پرش به محتوا

استرآبادی، احمد بن حسن: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '</div> {{' به '</div> {{')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۷: خط ۳۷:
'''احمد بن تاج‌الدين حسن بن سيف‌الدين استرآبادى''' از علماى قرن دهم هجرى است.گفته شده سخنگویی زبر دست و منبری گرم و گیرا  داشته، تا حدى كه مورد توجه بزرگان سياست و دانش زمان واقع شده و ارادتمندانى نيز داشته است.  
'''احمد بن تاج‌الدين حسن بن سيف‌الدين استرآبادى''' از علماى قرن دهم هجرى است.گفته شده سخنگویی زبر دست و منبری گرم و گیرا  داشته، تا حدى كه مورد توجه بزرگان سياست و دانش زمان واقع شده و ارادتمندانى نيز داشته است.  


برخى از پژوهشگران احتمال داده‌اند كه پدر وى سيدى علوى از فرزند زادگان موسى مبرقع بوده كه در هرات مى‌زيسته و سپس به بيرجند رفته است و در این شهر به دست اسماعيليان به قتل رسيده و در روستاى شاخن از توابع دُرُخش به خاک سپرده شده است. اما [[آقا بزرگ تهرانى]] احتمال داده كه وى برادر سلطان محمد بن تاج‌الدين نویسنده "تحفة المجالس" باشد و این احتمال از این رو تقویت مى‌شود كه سلطان محمد از آثار احمدى مكرر نقل قول مى‌كند.   
برخى از پژوهشگران احتمال داده‌اند كه پدر وى سيدى علوى از فرزند زادگان [[موسى مبرقع]] بوده كه در هرات مى‌زيسته و سپس به بيرجند رفته است و در این شهر به دست اسماعيليان به قتل رسيده و در روستاى شاخن از توابع دُرُخش به خاک سپرده شده است. اما [[آقا بزرگ تهرانى]] احتمال داده كه وى برادر سلطان محمد بن تاج‌الدين نویسنده "تحفة المجالس" باشد و این احتمال از این رو تقویت مى‌شود كه سلطان محمد از آثار احمدى مكرر نقل قول مى‌كند.   


استرآبادى طبع شعرى داشته اما شعرش در مرتبه عالى نيست.  
استرآبادى طبع شعرى داشته اما شعرش در مرتبه عالى نيست.  
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش