۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
نامی اصفهانی، محمدصادق: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '==وابسته‌ها== [[' به '==وابسته‌ها== {{وابسته‌ها}} [[') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR07351.jpg|بندانگشتی|نامی اصفهانی، محمد صادق]] | [[پرونده:NUR07351.jpg|بندانگشتی|نامی اصفهانی، محمد صادق]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |نامی اصفهانی، محمد صادق | ||
|- | |- | ||
|نام‌های دیگر | |نام‌های دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | م‍ن‍ش‍ی، محمد صادق | ||
م‍وس‍وی، محمد صادق | م‍وس‍وی، محمد صادق | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" | | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" | | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |اصفهان | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |1204 ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" | | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[تاریخ گیتی گشا در تاریخ زندیه]] | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE07351AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''محمدصادق نامی اصفهانی''' شاعر و | '''محمدصادق نامی اصفهانی''' (متوفای 1204ق)، متخلص به نامی، شاعر و دبیر پرآوازه نیمه دوم سده دوازدهم هجری، وقایع نگار دربار کریم‌خان زند | ||
== خاندان == | |||
نیاکان او نزدیک به 150 سال به فرمان پادشاهان صفویه از فارس به اصفهان رفتند (کمابیش 1030 هجرى) و به طبابت پادشاهان آن سامان سرگرم بودند. | |||
او در روزگار محمدجعفر خان، فرمان | او از بزرگان سادات موسوى، از سلسله سادات موسوم به «حکیم سلمانی» اصفهان است و برادرزاده میرزا محمدرحیم حکیم باشى، پزشک و منشى سلطان صفوى به شمار مى‌رفت. | ||
== ولادت == | |||
در اصفهان متولد شد. تاریخ تولد او مشخص نیست. | |||
محمدصادق در جوانى مشق انشا مى‌کرد و در نظم و نثر چیره‌دست شد و افزون بر نویسندگى و شاعرى و سرودن مثنوى‌هایى به پیروى از خمسه نظامى، به نوشتن تاریخ زندیان پرداخت. | |||
او در شعر طبعی روان داشت و در انجمن ادبی صباحی شرکت می‌کرد و از شاعران طرفدار سبک بازگشت بود. او به تتبّع و نظیره سازی آثار نظامی گنجوی علاقه زیاد داشت لذا خمسه‌ای موسوم به «نامی نامه» (و شامل «دُرج گهر»، «خسرو و شیرین»، «لیلی و مجنون»، «یوسف و زلیخا» و «وامق و عذرا») را به تقلید از خمسه نظامی سرود.پس از درگیری‌های فراوان زندیه و قاجاریه خصوصا آقا محمّدخان قاجار با جعفرخان و لطفعلی خان زند و انقراض سلسله زندیه، «نامی» مورد بی اعتنایی قرار گرفته و به فقر و فاقه مبتلا شد و در خوردن افیون افراط کرد. | |||
== وفات == | |||
تاریخ مرگ او بر پایه گزارش شاگردش، میرزا عبدالکریم 1204ق بوده است. | |||
== آثار == | |||
از دیوان قصاید و غزلیات او اثرى نیست، اما مجموعه مثنوى‌هاى پنج‌گانه او به نام نامه نامى اکنون موجود است و درج گهر، خسرو و شیرین (چهار هزار بیت)، لیلى و مجنون، یوسف و زلیخا و وامق و عذرا (دو هزار بیت) را در بر دارد. تاریخ گیتى‌گشا، شهیرترین اثر اوست که به تاریخ سلسله زندیه مى‌پردازد و اگر چه گمان زده‌اند که این نام را شاگردش بر آن اثر نهاده باشد، از گذشته تا کنون چنین نامیده مى‌شده است. نویسندگان و شاعران هم‌روزگار او مانند ابوالحسن غفارى و لطفعلى بیگ آذر بیگدلى، از شخصیت و قلم او به نیکى یاد کرده‌اند. | |||
او در روزگار محمدجعفر خان، فرمان یافت که کتابى درباره احوال زندیه بنویسد و تا سال مرگش (1204) بدین کار همت گمارد، اما کتاب او به پایان نرسید و شاگردش، میرزا عبدالکریم بن على‌رضا شریف شیرازى اثر او را به پایان برد. | |||