۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
رجایی موسوی، سید محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" | | | data-type="authorTeachers" |[[موسوی گلپایگانی، سید جمال‌الدین احمد|آیت‌الله آقا سید جمال گلپایگانی]] | ||
[[خویی، سید ابوالقاسم|خویی]] | |||
[[حلی، حسین|حسین حلی]] | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۶: | ||
</div> | </div> | ||
'''سید محمد رجایی موسوی''' (1310-1400ش)، فقیه و عالم شیعی، دانش‌آموخته حوزه علمیه نجف و از شاگردان آیت‌الله خویی است. | '''سید محمد رجایی موسوی''' (1310-1400ش)، فقیه و عالم شیعی، دانش‌آموخته حوزه علمیه نجف و از شاگردان [[خویی، سید ابوالقاسم|آیت‌الله خویی]] است. | ||
==ولادت== | ==ولادت== | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۸: | ||
ایشان از معدود شخصیت‌هایی بود که حدود ۳۰ سال با آیت‌الله سید عبدالهادی شیرازی حشر و نشر مداوم داشت و از ایشان اجازه‌ی اجتهاد دریافت نمود. | ایشان از معدود شخصیت‌هایی بود که حدود ۳۰ سال با آیت‌الله سید عبدالهادی شیرازی حشر و نشر مداوم داشت و از ایشان اجازه‌ی اجتهاد دریافت نمود. | ||
آیت‌الله رجایی پس از سال‌ها اقامت در نجف اشرف و درک محضر مرجع و فقیه عظیم‌الشان حضرت آیت‌الله آقا سید جمال گلپایگانی و استفاده از دروس بزرگان حوزه نظیر حضرات آیات عظام خویی و شیخ حسین حلی و ... و تدریس سطوح عالیه، به ایران بازگشت و در جوار کریمه اهل‌بیت حضرت فاطمه معصومه(س)، ساکن شد و به تدریس و تألیف پرداخت. | آیت‌الله رجایی پس از سال‌ها اقامت در نجف اشرف و درک محضر مرجع و فقیه عظیم‌الشان حضرت [[موسوی گلپایگانی، سید جمال‌الدین احمد|آیت‌الله آقا سید جمال گلپایگانی]] و استفاده از دروس بزرگان حوزه نظیر حضرات آیات عظام [[خویی، سید ابوالقاسم|خویی]] و شیخ [[حلی، حسین|حسین حلی]] و ... و تدریس سطوح عالیه، به ایران بازگشت و در جوار کریمه اهل‌بیت حضرت فاطمه معصومه(س)، ساکن شد و به تدریس و تألیف پرداخت. | ||
آیت‌الله رجایی بیش از نیم‌قرن با حضرات آیات عظام وحید خراسانی و سید تقی طباطبایی قمی و سید علی بهشتی و شیخ مرتضی بروجردی و میرزا علی | آیت‌الله رجایی بیش از نیم‌قرن با حضرات آیات عظام [[وحید خراسانی، حسین|وحید خراسانی]] و [[طباطبایی قمی، سید تقی|سید تقی طباطبایی قمی]] و [[سید علی بهشتی]] و شیخ [[مرتضی بروجردی]] و [[فلسفی|میرزا علی فلسفی]] و حاج [[رضا خلخالی]] و [[تبریزی، جواد|میرزا جواد تبریزی]] و دیگر استوانه‌های علمی حوزه، هم‌درسی و رفاقت داشته، اما درخواست خواص حوزه برای معرفی شدن به‌عنوان یکی از مراجع را نپذیرفت و از قبول پیشنهاد علمای اصفهان برای بازگشت به آن شهر و تصدی زعامت حوزه، نیز سر باز زد و تا پایان عمر به تدریس و تألیف کتب فقه و اصول و تربیت و تهذیب شاگردان پرداخت. | ||
==شاگردان== | ==شاگردان== | ||
او، شاگردانی فاضل و فرهیخته از داخل و خارج از کشور به‌ویژه از لبنان، عراق، سوریه، کویت، بحرین، و از مناطق قطیف و احساء عربستان تربیت نمود و محققین مجاهدی همچون علامه سید جعفر مرتضی عاملی و علامه شیخ حسین فرج عمران و ده‌ها شخصیت علمی دیگر را پرورش داد. | او، شاگردانی فاضل و فرهیخته از داخل و خارج از کشور به‌ویژه از لبنان، عراق، سوریه، کویت، بحرین، و از مناطق قطیف و احساء عربستان تربیت نمود و محققین مجاهدی همچون [[عاملی، جعفرمرتضی|علامه سید جعفر مرتضی عاملی]] و علامه شیخ [[حسین فرج عمران]] و ده‌ها شخصیت علمی دیگر را پرورش داد. | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
ایشان در ششم مهر 1400ش از دنیا رفت. | ایشان در ششم مهر 1400ش از دنیا رفت و پیکر این عالم ربانی پس از اقامه نماز در حرم مطهر کریمه اهل بیت(س) به خاک سپرده شد. | ||
==آثار== | ==آثار== | ||