۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
مظهر التقديس بذهاب دولة الفرنسيس: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'گـ' به 'گ'
جز (جایگزینی متن - 'خـ' به 'خ') |
جز (جایگزینی متن - 'گـ' به 'گ') |
||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
| شابک = | | شابک = | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =14327 | ||
| کتابخوان همراه نور =14327 | | کتابخوان همراه نور =14327 | ||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
از نثر [[جبرتی، عبدالرحمن|جبرتی]] چنین برمی‌آید که وی نیز چون دیگر نویسندگان هم‌روزگار خود، آرایه‌های ادبی را چندان در آثار خود به‌کار نبرده و طرف‌دار ساده‌نویسی بوده است، اما استفاده از سجع در برخی موارد و مقدمه مسجع وی بر همین کتاب، گویای آن است که با این آرایه‌ها آشنایی کامل داشته است، تا حدی که او را در زمره مورخان ادیب بشمار آورده‌اند. آشنایی [[جبرتی، عبدالرحمن|جبرتی]] با زبان‌های فارسی و ترکی باعث شد تا بسیاری از واژگان فارسی، ترکی و حتى مغولی به آثار او راه یابند. [[جبرتی، عبدالرحمن|جبرتی]] را آخرین مورخ طرف‌دار تدوین سال‌شمارانه تاریخ می‌دانند<ref>ر.ک: همان</ref>. | از نثر [[جبرتی، عبدالرحمن|جبرتی]] چنین برمی‌آید که وی نیز چون دیگر نویسندگان هم‌روزگار خود، آرایه‌های ادبی را چندان در آثار خود به‌کار نبرده و طرف‌دار ساده‌نویسی بوده است، اما استفاده از سجع در برخی موارد و مقدمه مسجع وی بر همین کتاب، گویای آن است که با این آرایه‌ها آشنایی کامل داشته است، تا حدی که او را در زمره مورخان ادیب بشمار آورده‌اند. آشنایی [[جبرتی، عبدالرحمن|جبرتی]] با زبان‌های فارسی و ترکی باعث شد تا بسیاری از واژگان فارسی، ترکی و حتى مغولی به آثار او راه یابند. [[جبرتی، عبدالرحمن|جبرتی]] را آخرین مورخ طرف‌دار تدوین سال‌شمارانه تاریخ می‌دانند<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
با تمام آنچه گفته شد، اگرچه [[جبرتی، عبدالرحمن|جبرتی]] در دستگاه فرانسویان و احتمالاً محمدعلی پاشا، صاحب منصب بوده، اما برخی نویسندگان او را فردی آزاداندیش، وطن‌پرست، کهنه‌گرا و مخالف نوآوری قلمداد کرده‌اند. چنان‌که آورده‌اند او از مکاتب تاریخ‌نگاری پیروی نکرد و مکتب جدیدی نیز بنیان ننهاد و ازاین‌رو برخی شیوه قدیمی او را در تاریخ‌نگاری به نقد کشیده‌اند. بعضی | با تمام آنچه گفته شد، اگرچه [[جبرتی، عبدالرحمن|جبرتی]] در دستگاه فرانسویان و احتمالاً محمدعلی پاشا، صاحب منصب بوده، اما برخی نویسندگان او را فردی آزاداندیش، وطن‌پرست، کهنه‌گرا و مخالف نوآوری قلمداد کرده‌اند. چنان‌که آورده‌اند او از مکاتب تاریخ‌نگاری پیروی نکرد و مکتب جدیدی نیز بنیان ننهاد و ازاین‌رو برخی شیوه قدیمی او را در تاریخ‌نگاری به نقد کشیده‌اند. بعضی نویسندگان نیز وی را مورخی مصلحت‌اندیش، در خدمت حکام و محافظه‌کار دانسته‌اند و به سبب بی‌اعتنایی به ذکر برخی حوادث، بر او خرده گرفته‌اند؛ بااین‌همه، بی‌طرفی و امانت‌داری او در شرح وقایع، پیوسته مورد تأکید بوده است. انتقادهای او از ممالیک و حکومت محمدعلی پاشا و تاوانی که به‌خاطر آن پرداخت، اعتقاد به سازش‌کاری او را مخدوش می‌کند<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
==وضعیت کتاب== | ==وضعیت کتاب== | ||