۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
دروس تمهيدية في القواعد الرجالية: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'نجاشى' به 'نجاشى'
جز (جایگزینی متن - 'وسايل الشيعه' به 'وسائل الشيعة') |
جز (جایگزینی متن - 'نجاشى' به 'نجاشى') |
||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
در بررسى توثيقات عام نيز ابتدا وثاقت راويان تفسير قمى مطرح شده است. مؤلف پس از جواب دادن به برخى اشكالات اين طريق، به جهت تشكيك در متن موجود از تفسير قمى، اين روش را معتبر نمىداند (تبيان؛ متن كتاب، ص171-175). | در بررسى توثيقات عام نيز ابتدا وثاقت راويان تفسير قمى مطرح شده است. مؤلف پس از جواب دادن به برخى اشكالات اين طريق، به جهت تشكيك در متن موجود از تفسير قمى، اين روش را معتبر نمىداند (تبيان؛ متن كتاب، ص171-175). | ||
در بحث از راويان مذكور در اسناد «كامل الزيارات» نيز به طرح سه نظريه مشهور پرداخته شده است. جمعى از محدثين تمام راويان اين كتاب را مشمول شهادت ابن قولويه (مؤلف كامل الزيارات) دانسته و آنها را ثقه محسوب مىكنند. گروهى ديگر اين شهادت را تنها در مورد مشايخ بلاواسطه معتبر مىدانند و جمعى از فقها هم اين شهادت را به جهت حدسى بودن و موارد نقض متعدد قابل اعتنا نمىدانند. وثاقت مشايخ نجاشى سومين طريق عامى است كه در كتاب بررسى شده است (تبيان؛ متن كتاب، ص175-180). | در بحث از راويان مذكور در اسناد «كامل الزيارات» نيز به طرح سه نظريه مشهور پرداخته شده است. جمعى از محدثين تمام راويان اين كتاب را مشمول شهادت ابن قولويه (مؤلف كامل الزيارات) دانسته و آنها را ثقه محسوب مىكنند. گروهى ديگر اين شهادت را تنها در مورد مشايخ بلاواسطه معتبر مىدانند و جمعى از فقها هم اين شهادت را به جهت حدسى بودن و موارد نقض متعدد قابل اعتنا نمىدانند. وثاقت مشايخ [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] سومين طريق عامى است كه در كتاب بررسى شده است (تبيان؛ متن كتاب، ص175-180). | ||
در چهارمين راه توثيقات عام، بحث از مشايخ باواسطه و بىواسطه اصحاب اجماع به ميان آمده است و نويسنده موافق رأى اكثر فقهاى متأخر، عبارت كشّى را بر عظمت و بزرگى مقام اين راويان معنى كرده است. اما شهادت شيخ در حق مشايخ ثلاثه را به جهت آنكه مىتواند منشأ حسى داشته باشد معتبر دانسته و بنابراين علاوه بر توثيق مشايخ بىواسطه ايشان، برخى مرسلات آنها را نيز معتبر شمرده است (تبيان؛ متن كتاب، ص181). | در چهارمين راه توثيقات عام، بحث از مشايخ باواسطه و بىواسطه اصحاب اجماع به ميان آمده است و نويسنده موافق رأى اكثر فقهاى متأخر، عبارت كشّى را بر عظمت و بزرگى مقام اين راويان معنى كرده است. اما شهادت شيخ در حق مشايخ ثلاثه را به جهت آنكه مىتواند منشأ حسى داشته باشد معتبر دانسته و بنابراين علاوه بر توثيق مشايخ بىواسطه ايشان، برخى مرسلات آنها را نيز معتبر شمرده است (تبيان؛ متن كتاب، ص181). | ||
| خط ۱۰۵: | خط ۱۰۵: | ||
اشكالات فوق و برخى نواقص ديگر موجب آن شد كه مرحوم آيت الله بروجردى درصدد تأليف «جامع الرواة الشيعة» برآيد. محدث نورى هم به جهت وجود برخى كتب روايى كه شيخ حر عاملى احاديث آنها را در وسايل نياورده است كتاب «مستدرك الوسايل» را تأليف كرده است (تبيان، متن كتاب، ص309-310). | اشكالات فوق و برخى نواقص ديگر موجب آن شد كه مرحوم آيت الله بروجردى درصدد تأليف «جامع الرواة الشيعة» برآيد. محدث نورى هم به جهت وجود برخى كتب روايى كه شيخ حر عاملى احاديث آنها را در وسايل نياورده است كتاب «مستدرك الوسايل» را تأليف كرده است (تبيان، متن كتاب، ص309-310). | ||
مرورى بر مهمترين منابع مكتوب علم رجال آخرين بخش كتاب است. چهار كتاب «رجال كشّى»، «رجال» و «فهرست» شيخ طوسى و «رجال | مرورى بر مهمترين منابع مكتوب علم رجال آخرين بخش كتاب است. چهار كتاب «رجال كشّى»، «رجال» و «فهرست» شيخ طوسى و «رجال [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]]»، منابع دست اول علم رجالند كه اكنون در دسترس فقها قرار دارد. كتب ديگر يا اقتباس از آنهاست و يا آنكه به سند معتبر و صحيح تا به امروز باقى نماندهاند (تبيان؛ متن كتاب، ص317-318). | ||
كشّى از معاصرين شيخ كلينى و از شاگردان عياشى بوده است. اگر چه تأليف خود او امروز در دسترس نيست، ولى تلخيصى كه شيخ طوسى از آن به نگارش درآورده با نام «اختيار معرفه الرجال» موجود است. شيوه كشّى بر نقل روايات وارد شده در مدح و ذم روات است و معمولاً نظر خود را درباره توثيق و تضعيف ايشان ذكر نكرده است (تبيان، متن كتاب، ص319-320). | كشّى از معاصرين شيخ كلينى و از شاگردان عياشى بوده است. اگر چه تأليف خود او امروز در دسترس نيست، ولى تلخيصى كه شيخ طوسى از آن به نگارش درآورده با نام «اختيار معرفه الرجال» موجود است. شيوه كشّى بر نقل روايات وارد شده در مدح و ذم روات است و معمولاً نظر خود را درباره توثيق و تضعيف ايشان ذكر نكرده است (تبيان، متن كتاب، ص319-320). | ||
| خط ۱۱۳: | خط ۱۱۳: | ||
فهرست شيخ طوسى در برگيرنده اسامى تمام مصنفين شيعه است. اگر چه شيخ طوسى در مقدمه كتاب وعده داده كه آنچه در حق اين مصنفين از باب عدالت يا ضعف گفته شده، نقل كند اما به جز عده محدودى درباره ديگران چنين نكرده است. اما اين كتاب به جهت اشتمال بر طرق متعدد شيخ به مصنفين از اهميت ويژهاى برخوردار است. چنانكه ممكن است ضعف طرقى را كه در مشيخه تهذيبين آمده، جبران كند (تبيان، متن كتاب ص327-328). | فهرست شيخ طوسى در برگيرنده اسامى تمام مصنفين شيعه است. اگر چه شيخ طوسى در مقدمه كتاب وعده داده كه آنچه در حق اين مصنفين از باب عدالت يا ضعف گفته شده، نقل كند اما به جز عده محدودى درباره ديگران چنين نكرده است. اما اين كتاب به جهت اشتمال بر طرق متعدد شيخ به مصنفين از اهميت ويژهاى برخوردار است. چنانكه ممكن است ضعف طرقى را كه در مشيخه تهذيبين آمده، جبران كند (تبيان، متن كتاب ص327-328). | ||
نجاشى از معاصرين شيخ طوسى است و در برخى از مشايخ با او مشترك است. شيوه نجاشى در رجالش مشابه فهرست شيخ طوسى است؛ چنانكه تنها روات صاحب كتاب را ذكر مىكند و طريق خودش را به آنان بيان مىكند. اگر چه نجاشى در مقدمه كتاب ملتزم به ذكر حال روات از جهت وثاقت نشده است، اما در جاىجاى كتاب به وثاقت و ضعف آنان اشاره كرده است. با توجه به تمركز نجاشى در علم حديث و رجال، دقت وى در اين كتاب بيش از دو كتاب شيخ طوسى است (تبيان؛ متن كتاب، ص329-331). | [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] از معاصرين شيخ طوسى است و در برخى از مشايخ با او مشترك است. شيوه [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] در رجالش مشابه فهرست شيخ طوسى است؛ چنانكه تنها روات صاحب كتاب را ذكر مىكند و طريق خودش را به آنان بيان مىكند. اگر چه [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] در مقدمه كتاب ملتزم به ذكر حال روات از جهت وثاقت نشده است، اما در جاىجاى كتاب به وثاقت و ضعف آنان اشاره كرده است. با توجه به تمركز [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] در علم حديث و رجال، دقت وى در اين كتاب بيش از دو كتاب شيخ طوسى است (تبيان؛ متن كتاب، ص329-331). | ||
رجال برقى از جهت مؤلف ميان پدر و پسر و فرد ديگرى محل ترديد است، اما چون تنها به بيان طبقات راويان اختصاص دارد، چندان در فهم حال راويان تأثير ندارد. كتاب رجال ابن غضائرى نيز به تصريح شيخ طوسى از ميان رفته است، ازاينرو نقل علامه و سيد ابن طاووس از آن قابل اعتماد نيست. علاوه بر اين طريق علامه و سيد ابن طاووس به آن مجهول است. در قرون بعد نيز كتب رجالىاى تأليف شده كه بحث و بررسى از حال راويان با اتكا بر اصول رجالى ياد شده است (تبيان؛ متن كتاب، ص332-334). | رجال برقى از جهت مؤلف ميان پدر و پسر و فرد ديگرى محل ترديد است، اما چون تنها به بيان طبقات راويان اختصاص دارد، چندان در فهم حال راويان تأثير ندارد. كتاب رجال ابن غضائرى نيز به تصريح شيخ طوسى از ميان رفته است، ازاينرو نقل علامه و سيد ابن طاووس از آن قابل اعتماد نيست. علاوه بر اين طريق علامه و سيد ابن طاووس به آن مجهول است. در قرون بعد نيز كتب رجالىاى تأليف شده كه بحث و بررسى از حال راويان با اتكا بر اصول رجالى ياد شده است (تبيان؛ متن كتاب، ص332-334). | ||