۶۱٬۱۸۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
== زندگینامه == | == زندگینامه == | ||
با تتبع در كتب تراجم، متأسفانه به شرح حال درستى از ايشان دست نيافتيم. | با تتبع در كتب تراجم، متأسفانه به شرح حال درستى از ايشان دست نيافتيم. | ||
شيخ ابو المحاسن، حسين بن حسن جرجانى، (زنده در سال 722)، صاحب تفسیر جلاء الاذهان می باشد.صاحب ريحانة الادب او را با اوصاف: عالم، فاضل، محدّث و مفسّر توصيف میكند<ref>عقیقی بخشایشی، عبدالرحیم، ص459</ref>. | |||
علامه «[[امین، سید محسن|محسن امين]]»، به طور خلاصه به شرح حال مختصرى از او اشاره كرده است. لذا دربارۀ عصر حيات مؤلف اختلافنظراتى وجود دارد. در عين حال از اسلوب و سبک نگارش تفسير و كاربرد واژهها و اصطلاحات و نيز قرائتى كه گاه در ذيل توضيحات ايشان استنباط مىشود، بايد اذعان كرد احتمالا وى از مفسران قرن نهم يا دهم هجرى باشد. | علامه «[[امین، سید محسن|محسن امين]]»، به طور خلاصه به شرح حال مختصرى از او اشاره كرده است. لذا دربارۀ عصر حيات مؤلف اختلافنظراتى وجود دارد. در عين حال از اسلوب و سبک نگارش تفسير و كاربرد واژهها و اصطلاحات و نيز قرائتى كه گاه در ذيل توضيحات ايشان استنباط مىشود، بايد اذعان كرد احتمالا وى از مفسران قرن نهم يا دهم هجرى باشد. | ||
خط ۵۷: | خط ۵۹: | ||
چون يكى از اين دو متمسك، كتاب خداى و گذاشتۀ مصطفى است و عوام از فائدۀ اين كتاب بىنصيباند، از آن كه علم تأويل و تفسير آن كسى داند كه سالهاى دراز در درياى علوم غوطه خورده باشد و به غوص فكر، جواهر بيان و نكات قرآن به دست آورده باشد نه از هر دريايى. بلكه از درياى «انا مدينة العلم و على بابها» حاصل كرده باشد و تفاسير اصحاب، آنچه به عربى است عوام را از آن بهرهاى نيست، و آنچه به زبان فارسى است بعضى كه اختصارى دارد از فائده عارى است، و آنچه مطوّل است در او اعراب و لغت و اشتقاق و قرائت قرّاء و اختلاف مفسران از بس كه آوردهاند عوام در مطالعۀ آن سرگشته و حيران مىمانند و از فائدۀ آن بىنصيب مىشوند، چون حال بر اين جمله يافتم از بخشندۀ جان و بخشايندۀ انس و جانّ مدد خواستم و به توفيق و يارى وى اين كتاب را در تفسير قرآن تأليف كردم و نام او «[[تفسیر گازر|جلاء الاذهان و جلاء الاحزان فى تفسير القرآن]]» نهادم و در او جمع كردم از تأويل آيات و تفسير مشكلات، آنچه بزرگان دين و پيشوايان اهل يقين بر محك عقل زدهاند. | چون يكى از اين دو متمسك، كتاب خداى و گذاشتۀ مصطفى است و عوام از فائدۀ اين كتاب بىنصيباند، از آن كه علم تأويل و تفسير آن كسى داند كه سالهاى دراز در درياى علوم غوطه خورده باشد و به غوص فكر، جواهر بيان و نكات قرآن به دست آورده باشد نه از هر دريايى. بلكه از درياى «انا مدينة العلم و على بابها» حاصل كرده باشد و تفاسير اصحاب، آنچه به عربى است عوام را از آن بهرهاى نيست، و آنچه به زبان فارسى است بعضى كه اختصارى دارد از فائده عارى است، و آنچه مطوّل است در او اعراب و لغت و اشتقاق و قرائت قرّاء و اختلاف مفسران از بس كه آوردهاند عوام در مطالعۀ آن سرگشته و حيران مىمانند و از فائدۀ آن بىنصيب مىشوند، چون حال بر اين جمله يافتم از بخشندۀ جان و بخشايندۀ انس و جانّ مدد خواستم و به توفيق و يارى وى اين كتاب را در تفسير قرآن تأليف كردم و نام او «[[تفسیر گازر|جلاء الاذهان و جلاء الاحزان فى تفسير القرآن]]» نهادم و در او جمع كردم از تأويل آيات و تفسير مشكلات، آنچه بزرگان دين و پيشوايان اهل يقين بر محك عقل زدهاند. | ||
==پانویس== | |||
<references /> | |||
== منابع مقاله == | |||
عقیقی بخشایشی، عبدالرحیم، تراجم مفسیرین، قم، نوید اسلام، چاپ دوم، 1382ش. | |||
{{الگو:مفسران شیعه}} | {{الگو:مفسران شیعه}} |
ویرایش