهى مأنوس باشد. لذا به محضر مرحوم آية الله حاج شيخ عباس طهرانى مى‌رسد و از محضر او بهره‌ها مى‌برد. همچنين در جلسات اخلاقى مرحوم حاج آقا حسين فاطمى شركت مى‌نمايد. وى در اين زمينه مى‌گويند: «غالب سخنرانى‌هاى اخلاقى آية الله فاطمى همراه با اشك چشم و شور و حال از جانب خود آن مرحوم و شاگردان بود». | استاد پس از تكميل دروس دبيرستانى، راه طلبگى را در پيش گرفته و پس از مشورت با مرحوم الهى قمشه‌اى دروس طلبگى را آغاز مى‌كند. تحصيلات استاد در دو حوزه علمى تهران و قم بوده است. در تهران ادبيات را آغاز مى‌كند و پس از اتمام ادبيات به محضر عالم ربانى حضرت آية الله ميرزا على فلسفى كه آن روزگار بعد از مرحوم برهان در مسجد لُر زاده اقامه جماعت داشته‌اند، مى‌رسد و از ايشان تقاضا مى‌كند كتاب معالم‌الاصول را به صورت خصوصى براى ايشان تدريس فرمايد. آن عالم كم نظير كه جزء معدود كسانى هستند كه مرحوم [[آيت الله|آية الله العظمى]] خوئى كتباً به اجتهاد او تصريح داشته، تقاضاى استاد را مى‌پذيرد و پس از اتمام لمعتين و معالم از محضر آية الله فلسفى كسب اجازه مى‌نمايد تا به حوزه علميه قم مهاجرت نمايد. آية الله فلسفى استاد را تشويق نموده و ايشان را با مهربانى در آغوش مى‌گيرد و زمانى كه استاد تقاضاى نصيحتى مى‌كند كه ره توشه راه او باشد، آية الله فلسفى حديثى را از پيامبر به عنوان هديه و زاد به او مى‌فرمايد كه: «مَن كَانَ لِلَّهِ كانَ اللّهُ لَه». استاد انصاريان مى‌فرمايد:«از آن روز تا به امروز سعى كردم، با خدا باشم و ديدم خدا هم در همه مراحل زندگى با من است. آرى، هر كس كه با او باشد، خدا نيز با او خواهد بود». استاد در حوزه علميه قم نيز مانند تهران سعى مى‌نمايد با چهره‌هاى الهى مأنوس باشد. لذا به محضر مرحوم آية الله حاج شيخ عباس طهرانى مى‌رسد و از محضر او بهره‌ها مى‌برد. همچنين در جلسات اخلاقى مرحوم حاج آقا حسين فاطمى شركت مى‌نمايد. وى در اين زمينه مى‌گويند: «غالب سخنرانى‌هاى اخلاقى آية الله فاطمى همراه با اشك چشم و شور و حال از جانب خود آن مرحوم و شاگردان بود». | ||
سرانجام بدست مرحوم آية الله حاج شيخ عباس طهرانى ملبس به لباس روحانيت مى‌گردد و تحصيلات خود را اين گونه ادامه مى‌دهد: رسائل و مكاسب و كفايه را نزد علماى گران‌قدرى؛ مانند آية الله اعتمادى، آية الله العظمى فاضل لنكرانى، آية الله صالحى نجف‌آبادى و آية الله صانعى فرا مى‌گيرد. پس از اتمام سطوح عاليه وارد مرحله استنباطى فقه و اصول - درس خارج - مى‌گردد. در اين قسمت هم از محضر فقهاى عظام: مرحوم آية الله سيد محمد محقق داماد، آية الله منتظرى، مرحوم آية الله حاج شيخ ابوالفضل نجفى خوانسارى و بالاخص ساليانى از محضر مرحوم آية الله العظمى حاج ميرزا هاشم آملى استفاده‌ها مى‌نمايد، كه حاصل اين برهه از ايام تحصيلى استاد، تقريرات گران‌مايه فقه و اصول درس مرحوم آية الله حاج ميرزا هاشم آملى است كه ايشان به رشته تحرير در آورده‌اند، و مباحث حكمت را از حضور آية الله گيلانى معانى و بيان و بديع را از محضر حجةالاسلام و المسلمين جوادى در تهران استفاده نمودند. | سرانجام بدست مرحوم آية الله حاج شيخ عباس طهرانى ملبس به لباس روحانيت مى‌گردد و تحصيلات خود را اين گونه ادامه مى‌دهد: رسائل و مكاسب و كفايه را نزد علماى گران‌قدرى؛ مانند آية الله اعتمادى، [[آيت الله|آية الله العظمى]] فاضل لنكرانى، آية الله صالحى نجف‌آبادى و آية الله صانعى فرا مى‌گيرد. پس از اتمام سطوح عاليه وارد مرحله استنباطى فقه و اصول - درس خارج - مى‌گردد. در اين قسمت هم از محضر فقهاى عظام: مرحوم آية الله سيد محمد محقق داماد، آية الله منتظرى، مرحوم آية الله حاج شيخ ابوالفضل نجفى خوانسارى و بالاخص ساليانى از محضر مرحوم [[آيت الله|آية الله العظمى]] حاج ميرزا هاشم آملى استفاده‌ها مى‌نمايد، كه حاصل اين برهه از ايام تحصيلى استاد، تقريرات گران‌مايه فقه و اصول درس مرحوم آية الله حاج ميرزا هاشم آملى است كه ايشان به رشته تحرير در آورده‌اند، و مباحث حكمت را از حضور آية الله گيلانى معانى و بيان و بديع را از محضر حجةالاسلام و المسلمين جوادى در تهران استفاده نمودند. | ||
استاد انصاريان از بزرگان آيات و مراجع تقليد؛ مانند: مرحوم آية الله العظمى ميلانى و مرحوم آية الله العظمى آخوند همدانى و مرحوم آية الله كمره‌اى و مرحوم آية الله العظمى گلپايگانى و مرحوم آية الله العظمى حاج سيد احمد خوانسارى و مرحوم آية الله العظمى مرعشى نجفى و مرحوم آية الله العظمى امام خمينى(ره) صاحب اجازات علميه و روائيّه مى‌باشند. | استاد انصاريان از بزرگان آيات و مراجع تقليد؛ مانند: مرحوم [[آيت الله|آية الله العظمى]] ميلانى و مرحوم [[آيت الله|آية الله العظمى]] آخوند همدانى و مرحوم آية الله كمره‌اى و مرحوم [[آيت الله|آية الله العظمى]] گلپايگانى و مرحوم [[آيت الله|آية الله العظمى]] حاج سيد احمد خوانسارى و مرحوم [[آيت الله|آية الله العظمى]] مرعشى نجفى و مرحوم [[آيت الله|آية الله العظمى]] امام خمينى(ره) صاحب اجازات علميه و روائيّه مى‌باشند. | ||
== فعاليت علمى ارشادى == | == فعاليت علمى ارشادى == | ||