پرش به محتوا

دیوان حکیم فرخی سیستانی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'فـ' به 'ف'
جز (جایگزینی متن - 'سـ' به 'س')
جز (جایگزینی متن - 'فـ' به 'ف')
خط ۴۸: خط ۴۸:
در انتهای مقدمه مصحح ابیاتی که در فرهنگ اسدی و جهانگیری و انجمن ناصری به نام فرخی ایراد شده و نیز یک غزل و یک دوبیتی ذکر شده است.<ref>ر.ک: همان، صفحات یب - ‎ید</ref>.  
در انتهای مقدمه مصحح ابیاتی که در فرهنگ اسدی و جهانگیری و انجمن ناصری به نام فرخی ایراد شده و نیز یک غزل و یک دوبیتی ذکر شده است.<ref>ر.ک: همان، صفحات یب - ‎ید</ref>.  


بسیاری از قصاید فرخی در مدح سلطان محمود غزنوی است. در یکی از قصاید معروف فرخی، فتوحات سلطان محمود غزنوی به تصویر‎ کشیده شده است. آنچه معروف و مشهور است آن است که شاعران مدیحه‌پرداز در مدح ممدوح خود از هیچ‎گونه اغراق و غلو کوتاهی نمی‌کنند. آنان‎ سعی می‌کنند ممدوح خود را شخصی‎ ماورایی‎ با قدرتی غیر قابل‎ باور توصیف کنند؛ اما به گفته‎ صاحب‌نظران مدیحه‌های فـرخی‎ سیستانی تا حدودی در این زمینه مستثناست. وی سعی کرده آنچه‎ به ممدوح خود نسبت می‌دهد - البته‎ تا‎ حدودی - ‎با واقعیات منطبق‎ باشد<ref>ر.ک: میرجعفری، سید اکبر، ص34</ref>‏؛ اگرچه گاه شراب‎خواری سلطان محمود را نیز وصف کرده و می‌خوارگی او را سبب شادی مردم دانسته است:  
بسیاری از قصاید فرخی در مدح سلطان محمود غزنوی است. در یکی از قصاید معروف فرخی، فتوحات سلطان محمود غزنوی به تصویر‎ کشیده شده است. آنچه معروف و مشهور است آن است که شاعران مدیحه‌پرداز در مدح ممدوح خود از هیچ‎گونه اغراق و غلو کوتاهی نمی‌کنند. آنان‎ سعی می‌کنند ممدوح خود را شخصی‎ ماورایی‎ با قدرتی غیر قابل‎ باور توصیف کنند؛ اما به گفته‎ صاحب‌نظران مدیحه‌های فرخی‎ سیستانی تا حدودی در این زمینه مستثناست. وی سعی کرده آنچه‎ به ممدوح خود نسبت می‌دهد - البته‎ تا‎ حدودی - ‎با واقعیات منطبق‎ باشد<ref>ر.ک: میرجعفری، سید اکبر، ص34</ref>‏؛ اگرچه گاه شراب‎خواری سلطان محمود را نیز وصف کرده و می‌خوارگی او را سبب شادی مردم دانسته است:  
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|''خسرو می‎ خواست هم از بامداد''|2='' خلق به می‌خوردن او گشت شاد''}}
{{ب|''خسرو می‎ خواست هم از بامداد''|2='' خلق به می‌خوردن او گشت شاد''}}
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش