پرش به محتوا

التصحيف وأثره في الحديث والفقه وجهود المحدثين في مكافتحه: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR21868J1.jpg | عنوان =التصحيف وأثره في الحديث والفقه وج...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۶: خط ۲۶:
}}
}}


'''التصحيف وأثره في الحديث والفقه وجهود المحدثين في مكافتحه'''، اثر اسطیری جمال، کتابی است در معرفی تصحیف و بررسی آثار آن در حدیث و فقه و اشاره به اقدامات محدثین در مقابله با آن.
'''التصحيف وأثره في الحديث والفقه وجهود المحدثين في مكافتحه'''، اثر [[جمال، اسطیری|اسطیری جمال]]، کتابی است در معرفی تصحیف و بررسی آثار آن در حدیث و فقه و اشاره به اقدامات محدثین در مقابله با آن.


==ساختار==
==ساختار==
خط ۴۰: خط ۴۰:


در باب اول، در چهار فصل زیر، به بحث پیرامون احکام تصحیف پرداخته شده است:
در باب اول، در چهار فصل زیر، به بحث پیرامون احکام تصحیف پرداخته شده است:
فصل اول، به تعریف واژه «تصحیف» و «تحریف» اختصاص یافته است. نویسنده در آغاز این فصل، ابتدا به تعاریف ابواحمد حسن بن عبدالله بن سعید عسکری در «شرح ما يقع فيه التصحيف والتحريف»، خلیل بن احمد، ابن منظور در «لسان العرب»، معری، فیومی در «مصباح المنير» و جرجانی در «التعريفات» درباره «تصحیف» اشاره و آنها را مورد بررسی قرار داده<ref>ر.ک: متن کتاب، ص23</ref> و سپس، به بحث پیرامون تعریف ابن منظور در «لسان العرب»، جرجانی در «التعريفات»، ابن حجر عسقلانی در «نزهة النظر شرح نخبة الفكر» از واژه «تحریف» پرداخته<ref>ر.ک: همان، ص24</ref> و در پایان، چنین نتیجه‌گیری نموده است که با تتبع اقوال بسیاری از محدثین از آغاز قرن سوم تا دوران ابن حجر عسقلانی، می‌توان دریافت که متقدمین، بین واژه «تصحیف» و «تحریف» تفاوتی قایل نبوده و هرگونه تغییری را، «تصحیف» می‌نامیده و بیشتر از این اصطلاح استفاده می‌کردند. وی برای اثبات این امر، شواهدی از اقوال علمای زیر را ذکر نموده است: امام محمد بن ادریس شافعی ( متوفی 204ق)، امام احمد بن حنبل (متوفی 241ق)، امام مسلم بن حجاج (متوفی 261ق)، امام ابوزرعه رازی (متوفی 264ق)، ابوعلی حسین بن علی نیشابوری (متوفی 349ق)، امام حافظ دارقطنی (متوفی 385ق)، امام ابوسلیمان خطابی (متوفی 388ق)، ابوعبدالله حاکم صاحب مستدرک (متوفی 405ق)، حافظ ابونعیم اصفهانی (متوفی 430ق)، حافظ ابوعمر یوسف بن عبدالبر (متوفی 463ق)، قاضی عیاض (متوفی 544ق)، حافظ ابوموسی مدینی (متوفی 581ق)، شیخ ابوعمرو بن صلاح (متوفی 643ق)، حافظ ابوالحجاج مزی (متوفی 742ق)، حافظ ابوعبدالله ذهبی (متوفی 748ق)، حافظ ابن حجر عسقلانی (متوفی 852ق)<ref>ر.ک: همان، ص28-‌35</ref>.


در فصل دوم، به تعریف اقسام تصحیف، پرداخته شده است. تصحیف در حدیث، به دو قسمت تصحیف در اسناد و متن، تقسیم می‌شود. تصحیف در اسناد، تغییر و تبدیلی است که در اسامی روات اتفاق می‌افتد و وقوع آن، بیشتر از تصحیف در متن است و دلیل آن، این است که قیاس در اسامی و بررسی ماقبل و مابعد اسم در تعیین اشتباه و تصحیح آن، ممکن نیست و ازهمین‌روست که ابواسحاق نجیرمی، چنین گفته است: «أولی الأشياء بالضبط أسماء الناس؛ لأنه شيء لا يدخله القياس ولا قبله شيء يدل عليه ولا بعده شيء يدل عليه». برای مثال تصحیف، به روایت زیر، اشاره شده است: «ما رواه مالك بن أنس عن ابن شهاب عن علي بن حسين عن عمر بن عثمان بن عفان عن أسامة بن زيد أن رسول‌الله(ص): لا يرث المسلم الكافر». درباره این روایت، شافعی معتقد است که مالک درباره عمر بن عثمان، دچار تصحیف شده و نام او، عمرو بن عثمان است<ref>ر.ک: همان، ص45-‌46</ref>.
فصل اول، به تعریف واژه «تصحیف» و «تحریف» اختصاص یافته است. نویسنده در آغاز این فصل، ابتدا به تعاریف [[ابواحمد حسن بن عبدالله بن سعید عسکری]] در «[[شرح ما يقع فيه التصحيف والتحريف]]»، [[خلیل بن احمد]]، [[ابن منظور، محمد بن مکرم|ابن منظور]] در «[[لسان العرب]]»، معری، [[فیومی، احمد بن محمد|فیومی]] در «[[مصباح المنير]]» و [[جرجانی، علی بن محمد|جرجانی]] در «[[التعريفات]]» درباره «تصحیف» اشاره و آنها را مورد بررسی قرار داده<ref>ر.ک: متن کتاب، ص23</ref> و سپس، به بحث پیرامون تعریف ابن منظور در «[[لسان العرب]]»، [[جرجانی، علی بن محمد|جرجانی]] در «[[التعريفات]]»، [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر عسقلانی]] در «[[نزهة النظر في شرح نخبة الفكر في مصطلح أهل الأثر|نزهة النظر شرح نخبة الفكر]]» از واژه «تحریف» پرداخته<ref>ر.ک: همان، ص24</ref> و در پایان، چنین نتیجه‌گیری نموده است که با تتبع اقوال بسیاری از محدثین از آغاز قرن سوم تا دوران [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر عسقلانی]]، می‌توان دریافت که متقدمین، بین واژه «تصحیف» و «تحریف» تفاوتی قایل نبوده و هرگونه تغییری را، «تصحیف» می‌نامیده و بیشتر از این اصطلاح استفاده می‌کردند. وی برای اثبات این امر، شواهدی از اقوال علمای زیر را ذکر نموده است: [[شافعی، محمد بن ادریس|امام محمد بن ادریس شافعی]] ( متوفی 204ق)، [[ابن حنبل، احمد بن محمد|امام احمد بن حنبل]] (متوفی 241ق)، [[قشیری نیشابوری، مسلم بن حجاج|امام مسلم بن حجاج]] (متوفی 261ق)، امام [[ابوزرعه رازی]] (متوفی 264ق)، [[ابوعلی حسین بن علی نیشابوری]] (متوفی 349ق)، [[دارقطنی، علی بن عمر|امام حافظ دارقطنی]] (متوفی 385ق)، [[امام ابوسلیمان خطابی]] (متوفی 388ق)، [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|ابوعبدالله حاکم]] صاحب [[المستدرك علی الصحيحین|مستدرک]] (متوفی 405ق)، [[ابونعیم اصفهانی|حافظ ابونعیم اصفهانی]] (متوفی 430ق)، [[ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله|حافظ ابوعمر یوسف بن عبدالبر]] (متوفی 463ق)، [[قاضی عیاض، عیاض بن موسی|قاضی عیاض]] (متوفی 544ق)، [[حافظ ابوموسی مدینی]] (متوفی 581ق)، شیخ [[ابوعمرو بن صلاح]] (متوفی 643ق)، حافظ [[ابوالحجاج مزی]] (متوفی 742ق)، حافظ [[ابوعبدالله ذهبی]] (متوفی 748ق)، [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|حافظ ابن حجر عسقلانی]] (متوفی 852ق)<ref>ر.ک: همان، ص28-‌35</ref>.
 
در فصل دوم، به تعریف اقسام تصحیف، پرداخته شده است. تصحیف در حدیث، به دو قسمت تصحیف در اسناد و متن، تقسیم می‌شود. تصحیف در اسناد، تغییر و تبدیلی است که در اسامی روات اتفاق می‌افتد و وقوع آن، بیشتر از تصحیف در متن است و دلیل آن، این است که قیاس در اسامی و بررسی ماقبل و مابعد اسم در تعیین اشتباه و تصحیح آن، ممکن نیست و ازهمین‌روست که [[ابواسحاق نجیرمی]]، چنین گفته است: «أولی الأشياء بالضبط أسماء الناس؛ لأنه شيء لا يدخله القياس ولا قبله شيء يدل عليه ولا بعده شيء يدل عليه». برای مثال تصحیف، به روایت زیر، اشاره شده است: «ما رواه مالك بن أنس عن ابن شهاب عن علي بن حسين عن عمر بن عثمان بن عفان عن أسامة بن زيد أن رسول‌الله(ص): لا يرث المسلم الكافر». درباره این روایت، شافعی معتقد است که مالک درباره عمر بن عثمان، دچار تصحیف شده و نام او، عمرو بن عثمان است<ref>ر.ک: همان، ص45-‌46</ref>.


تصحیف در متن، تغییر و تحولی است که در الفاظ احادیث نبوی، اتفاق می‌افتد. از جمله مثال‌های این مورد، تصحیفی است که در روایت امام مسلم، اتفاق افتاده است: «حدثنا زهير بن حرب، ثنا إسحاق بن عيسی، ثنا ابن لهيعة قال: كتب إلی موسی بن عقبة يقول حدثني بسر بن سعيد، عن زيد بن ثابت أن رسول‌الله(ص) احتجم في المسجد. قلت لابن لهيعة: مسجد بيته؟ قال: مسجد الرسول(ص)». مسلم معتقد است که این روایت، هم از نظر اسناد و هم از نظر متن، خطاهای فاحشی داشته و ابن لهیعه، در متن دچار تصحیف و در اسناد، دچار غفلت شده است و متن حدیث، «احتجر في المسجد بخوصة أو حصير يصلي فيها» می‌باشد<ref>ر.ک: همان، ص46-‌47</ref>.
تصحیف در متن، تغییر و تحولی است که در الفاظ احادیث نبوی، اتفاق می‌افتد. از جمله مثال‌های این مورد، تصحیفی است که در روایت امام مسلم، اتفاق افتاده است: «حدثنا زهير بن حرب، ثنا إسحاق بن عيسی، ثنا ابن لهيعة قال: كتب إلی موسی بن عقبة يقول حدثني بسر بن سعيد، عن زيد بن ثابت أن رسول‌الله(ص) احتجم في المسجد. قلت لابن لهيعة: مسجد بيته؟ قال: مسجد الرسول(ص)». مسلم معتقد است که این روایت، هم از نظر اسناد و هم از نظر متن، خطاهای فاحشی داشته و ابن لهیعه، در متن دچار تصحیف و در اسناد، دچار غفلت شده است و متن حدیث، «احتجر في المسجد بخوصة أو حصير يصلي فيها» می‌باشد<ref>ر.ک: همان، ص46-‌47</ref>.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش