پرش به محتوا

آشنایی با قرآن (محمدی): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'سـ' به 'س'
جز (جایگزینی متن - 'صـ' به 'ص')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - 'سـ' به 'س')
خط ۴۵: خط ۴۵:
== گزارش محتوا==
== گزارش محتوا==


کتاب آشنایی با قرآن در عین اختصار به بسیاری مسائل پرداخته و کلّیّتی از کتاب وزین قدسی و آسمانی ما را به نمایش در آورده است. چنانکه در فهرست آمده بحث با وحی آغاز شده است و وحی زمینه‌ی ظهور و تدوین قرآن را برای مسلمانان و باورمندان فراهم نموده است و وقتی که ما قرآن را وحی مسلّم و حتمی می‌گیریم بدان معناست که کاملاً آسمانی و قدسی است و این قرآن از بابت صورت و ظاهر و تعداد سوره ها و آیات و نیز از بابت چینش تصویری واحد در تمام جهان اسلام دارد. نویسنده خود از وحی چنین می‌گوید: «وحی» به اشاره‌ی تند و سریع می‌گویند، کتابت و رمز هم نوعی وحی است چراکه در آن دو نیز نوعی از اشاره و سرعت انتقال  یافت می‌شود. کلام پنهانی و خفی هم نوعی وحی است و این همه را در قرآن در آیات گوناگون می‌توانیم ببینیم. وحی، گاهی به منزله‌ی الهامی است که در دل افـراد انسانی می‌افتد و گاهی هم نوعی الهام تکوینی است که با غریزه‌ی حیوان یا با فطرت انسان و همین طور با ذات و طبیعتِ اشیاء همراه است. گاهی هم نوعی تکلّم مرموز و ناشناخته، و کلامی کاملاً مخفی و سرّی است که ما از کیفیّت و ماهیّت آن اطّلاعی نداریم و در عین حال ممکن است که به اشاره و ایماء سـریع که به واسطه‌ی اعضاء و جوارح صورت می‌گیرد هم اطلاق شود. به هرجهت وحی دارای معانی بسیار است و کاربردهای زیادی هم دارد <ref>متن، صص 10-9</ref>.
کتاب آشنایی با قرآن در عین اختصار به بسیاری مسائل پرداخته و کلّیّتی از کتاب وزین قدسی و آسمانی ما را به نمایش در آورده است. چنانکه در فهرست آمده بحث با وحی آغاز شده است و وحی زمینه‌ی ظهور و تدوین قرآن را برای مسلمانان و باورمندان فراهم نموده است و وقتی که ما قرآن را وحی مسلّم و حتمی می‌گیریم بدان معناست که کاملاً آسمانی و قدسی است و این قرآن از بابت صورت و ظاهر و تعداد سوره ها و آیات و نیز از بابت چینش تصویری واحد در تمام جهان اسلام دارد. نویسنده خود از وحی چنین می‌گوید: «وحی» به اشاره‌ی تند و سریع می‌گویند، کتابت و رمز هم نوعی وحی است چراکه در آن دو نیز نوعی از اشاره و سرعت انتقال  یافت می‌شود. کلام پنهانی و خفی هم نوعی وحی است و این همه را در قرآن در آیات گوناگون می‌توانیم ببینیم. وحی، گاهی به منزله‌ی الهامی است که در دل افـراد انسانی می‌افتد و گاهی هم نوعی الهام تکوینی است که با غریزه‌ی حیوان یا با فطرت انسان و همین طور با ذات و طبیعتِ اشیاء همراه است. گاهی هم نوعی تکلّم مرموز و ناشناخته، و کلامی کاملاً مخفی و سرّی است که ما از کیفیّت و ماهیّت آن اطّلاعی نداریم و در عین حال ممکن است که به اشاره و ایماء سریع که به واسطه‌ی اعضاء و جوارح صورت می‌گیرد هم اطلاق شود. به هرجهت وحی دارای معانی بسیار است و کاربردهای زیادی هم دارد <ref>متن، صص 10-9</ref>.


نویسنده با استناد به آیه‌ی 51 از سوره شوری به سه نوع سخن وحیانی اشاره می‌کند که باید به آنها توجّه ویژه داشت. این سه نوع سخن گفتن مربوط به انسان است و لذا از حوزه‌ی ذات و طبیعت و غریزه و فطرت بیرون است. این سه عبارتند از:  
نویسنده با استناد به آیه‌ی 51 از سوره شوری به سه نوع سخن وحیانی اشاره می‌کند که باید به آنها توجّه ویژه داشت. این سه نوع سخن گفتن مربوط به انسان است و لذا از حوزه‌ی ذات و طبیعت و غریزه و فطرت بیرون است. این سه عبارتند از:  
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش