پرش به محتوا

عصار، سید محمدکاظم: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'آشتیانی، جلال‌الدین' به 'آشتیانی، سید جلال‌الدین'
جز (جایگزینی متن - '[[]]' به '')
جز (جایگزینی متن - 'آشتیانی، جلال‌الدین' به 'آشتیانی، سید جلال‌الدین')
خط ۵۷: خط ۵۷:


==تحصیلات==
==تحصیلات==
تأمل در احوال و آثار او نشان‎ می‌دهد که‎ جوانه‌های پرورش و تکوین شخصیت وی، در چه زمین پربرکت و حاصل‎خیزی ریشه داشته است. به نوشته [[آشتیانی، جلال‌الدین|سید جلال‌الدین آشتیانی]]، «استاد علامه‎ سید‎ محمدکاظم عصار، به‌واسطه نبوغ‎ ذاتی و قدرت حافظه، به فرمان پدر بزرگوارش، در سن سه سالگی به قرائت قرآن، فراگیری ادبیات‎ فارسی و تعلیم خط پرداخت و در پنج سالگی‎ تمام‎‎ قرآن‎ را حفظ بود». از آن‎ پس‎ در‎ سلک شاگردان‎ مدرسه عبدالله‌خان در تیمچه حاجب‌الدوله درآمده، به مدت سه سال به تحصیل صرف و نحو و منطق‎ پرداخت.  
تأمل در احوال و آثار او نشان‎ می‌دهد که‎ جوانه‌های پرورش و تکوین شخصیت وی، در چه زمین پربرکت و حاصل‎خیزی ریشه داشته است. به نوشته [[آشتیانی، سید جلال‌الدین|سید جلال‌الدین آشتیانی]]، «استاد علامه‎ سید‎ محمدکاظم عصار، به‌واسطه نبوغ‎ ذاتی و قدرت حافظه، به فرمان پدر بزرگوارش، در سن سه سالگی به قرائت قرآن، فراگیری ادبیات‎ فارسی و تعلیم خط پرداخت و در پنج سالگی‎ تمام‎‎ قرآن‎ را حفظ بود». از آن‎ پس‎ در‎ سلک شاگردان‎ مدرسه عبدالله‌خان در تیمچه حاجب‌الدوله درآمده، به مدت سه سال به تحصیل صرف و نحو و منطق‎ پرداخت.  


از سال ۱۳۱۹ تا ۱۳۲۷ق به تحصیل سطوح عالی فلسفه اسلامی و عرفان نظری در حوزه تهران مشغول شد؛ فلسفه مشاء و از جمله شفای ابن ‏سینا و شرح اشارات خواجه نصیر طوسی را نزد [[میرزا حسن کرمانشاهی]]، حکمت اشراق و اسفار اربعه، شواهدالربوبیه، مبدأ و معاد و تفسیر کبیر ملاصدرا را به مدت شش سال نزد [[میرشهاب‏‌الدین نیریزی شیرازی]] و [[فصوص الحكم (تعليقات ابوالعلاء عفيفي)|فصوص الحکم ابن عربی]]، [[مفتاح الغيب و شرحه مصباح الأنس|مفتاح الغیب قونوی]] و [[تمهيد القواعد|تمهید القواعد]] [[ترکه اصفهانی، علی بن محمد|صائن‏‌الدین ترکه]] را در محضر آقا [[میرزا هاشم اشکوری لاهیجی]] خواند. وی همچنین در ۱۸ سالگی سفری به اصفهان کرد و از درس [[قشقایی، جهانگیر|جهانگیرخان قشقایی]] و [[آخوند ملامحمد کاشی]] بهره گرفت
از سال ۱۳۱۹ تا ۱۳۲۷ق به تحصیل سطوح عالی فلسفه اسلامی و عرفان نظری در حوزه تهران مشغول شد؛ فلسفه مشاء و از جمله شفای ابن ‏سینا و شرح اشارات خواجه نصیر طوسی را نزد [[میرزا حسن کرمانشاهی]]، حکمت اشراق و اسفار اربعه، شواهدالربوبیه، مبدأ و معاد و تفسیر کبیر ملاصدرا را به مدت شش سال نزد [[میرشهاب‏‌الدین نیریزی شیرازی]] و [[فصوص الحكم (تعليقات ابوالعلاء عفيفي)|فصوص الحکم ابن عربی]]، [[مفتاح الغيب و شرحه مصباح الأنس|مفتاح الغیب قونوی]] و [[تمهيد القواعد|تمهید القواعد]] [[ترکه اصفهانی، علی بن محمد|صائن‏‌الدین ترکه]] را در محضر آقا [[میرزا هاشم اشکوری لاهیجی]] خواند. وی همچنین در ۱۸ سالگی سفری به اصفهان کرد و از درس [[قشقایی، جهانگیر|جهانگیرخان قشقایی]] و [[آخوند ملامحمد کاشی]] بهره گرفت
خط ۶۵: خط ۶۵:
در تبریز، علامه عصار به‎ تدریس‎ علوم‎ جدید - طبیعی، حساب، هندسه، هیئت و زبان فرانسه ‎ - ‎اشتغال داشت و در همین زمان، بین ایشان‎ و [[ثقةالاسلام تبریزی، علی بن موسی|ثقةالاسلام تبریزی]] دوستی‎ عمیقی برقرار شد. معروف است که آن مرحوم نزد‎ استاد‎ عصار، قسمتی از مباحث مهم کتاب اسفار را قرائت کرده است<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/33408/74 ر.ک: همان]</ref>.
در تبریز، علامه عصار به‎ تدریس‎ علوم‎ جدید - طبیعی، حساب، هندسه، هیئت و زبان فرانسه ‎ - ‎اشتغال داشت و در همین زمان، بین ایشان‎ و [[ثقةالاسلام تبریزی، علی بن موسی|ثقةالاسلام تبریزی]] دوستی‎ عمیقی برقرار شد. معروف است که آن مرحوم نزد‎ استاد‎ عصار، قسمتی از مباحث مهم کتاب اسفار را قرائت کرده است<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/33408/74 ر.ک: همان]</ref>.


پس از‎ اشغال‎ تبریز‎ و شهادت ثقة‎الاسلام در عاشورای سال 1320ق، عصار با همان‎ لباس روحانی‎ از‎ تبریز خارج شده و عازم فرانسه‎ شد. در فرانسه، علاوه بر تکمیل زبان فرنگی‎، علوم‎ ریاضی‎ و طبیعی را دنبال گرفت و رشته طب‎ را به‌عنوان تخصیص خود برگزید. اما ظاهرا به‎‎ دلایلی‎، از جمله حساسیت نسبت به تشریح اجساد، طب را نیمه‌کاره نهاد‎ و به‎ نجف‎ اشرف مهاجرت‎ کرد. علامه عصار در نجف، طی 13 سال تحصیل‎ و تدریس، بالاترین درجه اجتهاد‎ را‎ نزد‎ بزرگ‎ترین‎ علمای عصر کسب کرد و به تهران بازگشت. از آن‎ زمان، استاد‎ عصار‎ به تدریس مشغول شد و ابتدا در مدرسه صدر آغاز به تدریس کرد. استاد [[آشتیانی، جلال‌الدین|آشتیانی]] در جایی‎ دیگر‎ نوشته است: «مرحوم عصار که در سن 29 سالگی به حیازت‎ درجه‎ اجتهاد‎ نائل آمده بود، حوزه مستقل درسی‎ معقول‎ و منقول‎ داشت‎ و سطوح عالی ریاضی و فلسفه و عرفان، اعم از‎ فلسفه‎ اشراقی و مشایی و حکمت متعالیه را به شیوه مکتب ملاصدرا تدریس‎ می‌کرد. ‎عصار، پس از تکمیل مطالعات و تحصیلات‎ عالی‎ خود در‎ نجف‎ اشرف، به ایران‎ بازگشت و با وجود آنکه‎ برای معظم‌له بعد از مراجعت از نجف، همه‌گونه ریاست بر خلق‎ و اسباب‎ رسیدن به مقامات ظاهری فراهم بود، این‎ استاد بزرگوار، در‎ بین‎ همه شئون، تدریس را انتخاب‎ نمودند‎ و به سایر مقدمات پشت پا زدند»<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/33408/74 ر.ک: همان]</ref>.
پس از‎ اشغال‎ تبریز‎ و شهادت ثقة‎الاسلام در عاشورای سال 1320ق، عصار با همان‎ لباس روحانی‎ از‎ تبریز خارج شده و عازم فرانسه‎ شد. در فرانسه، علاوه بر تکمیل زبان فرنگی‎، علوم‎ ریاضی‎ و طبیعی را دنبال گرفت و رشته طب‎ را به‌عنوان تخصیص خود برگزید. اما ظاهرا به‎‎ دلایلی‎، از جمله حساسیت نسبت به تشریح اجساد، طب را نیمه‌کاره نهاد‎ و به‎ نجف‎ اشرف مهاجرت‎ کرد. علامه عصار در نجف، طی 13 سال تحصیل‎ و تدریس، بالاترین درجه اجتهاد‎ را‎ نزد‎ بزرگ‎ترین‎ علمای عصر کسب کرد و به تهران بازگشت. از آن‎ زمان، استاد‎ عصار‎ به تدریس مشغول شد و ابتدا در مدرسه صدر آغاز به تدریس کرد. استاد [[آشتیانی، سید جلال‌الدین|آشتیانی]] در جایی‎ دیگر‎ نوشته است: «مرحوم عصار که در سن 29 سالگی به حیازت‎ درجه‎ اجتهاد‎ نائل آمده بود، حوزه مستقل درسی‎ معقول‎ و منقول‎ داشت‎ و سطوح عالی ریاضی و فلسفه و عرفان، اعم از‎ فلسفه‎ اشراقی و مشایی و حکمت متعالیه را به شیوه مکتب ملاصدرا تدریس‎ می‌کرد. ‎عصار، پس از تکمیل مطالعات و تحصیلات‎ عالی‎ خود در‎ نجف‎ اشرف، به ایران‎ بازگشت و با وجود آنکه‎ برای معظم‌له بعد از مراجعت از نجف، همه‌گونه ریاست بر خلق‎ و اسباب‎ رسیدن به مقامات ظاهری فراهم بود، این‎ استاد بزرگوار، در‎ بین‎ همه شئون، تدریس را انتخاب‎ نمودند‎ و به سایر مقدمات پشت پا زدند»<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/33408/74 ر.ک: همان]</ref>.


از آن پس، استاد عصار ابتدا در‎ دار‎المعلمین‎ عالی تهران به تدریس‎ پرداخت، سپس مقارن با تأسیس دانشگاه، از ایشان برای تدریس در دانشگاه تهران، دعوت به عمل آمد و تا هنگام بازنشستگی، در دانشکده‌های ادبیات و الهیات و معارف اسلامی‎، به افاضه و تدریس فلسفه و علوم معقول و منقول اشتغال داشتند‎. ایشان همچنین از جمله معدود علمای طراز اولی است که در تدوین قانون مدنی ایران، صاحب‌نظر و واجد اثر بوده‌اند. استاد آشتیانی مرقوم داشته‌اند که: «استاد عصار در ابتدای تأسیس دانشکده معقول و مؤسسه وعظ و تبلیغ اسلامی ‎(قبل از شهریور 320ش)، یک سال به‌عنوان علم ‎الحديث و علم از نظر کتاب و سنت، تقریبا یک دوره معارف اسلامی را با بیانی رسا و شیوا و محققانه در این مؤسسه بیان نموده‌اند. این مباحث، حاوی تحقیقی‌ترین مسائل فلسفی و دینی می‌باشد که هیچ محققی از آن بی‌نیاز نیست... و در همین مؤسسه دو سال تفسیر و تدریس نموده‌اند... عمده تدریس استاد علامه، در مدارس قدیم تهران بود. مدت‎ها در مدرسه صدر، واقع در جلو خان مسجد شاه و مدرسه خان مروی و مدرسه سپهسالار جدید در رشته‌های مختلف تدریس می‌نمودند...»<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/33408/74 ر.ک: همان]</ref>.
از آن پس، استاد عصار ابتدا در‎ دار‎المعلمین‎ عالی تهران به تدریس‎ پرداخت، سپس مقارن با تأسیس دانشگاه، از ایشان برای تدریس در دانشگاه تهران، دعوت به عمل آمد و تا هنگام بازنشستگی، در دانشکده‌های ادبیات و الهیات و معارف اسلامی‎، به افاضه و تدریس فلسفه و علوم معقول و منقول اشتغال داشتند‎. ایشان همچنین از جمله معدود علمای طراز اولی است که در تدوین قانون مدنی ایران، صاحب‌نظر و واجد اثر بوده‌اند. استاد آشتیانی مرقوم داشته‌اند که: «استاد عصار در ابتدای تأسیس دانشکده معقول و مؤسسه وعظ و تبلیغ اسلامی ‎(قبل از شهریور 320ش)، یک سال به‌عنوان علم ‎الحديث و علم از نظر کتاب و سنت، تقریبا یک دوره معارف اسلامی را با بیانی رسا و شیوا و محققانه در این مؤسسه بیان نموده‌اند. این مباحث، حاوی تحقیقی‌ترین مسائل فلسفی و دینی می‌باشد که هیچ محققی از آن بی‌نیاز نیست... و در همین مؤسسه دو سال تفسیر و تدریس نموده‌اند... عمده تدریس استاد علامه، در مدارس قدیم تهران بود. مدت‎ها در مدرسه صدر، واقع در جلو خان مسجد شاه و مدرسه خان مروی و مدرسه سپهسالار جدید در رشته‌های مختلف تدریس می‌نمودند...»<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/33408/74 ر.ک: همان]</ref>.
خط ۷۵: خط ۷۵:


==آثار==
==آثار==
مجموعه آثار عصار به اهتمام و با حواشی و مقدمه و تصحیح [[آشتیانی، جلال‌الدین|سید جلال‌الدین آشتیانی]] به چاپ رسیده است‎ که شامل‎‎ هشت مطلب است:
مجموعه آثار عصار به اهتمام و با حواشی و مقدمه و تصحیح [[آشتیانی، سید جلال‌الدین|سید جلال‌الدین آشتیانی]] به چاپ رسیده است‎ که شامل‎‎ هشت مطلب است:
# مقدمه استاد آشتیانی؛
# مقدمه استاد آشتیانی؛
# شرح حال مرحوم علامه عصار به قلم ‎خود ایشان؛
# شرح حال مرحوم علامه عصار به قلم ‎خود ایشان؛
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش