۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'ابن كثير' به 'ابن كثير') |
||
| خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
مدرسه اقباليه حنفيه و مدرسه اقباليه شافعيه از ديگر مدارسى است كه در شماره 31 و 89 از آنها نام برده شده است. مؤسس اين دو مدرسه، شخصى به نام جمال الدوله اقبال، يكى از خادمين صلاح الدين ايوبى و به قولى نور الدين زنگى بوده است. اين دو مدرسه قبلاً دو خانه متعلق به جمال الدين بود كه خانه بزرگتر را بر شافعىها و كوچكتر را بر حنفىها وقف كرد و اماكنى هم بهعنوان موقوفه به آنها اختصاص داد كه دو سوم آن، مخصوص مدرسه شافعى و يك سوم باقى به مدرسه حنفيه تعلق داشت. اقبال، در سال 603ق، درگذشت. | مدرسه اقباليه حنفيه و مدرسه اقباليه شافعيه از ديگر مدارسى است كه در شماره 31 و 89 از آنها نام برده شده است. مؤسس اين دو مدرسه، شخصى به نام جمال الدوله اقبال، يكى از خادمين صلاح الدين ايوبى و به قولى نور الدين زنگى بوده است. اين دو مدرسه قبلاً دو خانه متعلق به جمال الدين بود كه خانه بزرگتر را بر شافعىها و كوچكتر را بر حنفىها وقف كرد و اماكنى هم بهعنوان موقوفه به آنها اختصاص داد كه دو سوم آن، مخصوص مدرسه شافعى و يك سوم باقى به مدرسه حنفيه تعلق داشت. اقبال، در سال 603ق، درگذشت. | ||
برخى از ثروتمندان اهل خير شام نيز با هزينههاى شخصى به تأسيس مدارس اقدام كردند؛ از آن جمله است مدرسه رواحيه دمشق كه در كنار جامع اموى بود و به فرقه شافعيه اختصاص داشت و مدرسه رواحيه حلب. اين دو مدرسه را، «زكى ابو القاسم هبة الله بن عبد الواحد بن رواحه حموى» كه در سال 632ق و يا به گفته ابن كثير در 623ق، درگذشته است، تأسيس كرد. بانى مدرسه چنان شرايط سختى براى فقها و استادان تعيين كرده بود كه به كار بستن برخى از آنها غير ممكن مىنمود؛ از جمله اينكه هيچ يهودى و نصرانى و حنبلىمذهب حشوى به اين مدرسه وارد نشود. | برخى از ثروتمندان اهل خير شام نيز با هزينههاى شخصى به تأسيس مدارس اقدام كردند؛ از آن جمله است مدرسه رواحيه دمشق كه در كنار جامع اموى بود و به فرقه شافعيه اختصاص داشت و مدرسه رواحيه حلب. اين دو مدرسه را، «زكى ابو القاسم هبة الله بن عبد الواحد بن رواحه حموى» كه در سال 632ق و يا به گفته [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] در 623ق، درگذشته است، تأسيس كرد. بانى مدرسه چنان شرايط سختى براى فقها و استادان تعيين كرده بود كه به كار بستن برخى از آنها غير ممكن مىنمود؛ از جمله اينكه هيچ يهودى و نصرانى و حنبلىمذهب حشوى به اين مدرسه وارد نشود. | ||
بانوان يا به اصطلاح، «خاتونها»، نقش مهمى در ساخت اماكن فوق داشتهاند. در واقع فراهم ساختن امكانات تعليم و تربيت از طريق بناى مدارس، مساجد، خانقاهها و ساير مراكز آموزشى، از هدفهاى اساسى خاتونها در جهت برنامههاى حاكمان مسلمان بوده است. آنان با تأسيس مساجد و مدارس در سراسر قلمرو اسلامى، نقش مؤثرى در اعتلاى فرهنگى و دينى جوامع اسلامى، ايفا كردهاند و اين امر، نشان دهنده اهتمام آنان به امر آموزش و پرورش و توسعه دينى و فرهنگى مسلمانان است. خاتونها، دهها مسجد و مدرسه مهم تأسيس كردند كه«مدرسه خاتونيه» حنفيه خاتون، دختر معين الدين و همسر نور الدين زنگى در دمشق از آن جمله است كه در شماره 101 كتاب آمده است. | بانوان يا به اصطلاح، «خاتونها»، نقش مهمى در ساخت اماكن فوق داشتهاند. در واقع فراهم ساختن امكانات تعليم و تربيت از طريق بناى مدارس، مساجد، خانقاهها و ساير مراكز آموزشى، از هدفهاى اساسى خاتونها در جهت برنامههاى حاكمان مسلمان بوده است. آنان با تأسيس مساجد و مدارس در سراسر قلمرو اسلامى، نقش مؤثرى در اعتلاى فرهنگى و دينى جوامع اسلامى، ايفا كردهاند و اين امر، نشان دهنده اهتمام آنان به امر آموزش و پرورش و توسعه دينى و فرهنگى مسلمانان است. خاتونها، دهها مسجد و مدرسه مهم تأسيس كردند كه«مدرسه خاتونيه» حنفيه خاتون، دختر معين الدين و همسر نور الدين زنگى در دمشق از آن جمله است كه در شماره 101 كتاب آمده است. | ||
ویرایش