۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
شرح فصوص الحكمة: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'آشتیانی، جلال‌الدین' به 'آشتیانی، سید جلال‌الدین'
جز (جایگزینی متن - 'شـ' به 'ش') |
جز (جایگزینی متن - 'آشتیانی، جلال‌الدین' به 'آشتیانی، سید جلال‌الدین') |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
شرح فصوص الحکمة | شرح فصوص الحکمة | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[آشتیانی، جلال‌الدین]] (شارح) | [[آشتیانی، سید جلال‌الدین]] (شارح) | ||
[[ملکي، محمد]] (محقق) | [[ملکي، محمد]] (محقق) | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
}} | }} | ||
'''شرح فصوص الحكمة'''، شرح [[آشتیانی، جلال‌الدین|سید جلال‌الدین آشتیانی]] (متوفی 1384ش) است بر «[[فصوص الحكمة و شرحه|فصوص الحكمة]]» که رساله‌ای است درباره مباحث کلی وجود به زبان عربی، نوشته [[فارابی، محمد بن محمد|ابونصر محمد بن محمد بن طرخان]]، معروف به [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] (متوفی 339ق). این رساله با مقدمه تحقیقی محمد ملکی و تصحیح و تعلیقات او منتشر شده است. | '''شرح فصوص الحكمة'''، شرح [[آشتیانی، سید جلال‌الدین|سید جلال‌الدین آشتیانی]] (متوفی 1384ش) است بر «[[فصوص الحكمة و شرحه|فصوص الحكمة]]» که رساله‌ای است درباره مباحث کلی وجود به زبان عربی، نوشته [[فارابی، محمد بن محمد|ابونصر محمد بن محمد بن طرخان]]، معروف به [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] (متوفی 339ق). این رساله با مقدمه تحقیقی محمد ملکی و تصحیح و تعلیقات او منتشر شده است. | ||
از فصوص فارابی به الفصوص (فصوص)، نصوص في الحكمة، الفصوص في الحكمة، فصول الحكمة (الفصول في الحكمة) و فصوص الحكم یاد شده، اما مشهورترین عنوان، «فصوص الحكمة» است. «فصوص» جمع «فص»، به معنای «اصل، حقیقت، کنه، زبده و خلاصه هر چیز» است و عنوان بخش‌های این رساله و عنوان «حکمت» بیانگر موضوع آن است<ref>ر.ک: صلواتی، عبدالله، ص26</ref>. | از فصوص فارابی به الفصوص (فصوص)، نصوص في الحكمة، الفصوص في الحكمة، فصول الحكمة (الفصول في الحكمة) و فصوص الحكم یاد شده، اما مشهورترین عنوان، «فصوص الحكمة» است. «فصوص» جمع «فص»، به معنای «اصل، حقیقت، کنه، زبده و خلاصه هر چیز» است و عنوان بخش‌های این رساله و عنوان «حکمت» بیانگر موضوع آن است<ref>ر.ک: صلواتی، عبدالله، ص26</ref>. | ||
ازآنجاکه این رساله از عمیقترین رسائل [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] است، عده‌ای از حکما شروحی بر این رساله نوشته‌اند که شرح خود [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] از جمله آنهاست. شرح علامه [[آشتیانی، جلال‌الدین|آشتیانی]] برای اولین بار در قالب مقاله در دو قسمت، به‌گونه‌ای که متن تصحیح‌شده در یک شماره (زمستان 1353) و شرح هیجده فص در شماره بعد (بهار 54)، در مجله دانشکده الهیات دانشگاه فردوسی مشهد به چاپ رسیده است<ref>ر.ک: پیشگفتار محمد ملکی، صفحات بیست‌ودو و بیست‌وسه</ref>. پس از آن شرح یادشده توسط آقای [[ملکي، محمد|محمد ملکی (جلال‌الدین)]] مورد بازنگری قرار گرفته و با توضیحات، ویرایش و اصلاحاتی در 1387ش، از سوی انتشارات علمی و فرهنگی منتشر گردید. شارح محترم از آغاز تا انجام این اثر با تلقی صدرایی و نگرشی عرفانی به شرح و تبیین فصها پرداخته است<ref>ر.ک: صلواتی، عبدالله، ص26</ref>. | ازآنجاکه این رساله از عمیقترین رسائل [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] است، عده‌ای از حکما شروحی بر این رساله نوشته‌اند که شرح خود [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] از جمله آنهاست. شرح علامه [[آشتیانی، سید جلال‌الدین|آشتیانی]] برای اولین بار در قالب مقاله در دو قسمت، به‌گونه‌ای که متن تصحیح‌شده در یک شماره (زمستان 1353) و شرح هیجده فص در شماره بعد (بهار 54)، در مجله دانشکده الهیات دانشگاه فردوسی مشهد به چاپ رسیده است<ref>ر.ک: پیشگفتار محمد ملکی، صفحات بیست‌ودو و بیست‌وسه</ref>. پس از آن شرح یادشده توسط آقای [[ملکي، محمد|محمد ملکی (جلال‌الدین)]] مورد بازنگری قرار گرفته و با توضیحات، ویرایش و اصلاحاتی در 1387ش، از سوی انتشارات علمی و فرهنگی منتشر گردید. شارح محترم از آغاز تا انجام این اثر با تلقی صدرایی و نگرشی عرفانی به شرح و تبیین فصها پرداخته است<ref>ر.ک: صلواتی، عبدالله، ص26</ref>. | ||
رساله فصوص الحكم در هفتاد فصل تصنیف شده و [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] در آن گزارشی از مباحث کلی وجود و الهیات به دست داده است و این رساله «یکی از رسائل مختصر منسوب به [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] است که از حیث عبارات و الفاظ در حد اعلای فصاحت و از جهت معنا بسیار عمیق و دقیق است و مدارک زیادی در دست است که از آثار [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] است». منشأ تردید از آنجاست که معلم ثـانی، مشائی است، ولی در این رساله از اصطلاحاتی که در حکمت ذوقی به‌کار می‌رود، استفاده شده است. گویا اینها مقامات عارفان اشارات و تنبیهات ابن سینا را ندیده‌اند و نمی‌دانند که حکمای مشائی از ارباب توحیدند<ref>ر.ک: ملکی، محمد، ص30</ref>. | رساله فصوص الحكم در هفتاد فصل تصنیف شده و [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] در آن گزارشی از مباحث کلی وجود و الهیات به دست داده است و این رساله «یکی از رسائل مختصر منسوب به [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] است که از حیث عبارات و الفاظ در حد اعلای فصاحت و از جهت معنا بسیار عمیق و دقیق است و مدارک زیادی در دست است که از آثار [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] است». منشأ تردید از آنجاست که معلم ثـانی، مشائی است، ولی در این رساله از اصطلاحاتی که در حکمت ذوقی به‌کار می‌رود، استفاده شده است. گویا اینها مقامات عارفان اشارات و تنبیهات ابن سینا را ندیده‌اند و نمی‌دانند که حکمای مشائی از ارباب توحیدند<ref>ر.ک: ملکی، محمد، ص30</ref>. | ||