۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
عنایت، سید حمید: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «<div class="wikiInfo"> عنایت، سید حمید| {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
| data-type="authorbirthDate" | | | data-type="authorbirthDate" |8 شهریور ۱۳۱۱ش / 1351ق / 1932م | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
| data-type="authorBirthPlace" | | | data-type="authorBirthPlace" |تهران | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
| data-type="authorDeathDate" | | | data-type="authorDeathDate" |3 مرداد ۱۳۶۱ش / 1402ق / 1982م | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
'''سید حمید عنایت''' (1311-1361ش) محقق، مترجم و نویسنده حوزه علوم و فلسفه سیاسی. | '''سید حمید عنایت''' (1311-1361ش) محقق، مترجم و نویسنده حوزه علوم و فلسفه سیاسی. | ||
== | ==ولادت== | ||
ایشان در خانواده‌ای روحانی تبار در هشتم شهریور | ایشان در خانواده‌ای روحانی تبار در هشتم شهریور ۱۳۱۱ش در تهران متولد شد. | ||
نسب او از سوی پدر به سادات و مادرش به قاجار پیوند می‌خورد. پدر و دو نفر از عمو‌هایش در کسوت «روحانیون» بودند که در دوره رضاشاه، کسوت روحانیت را کنار گذاشته و با گرفتن پروانه دفتر اسناد رسمی، «محضردار» شدند. او پدرش را در ۱۳ سالگی از دست داد. | نسب او از سوی پدر به سادات و مادرش به قاجار پیوند می‌خورد. پدر و دو نفر از عمو‌هایش در کسوت «روحانیون» بودند که در دوره رضاشاه، کسوت روحانیت را کنار گذاشته و با گرفتن پروانه دفتر اسناد رسمی، «محضردار» شدند. او پدرش را در ۱۳ سالگی از دست داد. | ||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
==مشاغل== | ==مشاغل== | ||
دکتر عنایت پس از | دکتر عنایت پس از فارغالتحصیلی، به علت فعالیت‌های سیاسی که در دوران دانشجویی در لندن بر ضد رژیم پهلوی کرده بود، ابتدا از بازگشت به وطن خودداری ورزید و درصدد یافتن کار در انگلستان یا آمریکا برآمد. عنایت بین سال‌های ۱۳۴۳-۱۳۴۱ برای بخش فارسی رادیو بی‌بی‌سی در لندن کار می‌کرد و در همین مدت مشغول به آموختن زبان‌های آلمانی و پهلوی و تاریخ ایران باستان گردید؛ اما چون پس از دو سال، کار دلخواه خود را نیافت، به‌عنوان مدرس موقت در رشته فلسفه حقوق اسلامی به دانشگاه خارطوم (سودان) رفت و یک سال در آنجا مشغول تدریس شد. بعد به لندن بازگشت و در آنجا ضمن اشتغال به فعالیت‌های فرهنگی از جمله ترجمه متون ادبی، فلسفی و حقوقی (فلسفه سیاسی)، هفته‌ای دو روز نیز به‌عنوان کارمند محلی در بخش کنسولی سفارت ایران در لندن به کار پرداخت. | ||
بعد از بازگشت به ایران بازگشت، با رتبه استادیاری در دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران مشغول به کار شد. در سال تحصیلی ۴۸ ـ ۱۳۴۷ برنده بورس تحقیقاتی آیزنهاور شد و به آمریکا رفت. دکتر عنایت در ۱۳۵۱ جایزه تحقیقاتی دانشگاه تهران را از آن خود کرد و در ۱۳۵۲ بورس کالج سنت آنتونی دانشگاه آکسفورد را گرفت. در همان سال در دانشگاه تهران به سمت دانشیاری ارتقا یافت و ضمن تدریس در دانشگاه به تحقیق ادامه داد. خیلی زود او به‌عنوان یکی از بهترین اساتید دانشگاه نزد دانشجویان و همکاران دانشگاهی‌اش شناخته شد و مدتی بعد به درجه استادی رسید، و سپس برای دو دوره به‌عنوان ریاست بخش علوم سیاسی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران (از سال ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۴) برگزیده شد. در این دوره با استفاده از برنامه تبادل علمی | بعد از بازگشت به ایران بازگشت، با رتبه استادیاری در دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران مشغول به کار شد. در سال تحصیلی ۴۸ ـ ۱۳۴۷ برنده بورس تحقیقاتی آیزنهاور شد و به آمریکا رفت. دکتر عنایت در ۱۳۵۱ جایزه تحقیقاتی دانشگاه تهران را از آن خود کرد و در ۱۳۵۲ بورس کالج سنت آنتونی دانشگاه آکسفورد را گرفت. در همان سال در دانشگاه تهران به سمت دانشیاری ارتقا یافت و ضمن تدریس در دانشگاه به تحقیق ادامه داد. خیلی زود او به‌عنوان یکی از بهترین اساتید دانشگاه نزد دانشجویان و همکاران دانشگاهی‌اش شناخته شد و مدتی بعد به درجه استادی رسید، و سپس برای دو دوره به‌عنوان ریاست بخش علوم سیاسی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران (از سال ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۴) برگزیده شد. در این دوره با استفاده از برنامه تبادل علمی آیزن هاور او توانست برای مدتی کوتاه از آمریکا دیدن کند. | ||
عنایت در سال ۱۳۵۵ جایزه ادبی فروغ را به‌پاس خدماتش به زبان فارسی دریافت کرد. | عنایت در سال ۱۳۵۵ جایزه ادبی فروغ را به‌پاس خدماتش به زبان فارسی دریافت کرد. | ||
او پس از پیروزی انقلاب اسلامی، با جبهه دموکراتیک ملی ایران (که در ۱۴ اسفند ۱۳۵۷ بر سر مزار دکتر مصدق در احمد‌آباد اعلام موجودیت کرد) به همکاری پرداخت. عنایت با تعطیلی دانشگاه‌ها در ایران، به انگلیس رفت و در | او پس از پیروزی انقلاب اسلامی، با جبهه دموکراتیک ملی ایران (که در ۱۴ اسفند ۱۳۵۷ بر سر مزار دکتر مصدق در احمد‌آباد اعلام موجودیت کرد) به همکاری پرداخت. عنایت با تعطیلی دانشگاه‌ها در ایران، به انگلیس رفت و در ۱۳۵۹ش به‌عنوان استادیار در کالج سنت آنتونی دانشگاه آکسفورد مشغول کار شد و به استادی تاریخ خاورمیانه در دانشگاه آکسفورد و عضو دائمی کالج سنت آنتونی برگزیده شد. | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
او در سوم مرداد | او در سوم مرداد ۱۳۶۱ش هنگامی‌که از مسافرت جنوب فرانسه برمی‌گشت، براثر عارضه قلبی درگذشت. پیکرش چند روز بعد در قبرستان مسلمانان شهر آکسفورد دفن شد. | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
| خط ۸۴: | خط ۸۴: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references/> | <references /> | ||