دیهیم، محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

وی بعد از چهارده سال خدمت از وزارت فرهنگ استعفا کرد و در بازار تبریز به تجارت مشغول شد. در سال 1320 به هنگام جنگ جهانی دوم که تبریز به اشغال قوای شـوروی در آمـد و نـان کمیـاب وگران شد، دیهیم با کمک نانواهای تبریز مشکل نان شهر را در کمترین زمان حل کرد. دیهیم فعالیت‌های حزبی را از سال 1323 با عضویت در جمعیـت فـداکاران آغـاز کـرد. پـس از آن روزنامه آذربادگان را که خط مشی ضد انگلیسی و ضد کمونیستی داشت،  منتشر نمود. سـپس انجمـن دوستیابی را در سال 1324 و بعد انجمن ادبی دانشوران و انجمـن ادبـی آذربادگـان را تأسـیس کرد. او از سال 1321 تا 1328 مدیر شرکت چاپ کتاب نیز بود. 

محمد دیهیم در سال 1338 به حزب ملیون پیوست و همزمان با تأسیس حزب ایران نـوین بـه آن حزب ملحق شد. وی از سال 1335 تا سال 1354 در پنج دوره نماینده تبریز در مجلس شـورای ملـی بود و از نمایندگان فعال و صاحب نفوذ آذربایجان به شمار میرفت و در میان نمایندگان نقش رهبری داشت و نظر او در انتخاب استانداران و شهرداران و رئیس دانشگاه تبریز و سایر امـور اسـتان، تعیـین کننده بود.

از جمله اقدامات او عبارت بودند از: احداث جاده تبریز به تهران و جاده کمربنـدی تبریـز، ساخت دبیرستان‌های منصور، باقرخان و محمود‌زاده در تبریز و دبیرستان دخترانه در خامنه، گـسترش مدارس در شهرستان اسکو، گسترش دانشگاه تبریز، احـداث راه قـره کلیـسا، و سـاخت درمانگـاه در شبستر. وی پس از پایان دوره نمایندگی در سال 1354، چاپخانه آذربادگان را تأسیس کرد.