کتاب غرر السیر: تفاوت میان نسخه‌ها

}}

==ساختار==

==گزارش محتوا==

و زمینِ طاق، مال فادوستان دهقان نیشابور بود و او آن را  به ابومسلم بخشید. ابومسلم خانه خود را در آنجا ساخت. او طاق را بنا کرد که آن را باب الطاق می‌گویند و در کنار خانه خود مسجدی ساخت که تا امروز پابرجاست. وی از آن خانه خودش دری به «مقصوره» آن مسجد گشود. در آن مسجد درخت توتی  کاشت که تا امروز باقی است و بسیار بزرگ و پرشاخه است. این درخت محل استراحت چوپانان و گوسفندان  بود که در سایه آنها پناه می‌گرفتند. مسجد نیشابور در زمان امویان در قوندوز بود. آنجا پیش از اسلام،  بیت النار  (خانه آتش) بود که سابور، صاحب نیشابور آن را ساخت و آتش را در آن نهاد و این آتش خاموش نشد تا اینکه خداوند اسلام را آورد. چون ابومسلم مسجد جدید را بنا کرد مردم بر آن اقبال کردند و مسجد قندوز را ترک کردند؛ چون شخصی علی بن ابیطالب و پسرش را بر منبر آن مسجد نفرین کرده بود. آنجا نیز تا امروز باقی است. سپس فادوستان، قناتی را که آب آن بر در باغ ابومسلم ظاهر می‌شد، پوشاند و آن را با زمینی که آب قنات بر آن جاری بود به وی داد. ابومسلم باغ منسوب به خود را گرفت و آن را تفرجگاه خود قرار داد. اکنون آن محل در نیشابور به او منسوب است و در اسناد و قباله‌ها در اشاره به آنجا می‌نویسند: محله درب باغ ابومسلم<ref>ر.ک: همان، صفحه ب</ref>.

مؤلف غرر السیر ضمن بیان برخی از القاب، به لقب «صاحب» اشاره کرده است؛ ولی ذکری از نام این شخص نکرده است. مثلاً در  صفحه  155 می‌گوید: «اگر عالی امر، مولای ما صاحب، ولی نعمت که خدا انشاءالله عمرش را زیاد کند بیرون بیاید به زودی کتابی در عناوین مذموم و ممدوح و قدیم و جدید خواهم نوشت و در آن به داستانها و دلایل آنها اشاره خواهم کرد<ref>ر.ک: همان، صفحه ج</ref>.

درهرحال، مؤلف در 204 صفحه تاریخ عرب و اسلام را از خلافت عبدالملک بن مروان تا مرگ ابوجعفر منصور در بغداد ارائه کرده است. وی به خلفای این عصر طولانی و مردان برجسته حکومت و مهمترین انقلاب‌ها اهتمام دارد و مطالب او در این زمینه، گسترده و دارای جزئیات فراوان و تازگی بسیار است. این چیزی است که هر خواننده و محققی لمس خواهد کرد. بر این اساس، تحقیق این کتاب و چاپش، کتابخانه تاریخی مسلمانان را غنا می بخشد؛ اما فقط در ناحیه موارد مرتبط با شرق اسلامی، و شرق در اینجا محدود به شام و شبه جزیره و عراق و خراسان است<ref>ر.ک: همان، صفحات ج و د</ref>.

==وضعیت  کتاب==

محقق درباره نسخه خطی کتاب می‌نویسد: من سی سال پیش با نسخه خطی این کتاب آشنا شدم و کپی آن را از کتابخانه Bodleian در آکسفورد به شماره 542 D.oville به دست آوردم و این نسخه نزدیک به چهارصد سال قدمت دارد<ref>ر.ک: همان، صفحه أ</ref>.