پرش به محتوا

بهجة النظر في إثبات الوصاية و الإمامة للأئمة الاثني‌عشر علیهم‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم‌السلام' به 'بحارالأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم‌السلام'
جز (جایگزینی متن - '}} '''' به '}} '''')
جز (جایگزینی متن - 'بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم‌السلام' به 'بحارالأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم‌السلام')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۳۴: خط ۳۴:
وى در مقدمه اين كتاب مى‌نويسد: علماى اماميه در كتب كلامى خود بر امامت دوازده امام به انحاء گوناگون استدلال كرده‌اند. از جمله اين راه‌ها، رواياتى است كه رسول خدا(ص) درباره آن بزرگواران فرموده يا هر يك درباره امام بعدى تصريح كرده‌اند؛ ليكن اين اخبار در يكجا جمع‌آورى نشده بود و من با تأليف كتاب حليةالابرار به اين مهم پرداختم. اكنون مطالب آن كتاب را در اين مختصر آوردم و تازه‌هایى مانند روايات اهل سنت بر آن افزودم. آنچه وى از روايات اهل سنت ذكر كرده در سه فصل از فصول 16 گانه است كه عبارتند از: فصل 3؛ احاديث پيامبر درباره ائمه اثناعشر، فصل 4؛ درباره على(ع) و فصل 16؛ درباره مهدى(عج).
وى در مقدمه اين كتاب مى‌نويسد: علماى اماميه در كتب كلامى خود بر امامت دوازده امام به انحاء گوناگون استدلال كرده‌اند. از جمله اين راه‌ها، رواياتى است كه رسول خدا(ص) درباره آن بزرگواران فرموده يا هر يك درباره امام بعدى تصريح كرده‌اند؛ ليكن اين اخبار در يكجا جمع‌آورى نشده بود و من با تأليف كتاب حليةالابرار به اين مهم پرداختم. اكنون مطالب آن كتاب را در اين مختصر آوردم و تازه‌هایى مانند روايات اهل سنت بر آن افزودم. آنچه وى از روايات اهل سنت ذكر كرده در سه فصل از فصول 16 گانه است كه عبارتند از: فصل 3؛ احاديث پيامبر درباره ائمه اثناعشر، فصل 4؛ درباره على(ع) و فصل 16؛ درباره مهدى(عج).


منابع مؤلف، آثار مشهور بزرگان شيعه مانند [[الکافی|كافى]]، كفايةالاثر، [[بصائر الدرجات في فضائل آل محمد(ص)|بصائر الدرجات]]، عيون الاخبار، [[كمال‌الدين و تمام النعمة (جامعه مدرسین)|كمال‌الدين]] و كتب متأخرى چون [[بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم‌السلام|بحار الانوار]] است. وى در سه فصل پيش‌گفته از منابع عامه نيز بهره برده است مانند: [[المناقب (خوارزمی)|مناقب خوارزمى]]، [[ابن مغازلی، علی بن محمد|ابن مغازلى]]، كفاية الطالب، برخى اصول شش‌گانه اهل سنت، فصول المهمه، اربعين [[ابونعیم، احمد بن عبدالله|ابونعيم]] و آثار متعدد ديگرى از آنان.
منابع مؤلف، آثار مشهور بزرگان شيعه مانند [[الکافی|كافى]]، كفايةالاثر، [[بصائر الدرجات في فضائل آل محمد(ص)|بصائر الدرجات]]، عيون الاخبار، [[كمال‌الدين و تمام النعمة (جامعه مدرسین)|كمال‌الدين]] و كتب متأخرى چون [[بحارالأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم‌السلام|بحار الانوار]] است. وى در سه فصل پيش‌گفته از منابع عامه نيز بهره برده است مانند: [[المناقب (خوارزمی)|مناقب خوارزمى]]، [[ابن مغازلی، علی بن محمد|ابن مغازلى]]، كفاية الطالب، برخى اصول شش‌گانه اهل سنت، فصول المهمه، اربعين [[ابونعیم، احمد بن عبدالله|ابونعيم]] و آثار متعدد ديگرى از آنان.


بحرانى تنها به جمع‌آورى احاديث پرداخته و هر خبر را به طور كامل با سلسله اسناد و راويان، از منبع اصلى نقل كرده و توضيح و تفسيرى درباره آن ارائه نمى‌كند. بنابراین جز آنچه در منابع موجود آمده، مطلب تازه‌اى ندارد.
بحرانى تنها به جمع‌آورى احاديث پرداخته و هر خبر را به طور كامل با سلسله اسناد و راويان، از منبع اصلى نقل كرده و توضيح و تفسيرى درباره آن ارائه نمى‌كند. بنابراین جز آنچه در منابع موجود آمده، مطلب تازه‌اى ندارد.
۶٬۵۹۱

ویرایش