۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
موسوی زنجانی، سید محمد بن ابوالقاسم: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '==وابسته‌ها== [[' به '==وابسته‌ها== {{وابسته‌ها}} [[') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR02498.jpg|بندانگشتی|موسوی زنجانی، محمد بن ابوالقاسم]] | [[پرونده:NUR02498.jpg|بندانگشتی|موسوی زنجانی، محمد بن ابوالقاسم]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |موسوی زنجانی، محمد بن ابوالقاسم | ||
|- | |- | ||
|نام‌های دیگر | |نام‌های دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | زنجانی، ابوطالب محمد بن ابوالقاسم | ||
موسوی، ابوطالب محمد بن ابوالقاسم | موسوی، ابوطالب محمد بن ابوالقاسم | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" | | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" | | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" | | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |1329 ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" | | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[إیضاح السبل في الترجیح و التعادل]] | ||
[[التنقید لأحکام التقلید]] | [[التنقید لأحکام التقلید]] | ||
[[کیمیای سعادت (ترجمه طهارة الأعراق)]] | [[کیمیای سعادت (ترجمه طهارة الأعراق)]] | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE02498AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''ميرزا ابوطالب(محمد) زنجانى'''، فرزند ميرزا ابوالقاسم زنجانى، در 18 ذى‌القعده 1259ق، برابر با 1219ش، در زنجان متولد شد. خاندان پدرى او از دوره صفويه مقام مرجعيت و قضاوت شهر زنجان را داشتند. تحصيلات مقدماتى را در زادگاهش آغاز كرد و سپس رهسپار قزوين شد. در سال 1278 به نجف رفت و در درس [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ مرتضى انصارى]] و شيخ راضى شركت كرد. | '''ميرزا ابوطالب(محمد) زنجانى'''، | ||
== ولادت == | |||
او فرزند ميرزا ابوالقاسم زنجانى، در 18 ذى‌القعده 1259ق، برابر با 1219ش، در زنجان متولد شد. خاندان پدرى او از دوره صفويه مقام مرجعيت و قضاوت شهر زنجان را داشتند. | |||
== تحصیلات == | |||
تحصيلات مقدماتى را در زادگاهش آغاز كرد و سپس رهسپار قزوين شد. در سال 1278 به نجف رفت و در درس [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ مرتضى انصارى]] و شيخ راضى شركت كرد. | |||
او، همراه با دو برادرش، آیت‌الله ميرزا ابوالمكارم و آیت‌الله آميرزا ابوعبدالله از برجسته‌ترين شاگردان آیت‌الله سيد حسين كوه‌كمرى تبريزى بود. چهار سال از درس وى بهره برد و از او اجازه اجتهاد گرفت. در سنّ چهل سالگى به ايران بازگشت و در تهران اقامت گزيد. جايگاه علمى و تبحر او در شاخه‌هاى متفاوت علوم دينى، سبب شد در اندك مدتى در زمره علماى مشهور تهران درآيد. | او، همراه با دو برادرش، آیت‌الله ميرزا ابوالمكارم و آیت‌الله آميرزا ابوعبدالله از برجسته‌ترين شاگردان آیت‌الله سيد حسين كوه‌كمرى تبريزى بود. چهار سال از درس وى بهره برد و از او اجازه اجتهاد گرفت. در سنّ چهل سالگى به ايران بازگشت و در تهران اقامت گزيد. جايگاه علمى و تبحر او در شاخه‌هاى متفاوت علوم دينى، سبب شد در اندك مدتى در زمره علماى مشهور تهران درآيد. | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۹: | ||
او، علاوه بر فارسى و آذرى، با زبان‌هاى فرانسه، عربى و تركى استامبولى آشنايى داشت. وى، با نظريات متفكران اروپايى هم‌عصر خود، از جمله توماس مالتوس و داروين آشنا بود و در نوشته‌هاى خود از آراء اين متفكران استفاده مى‌كرد. محكمه شرعى او در تهران معتبر بود و اغلب پرونده‌هاى قضايى سفارت بريتانيا در محكمه او رسيدگى مى‌شد. | او، علاوه بر فارسى و آذرى، با زبان‌هاى فرانسه، عربى و تركى استامبولى آشنايى داشت. وى، با نظريات متفكران اروپايى هم‌عصر خود، از جمله توماس مالتوس و داروين آشنا بود و در نوشته‌هاى خود از آراء اين متفكران استفاده مى‌كرد. محكمه شرعى او در تهران معتبر بود و اغلب پرونده‌هاى قضايى سفارت بريتانيا در محكمه او رسيدگى مى‌شد. | ||
او، بيشتر وقت خود را به تأليف كتاب و تربيت شاگرد گذراند. وى، در 15 ربيع‌الاول 1329ق، برابر با 1289ش، در سن شصت و نه سالگى، در تهران درگذشت و در مشهد در كنار مزار [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهايى]] دفن شد. | او، بيشتر وقت خود را به تأليف كتاب و تربيت شاگرد گذراند. | ||
== وفات == | |||
وى، در 15 ربيع‌الاول 1329ق، برابر با 1289ش، در سن شصت و نه سالگى، در تهران درگذشت و در مشهد در كنار مزار [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهايى]] دفن شد. | |||
== آثار == | == آثار == | ||