۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
چیتیک، ویلیام سی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '==وابسته‌ها== [[' به '==وابسته‌ها== {{وابسته‌ها}} [[') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" |[[نصر، سید حسین| | | data-type="authorTeachers" |[[نصر، سید حسین|دکتر سید حسین نصر]] | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
</div> | </div> | ||
''' | '''ویلیام چیتیک''' (متولد ۱۹۴۳م)، فیلسوف، اسلام شناس، متخصص عرفان مولوی و ابن عربی در آمریکا، یکی از ویرایشگران دایرةالمعارف ایرانیکا به مدت 30 سال | ||
== ولادت == | == ولادت == | ||
او در سال | او در سال 1943م برابر با 1322ش در شهر میل فورد، از توابع ایالت کنتیکت آمریکا در خانواده‌اى با مذهب پروتستان دیده به جهان گشود. | ||
دوران | == تحصیلات == | ||
دوران دبیرستان را در زادگاه خویش سپرى کرد و بعد از گذراندن این مقطع تحصیلى، وارد دانشگاه گردید و در رشته تاریخ در کالج وستر به اخذ مدرک کارشناسى نایل آمد و چون احساس نمود مطالعات تاریخى در خصوص مشرق زمین و خاورمیانه، نیاز مبرمى به دانستن زبان عربى دارد، براى فراگیرى آن به سرزمین لبنان مهاجرت کرد و در دانشگاه آمریکایى بیروت تحصیلات خویش را پى گرفت. | |||
وى در اثناى | وى در اثناى این مطالعات، به عرفان اسلامى علاقه‌مند گشت و بعد از آشنایى با [[نصر، سید حسین|دکتر سید حسین نصر]] و حضور در جلسات او، اشتیاقش شدت یافت. بعد از بازگشت به آمریکا، براى آشنایى با عرفان شرقى، کتاب مثنوى را که به زبان انگلیسى ترجمه شده بود، مطالعه کرد و محصول این تلاش را در اختیار سایر علاقه‌مندان قرار داد. | ||
شور | شور زاید الوصف او براى آموختن عرفان ناب اسلامى، موجب شد که به ایران بیاید و در رشته ادبیات دانشگاه تهران مشغول تحصیل گردد. مدت اقامت او در ایران، 12 سال به درازا کشید. وى پس از اخذ درجه دکترا در زبان و ادبیات فارسى از دانشگاه تهران در سال 1353ش در دانشگاه صنعتى شریف به تدریس علوم انسانى مشغول گردید. | ||
وى در طول | وى در طول تحصیل، با دانشوران و ادیبانى چون [[همایی، جلال‌الدین|جلال‌الدین همایى]] و استاد [[آشتیانی، جلال‌الدین|سید جلال‌الدین آشتیانى]] مأنوس گردید؛ اما کار اساسى وى با [[نصر، سید حسین|دکتر سید حسین نصر]] در موضوع فلسفه و معارف اسلامى بود. پس از تأسیس انجمن فلسفه، وى نزد [[کربن، هانری|هانرى کربن]] به فراگیرى عرفان و تصوف پرداخت. | ||
او | او که هم اکنون در دانشگاه ایالتى نیویورک، در شهر استونى بروک، استاد گروه مطالعات تطبیقى ادیان مى‌باشد، به زبان فارسى و عربى و متون کلاسیک عرفانى این دو زبان، تسلط کامل دارد. | ||
تحقیق در کتاب عبدالرحمن جامى با عنوان «نقد النصوص فى شرح نقش الفصوص» که همراه با تعلیقات و تصحیح وى به طبع رسیده است و در واقع پایان‌نامه دکتراى اوست، بهترین گواه احاطه وى به متون عرفانى کهن است. استعداد عالى توأم با کار مداوم، منظم و تلاش علمى متوالى و خستگى‌ناپذیر، موجب گردید تا این شخصیت، موفقیت‌هاى مهمى را کسب کند. | |||
وى بر اثر ممارست، مطالعه دائم و | وى بر اثر ممارست، مطالعه دائم و قریحه ذاتى، به مباحث عرفانى چنان انس پیدا نمود که از نحوه و روش عبارات عرفانى و سبک مطالب، نویسنده آن را مى‌شناسد. او حافظه قوى، دقت نظر و سرعت انتقال را با هم جمع نمود و توأم گردیدن چنین ویژگى‌هایى با مهارت و ممارست وافر، کارهایش را برجسته و ممتاز نموده است. | ||
او عرفان و اخلاق را به پژوهش و نگارش خلاصه | او عرفان و اخلاق را به پژوهش و نگارش خلاصه نکرد؛ بلکه روح و روان خویش را به ملکات معنوى و انسانى آراسته نموده است. او شخصى معتدل است و به دور از افراط و تفریط، عاشق کار و کوشش علمى و ادبى مى‌باشد و از سخاوت تحقیقاتى و بذل اندیشه هم اجتناب نمى‌کند و بسیار مهربان و متواضع است. | ||
وى در آثار خود تلاش | وى در آثار خود تلاش کرده تا قواعد سلوک در عرفان نظرى و عملى را در قرآن و سنت بجوید. او معتقد است که مقامات معنوى به دست آمده از راه کشف و شهود، با مباحث برهانى تناقض ندارد. | ||
وى | وى تصویرى متقن و محکم از سرچشمه‌ها، شرایط پیدایش، رشد و نضج عرفان اسلامى ارائه مى‌نماید. او در جاى‌جاى آثار و نوشته‌هاى خود، عرفان را بخشى جدایى ناپذیر و لاینفک از اسلام مى‌داند و به طرق گوناگون، نظر مخالفان را با استدلال و برهان محکم رد مى‌کند و نیز با بیانى قوى و مستند به متون دینى، به جایگاه و اهمیت شریعت صحه گذاشته، یادآور مى‌شود که بدون وفادارى به احکام اسلامى و عمل به دستورات شرع مقدس، نمى‌توان در سیر الى الله و در مسیر کمال، به پیشرفتى نایل شد. | ||
از | از دیدگاه او، سنت اسلامى، سه قلمرو اصلى از دیندارى را به رسمیت مى‌شناسد؛ جسم، زبان و دل. اینها، همان قلمروهاى عمل صحیح، اندیشه درست و معرفت حقیقى‌اند. این سه قلمرو را مى‌توان کمال عمل، نهایت اندیشه و غایت نفس نامید و با تحقق آنها تمام قابلیت‌هایى را که خداوند در خلقت انسان به ودیعت نهاده، به منصه ظهور مى‌رسد. | ||
وى با استناد به منابع عرفانى اعتقاد دارد | وى با استناد به منابع عرفانى اعتقاد دارد که عالم یک حجاب است. اگر حجاب‌ها مانع رؤیت ما نبودند، مشاهده مى‌کردیم که هیچ نیروى محرکى به غیر از رحمت خدا و هیچ معشوقى جز او نیست؛ زیرا هیچ حقیقتى به غیر از حق تعالى وجود ندارد. | ||
== آثار== | == آثار== | ||
| خط ۷۴: | خط ۷۵: | ||
# درآمدى بر تصوف و عرفان اسلامى؛ | # درآمدى بر تصوف و عرفان اسلامى؛ | ||
# | # برگزیده آثار ائمه شیعه؛ | ||
# ترجمه و شرح لمعات | # ترجمه و شرح لمعات فخرالدین عراقى؛ | ||
# | # ایمان و عقل در اسلام؛ | ||
# تجلى حق؛ | # تجلى حق؛ | ||
# درباره خودشناسى در فلسفه بابا افضل | # درباره خودشناسى در فلسفه بابا افضل کاشانى؛ | ||
# | # سیماى اسلام در کلیات جهان بینى اسلامى؛ | ||
# ترجمه | # ترجمه صحیفه سجادیه به زبان انگلیسى؛ | ||
== منابع مقاله== | == منابع مقاله== | ||
پایگاه اطلاع‌رسانى حوزه نت، نوشته: على‌رضا گلى زواره، دوشنبه 19 اردیبهشت 1390ش. | |||