۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ضامن بن شدقم' به 'سید ضامن بن شدقم') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
نویسنده، در فصل اول كتاب، به اسباب و علل جنگ جمل مىپردازد؛ جنگى كه بلا فاصله بعد از به حكومت رسيدن ظاهرى حضرت [[امام على(ع)]]، به وقوع پيوست. ايشان، در اين فصل، به مهمترين عوامل شعلهور نمودن آتش جنگ اشاره مىنمايد كه موارد ذيل، از جمله اين علل مىباشد: | نویسنده، در فصل اول كتاب، به اسباب و علل جنگ جمل مىپردازد؛ جنگى كه بلا فاصله بعد از به حكومت رسيدن ظاهرى حضرت [[امام على(ع)]]، به وقوع پيوست. ايشان، در اين فصل، به مهمترين عوامل شعلهور نمودن آتش جنگ اشاره مىنمايد كه موارد ذيل، از جمله اين علل مىباشد: | ||
مساوى قرار دادن مواجب عرب و غير عرب از بيت المال؛ | #مساوى قرار دادن مواجب عرب و غير عرب از بيت المال؛ | ||
#برترى ندادن مهاجرين و انصار بر ساير مردمى كه در دورانهاى بعد به دين مبين اسلام مشرف گرديدند، در حقوق اجتماعى؛ | |||
برترى ندادن مهاجرين و انصار بر ساير مردمى كه در دورانهاى بعد به دين مبين اسلام مشرف گرديدند، در حقوق اجتماعى؛ | #بغض و كينه امويان نسبت به ايشان؛ | ||
#عدم مشورت [[امام على(ع)|حضرت امير]](ع) با طلحه و زبير در رتق و فتق امور؛ و... | |||
بغض و كينه امويان نسبت به ايشان؛ | |||
عدم مشورت [[امام على(ع)|حضرت امير]](ع) با طلحه و زبير در رتق و فتق امور؛ | |||
و... | |||
[[سید ضامن بن شدقم|ابن شدقم،]] در فصل ديگر كتاب، به ملحق شدن جبهه نفاق(بيعتشكنان)، به معاويه و نامهنگارىهاى صورت گرفته بين آنان و پسر ابوسفيان اشاره مىنمايد؛ به عنوان مثال، وقتى كه [[امام على(ع)|حضرت امير]](ع)، بعد از بيعت مردم مدينه، به معاويه نامهاى نوشتند و در آن، ماجراى بيعت مردم مدينه و مهاجر و انصار را با خويش خاطرنشان كردند و خواستار بيعت وى و اهل شام شدند، معاويه بدون اينكه پاسخ نامه امام(ع) را بدهد، نامهاى را به زبير بن العوام نوشت و در آن ادعا كرد كه از اهل شام براى حكومت او(زبير) بيعت گرفته است، پس از وى خواست كه به سمت كوفه و بصره حركت نموده و مردم را به خونخواهى عثمان تحريك نمايد و در پايان اين نامه نيز يادآور شد كه بعد از او، طلحه، امير خواهد و بيعت براى او را نيز از اهل شام گرفته است. | [[سید ضامن بن شدقم|ابن شدقم،]] در فصل ديگر كتاب، به ملحق شدن جبهه نفاق(بيعتشكنان)، به معاويه و نامهنگارىهاى صورت گرفته بين آنان و پسر ابوسفيان اشاره مىنمايد؛ به عنوان مثال، وقتى كه [[امام على(ع)|حضرت امير]](ع)، بعد از بيعت مردم مدينه، به معاويه نامهاى نوشتند و در آن، ماجراى بيعت مردم مدينه و مهاجر و انصار را با خويش خاطرنشان كردند و خواستار بيعت وى و اهل شام شدند، معاويه بدون اينكه پاسخ نامه امام(ع) را بدهد، نامهاى را به زبير بن العوام نوشت و در آن ادعا كرد كه از اهل شام براى حكومت او(زبير) بيعت گرفته است، پس از وى خواست كه به سمت كوفه و بصره حركت نموده و مردم را به خونخواهى عثمان تحريك نمايد و در پايان اين نامه نيز يادآور شد كه بعد از او، طلحه، امير خواهد و بيعت براى او را نيز از اهل شام گرفته است. |
ویرایش