۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بيان الأديان: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'دبیرسیاقی، محمد' به 'دبیرسیاقی، سید محمد'
جز (جایگزینی متن - '}} '''' به '}} '''') |
جز (جایگزینی متن - 'دبیرسیاقی، محمد' به 'دبیرسیاقی، سید محمد') |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| شابک =964-90133-1-8 | | شابک =964-90133-1-8 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =01183 | ||
| کتابخوان همراه نور =01183 | | کتابخوان همراه نور =01183 | ||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
'''بيان الأديان'''، [[ابوالمعالی، محمد بن عبیدالله|ابوالمعالی محمد حسینی علوی]]، و کوشش [[دبیرسیاقی، محمد|سید محمد دبیرسیاقی]]، از کتاب‌هاى قديمىِ درباره اديان و مذاهب است. به سبب شهرتِ اين كتاب، مؤلفِ آن را با عنوان صاحب بيان الاديان ياد كرده‌اند. اين كتاب كه به نثر فصيح فارسی تأليف شده، احتمالاً قديم‌ترين كتابى است كه اكنون دربارۀ ملل و نحل به زبان فارسی در دست است، البته در بخشى از كتاب السوادالاعظم تأليف حكيم سمرقندى كه ترجمۀ فارسی آن مربوط به سدۀ 4ق است، سخن از 73فرقه به ميان آمده است.از اين‌رو متن مذكور را بايد مقدم بر بيان‌الاديان دانست، اما تمامى آن كتاب به ملل و نحل اختصاص ندارد. | '''بيان الأديان'''، [[ابوالمعالی، محمد بن عبیدالله|ابوالمعالی محمد حسینی علوی]]، و کوشش [[دبیرسیاقی، سید محمد|سید محمد دبیرسیاقی]]، از کتاب‌هاى قديمىِ درباره اديان و مذاهب است. به سبب شهرتِ اين كتاب، مؤلفِ آن را با عنوان صاحب بيان الاديان ياد كرده‌اند. اين كتاب كه به نثر فصيح فارسی تأليف شده، احتمالاً قديم‌ترين كتابى است كه اكنون دربارۀ ملل و نحل به زبان فارسی در دست است، البته در بخشى از كتاب السوادالاعظم تأليف حكيم سمرقندى كه ترجمۀ فارسی آن مربوط به سدۀ 4ق است، سخن از 73فرقه به ميان آمده است.از اين‌رو متن مذكور را بايد مقدم بر بيان‌الاديان دانست، اما تمامى آن كتاب به ملل و نحل اختصاص ندارد. | ||
غالباً ً در کتاب‌هاى ملل و نحل دو روش مشاهده می‌شود: يكى طرح آراى مختلف و گاه مخالف و سپس ردّ آن؛ ديگرى گزارشى مختصر از آراى گوناگون. بيان الاديان در دستۀ دوم مى گنجد. ابوالمعالى، به تصريح خودش، در نقل مطالب به منابع مورد استفادۀ خود اشاره كرده است كه روش محققانۀ او را نشان می‌دهد. | غالباً ً در کتاب‌هاى ملل و نحل دو روش مشاهده می‌شود: يكى طرح آراى مختلف و گاه مخالف و سپس ردّ آن؛ ديگرى گزارشى مختصر از آراى گوناگون. بيان الاديان در دستۀ دوم مى گنجد. ابوالمعالى، به تصريح خودش، در نقل مطالب به منابع مورد استفادۀ خود اشاره كرده است كه روش محققانۀ او را نشان می‌دهد. | ||