۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (Hbaghizadeh@noornet.net صفحهٔ ترجمه تاریخ یمینی (ترجمه) را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به ترجمه تاریخ یمینی (نسخه) منتقل کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
'''ترجمه تاریخ یمینی''' اثر [[عتبی، محمد بن عبدالجبار|محمد بن عبدالجبار عتبی]] (متوفی 427ق)، کتابی است که در آن وقايع تاريخى ایران، از اواخر سامانيان تا زمان سلطان محمود غزنوی به رشته تحریر درآمده است. | '''ترجمه تاریخ یمینی''' اثر [[عتبی، محمد بن عبدالجبار|محمد بن عبدالجبار عتبی]] (متوفی 427ق)، کتابی است که در آن وقايع تاريخى ایران، از اواخر سامانيان تا زمان سلطان محمود غزنوی به رشته تحریر درآمده است. | ||
از آنجا که این کتاب، پیش از این، با ترجمه ناصح بن ظفر جرفادقانی و تصحیح جعفر شعار توسط انتشارات علمی و فرهنگی، معرفی شده است، در این نوشتار، مطالبی درباره نسخه ذکر میشود. این نسخه چاپی به اهتمام بهاءالدوله بهمن میرزا فرزند فتحعلی شاه قاجار و تصحیح [[حبیبالدین محمد گلپایگانی]] در طهران به سال 1272ق به چاپ سنگی طبع شده و متن عربی مرثیه نصر بن ناصرالدین را ندارد، ولی ترجمه آن توسط خود مصحح انجام شده و بدان الحاق گردیده است و خاتمه یمینی را نیز ندارد. در این نسخه، شرح برخی لغات و توضیح مطالب، در هامش آمده است<ref>جرفادقانی، ابوالشرف ناصح بن ظفر، صفحه سیویک و سیودو؛ صفحه 197</ref>. | از آنجا که این کتاب، پیش از این، با ترجمه ناصح بن ظفر جرفادقانی و تصحیح [[شعار، جعفر|جعفر شعار]] توسط انتشارات علمی و فرهنگی، معرفی شده است، در این نوشتار، مطالبی درباره نسخه ذکر میشود. این نسخه چاپی به اهتمام بهاءالدوله بهمن میرزا فرزند فتحعلی شاه قاجار و تصحیح [[حبیبالدین محمد گلپایگانی]] در طهران به سال 1272ق به چاپ سنگی طبع شده و متن عربی مرثیه نصر بن ناصرالدین را ندارد، ولی ترجمه آن توسط خود مصحح انجام شده و بدان الحاق گردیده است و خاتمه یمینی را نیز ندارد. در این نسخه، شرح برخی لغات و توضیح مطالب، در هامش آمده است<ref>جرفادقانی، ابوالشرف ناصح بن ظفر، صفحه سیویک و سیودو؛ صفحه 197</ref>. | ||
مترجم این نسخه و نسخه انتشارات علمی و فرهنگی یکی است: «و این ترجمه را ابوالشرف ناصح بن ظفر بن سعد المنشی الجرفادقانی... بزبان فارسی با اسلوبی بغایت فصیح و مرغوب و بنهایت بلیغ و مطبوع درآورده<ref>.متن کتاب، ص4</ref> | مترجم این نسخه و نسخه انتشارات علمی و فرهنگی یکی است: «و این ترجمه را ابوالشرف ناصح بن ظفر بن سعد المنشی الجرفادقانی... بزبان فارسی با اسلوبی بغایت فصیح و مرغوب و بنهایت بلیغ و مطبوع درآورده<ref>.متن کتاب، ص4</ref> |
ویرایش