۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
فصوص الحكم (فارابي): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ملا هادى سبزوارى' به 'ملا هادى سبزوارى'
جز (جایگزینی متن - '== معرفى اجمالى == «(.*)»' به '== معرفى اجمالى == '''$1'''') |
جز (جایگزینی متن - 'ملا هادى سبزوارى' به 'ملا هادى سبزوارى') |
||
| خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
فصوص، در زبان عربى جمع«فص» است و فص به معنى«نگين انگشترى» است و فصوص الحكم؛ يعنى گوهرهاى حكمت. شايد وجه نام‌گذارى كتاب«فصوص»، اين باشد كه حكيم [[فارابی، محمد بن محمد|فارابى]] در پى آن است تا به ما بگويد كه الهيات خاص و مباحث خدا شناسى، به منزله نگين‌هاى حكمت است؛ همان‌طور كه ارزش و شرافت انگشترى به نگين اوست، الهيات خاص نيز به منزله نگينى است در انگشترى الهيات عام و به آن ارزش و ارج و والايى مى‌بخشد. | فصوص، در زبان عربى جمع«فص» است و فص به معنى«نگين انگشترى» است و فصوص الحكم؛ يعنى گوهرهاى حكمت. شايد وجه نام‌گذارى كتاب«فصوص»، اين باشد كه حكيم [[فارابی، محمد بن محمد|فارابى]] در پى آن است تا به ما بگويد كه الهيات خاص و مباحث خدا شناسى، به منزله نگين‌هاى حكمت است؛ همان‌طور كه ارزش و شرافت انگشترى به نگين اوست، الهيات خاص نيز به منزله نگينى است در انگشترى الهيات عام و به آن ارزش و ارج و والايى مى‌بخشد. | ||
از نكات جالبى كه در حقيقت از ويژگى‌هاى بسيار مهم اين كتاب محسوب مى‌شود، يكى اين است كه ما براى نخستين بار مى‌بينيم كه«موجود ممكن» مركب از ماهيت و وجود، دانسته شده است، همان كه قرن‌ها بعد، در«شرح منظومه» حاج ملا هادى سبزوارى مى‌خوانيم كه: «كل ممكن زوج تركيبى له ماهية و وجود.» | از نكات جالبى كه در حقيقت از ويژگى‌هاى بسيار مهم اين كتاب محسوب مى‌شود، يكى اين است كه ما براى نخستين بار مى‌بينيم كه«موجود ممكن» مركب از ماهيت و وجود، دانسته شده است، همان كه قرن‌ها بعد، در«شرح منظومه» حاج [[سبزواری، هادی|ملا هادى سبزوارى]] مى‌خوانيم كه: «كل ممكن زوج تركيبى له ماهية و وجود.» | ||
ويژگى ديگرى كه در اين كتاب به چشم مى‌خورد، اين است كه باز مى‌بينيم، [[فارابی، محمد بن محمد|فارابى]] براى نخستين بار در اين كتاب به طريقه صديقين از نظر در خود هستى و حقيقت آن، اثبات ذات واجب تعالى مى‌كند. به گفته صاحب نظران و فيلسوفان بصير معاصر، اين«برهان صديقين»، در ميان براهين مختلف خدا شناسى اتقن و اسد براهين است و برهانى است كه اگر چه مقدمات دشوارى دارد، ولى حقاً استوار و خدشه ناپذير است، كه هستى خداوند را اثبات مى‌كند. | ويژگى ديگرى كه در اين كتاب به چشم مى‌خورد، اين است كه باز مى‌بينيم، [[فارابی، محمد بن محمد|فارابى]] براى نخستين بار در اين كتاب به طريقه صديقين از نظر در خود هستى و حقيقت آن، اثبات ذات واجب تعالى مى‌كند. به گفته صاحب نظران و فيلسوفان بصير معاصر، اين«برهان صديقين»، در ميان براهين مختلف خدا شناسى اتقن و اسد براهين است و برهانى است كه اگر چه مقدمات دشوارى دارد، ولى حقاً استوار و خدشه ناپذير است، كه هستى خداوند را اثبات مى‌كند. | ||