پرش به محتوا

مهدوی کنی، محمدرضا: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'گلپایگانی، محمدرضا' به 'گلپایگانی، سید محمدرضا'
جز (جایگزینی متن - 'طباطبایی، محمدحسین' به 'طباطبایی، سید محمدحسین')
جز (جایگزینی متن - 'گلپایگانی، محمدرضا' به 'گلپایگانی، سید محمدرضا')
خط ۲۳: خط ۲۳:
|-
|-
|اساتید
|اساتید
| data-type="authorTeachers" |[[شعرانی، ابوالحسن|شعرانى]]، [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه طباطبايى]]، [[بروجردی، حسین|بروجردى]]، [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره)، [[گلپایگانی، محمدرضا|گلپايگانى]]
| data-type="authorTeachers" |[[شعرانی، ابوالحسن|شعرانى]]، [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه طباطبايى]]، [[بروجردی، حسین|بروجردى]]، [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره)، [[گلپایگانی، سید محمدرضا|گلپايگانى]]
|-
|-
|برخی آثار
|برخی آثار
خط ۴۵: خط ۴۵:
ايشان پس از طى دوره دبستان در كن، وارد مدرسه علميه لرزاده در تهران شد و از محضر آيت‌الله برهان، بهره‌هاى علمى و اخلاقى فراوان برد.
ايشان پس از طى دوره دبستان در كن، وارد مدرسه علميه لرزاده در تهران شد و از محضر آيت‌الله برهان، بهره‌هاى علمى و اخلاقى فراوان برد.


وى در سال 1327ش در سن 17 سالگى براى ادامه تحصيل به قم مهاجرت نمود و تا سال 1340ش در محضر استادان مبرز آن زمان همچون حضرات آيات [[مشکینی اردبیلی، علی|مشكينى]]، حاج شيخ [[عبدالجواد سده‌اى]] (جبل عاملى)، شهيد صدوقى، سلطانى، مجاهدى، [[رفيعى قزوينى]]، [[شعرانی، ابوالحسن|شعرانى]]، [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه طباطبايى]]، [[بروجردی، حسین|بروجردى]]، [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره)، [[گلپایگانی، محمدرضا|گلپايگانى]] و... دروس عالى فقه، اصول فقه، تفسير، حكمت، كلام و دروس خارج فقه و اصول را تلمذ كرد.
وى در سال 1327ش در سن 17 سالگى براى ادامه تحصيل به قم مهاجرت نمود و تا سال 1340ش در محضر استادان مبرز آن زمان همچون حضرات آيات [[مشکینی اردبیلی، علی|مشكينى]]، حاج شيخ [[عبدالجواد سده‌اى]] (جبل عاملى)، شهيد صدوقى، سلطانى، مجاهدى، [[رفيعى قزوينى]]، [[شعرانی، ابوالحسن|شعرانى]]، [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه طباطبايى]]، [[بروجردی، حسین|بروجردى]]، [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره)، [[گلپایگانی، سید محمدرضا|گلپايگانى]] و... دروس عالى فقه، اصول فقه، تفسير، حكمت، كلام و دروس خارج فقه و اصول را تلمذ كرد.


وى پس از بازگشت به تهران در سال 1340ش، در مدرسه مروى به تدريس علوم حوزوى مشغول شد و از سال 1342ش امامت جماعت مسجد جليلى در ميدان فردوسى را پذيرفت. اين مسجد پايگاه مناسبى براى فعالیت‌های اجتماعى و سياسى ايشان شد.
وى پس از بازگشت به تهران در سال 1340ش، در مدرسه مروى به تدريس علوم حوزوى مشغول شد و از سال 1342ش امامت جماعت مسجد جليلى در ميدان فردوسى را پذيرفت. اين مسجد پايگاه مناسبى براى فعالیت‌های اجتماعى و سياسى ايشان شد.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش