۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
فاضل قائینی نجفی، محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
}} | }} | ||
'''محمدفاضل قاینی''' (1310-1405ق)، فقیه، اصولی و مجتهد معاصر، از شاگردان [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانی]] و [[آیتاللّه اصطهباناتى]]، از اساتید شیخ [[مرتضى بروجردى]] | |||
'''محمدفاضل قاینی''' (1310-1405ق)، فقیه، اصولی و مجتهد معاصر، از شاگردان [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانی]] و [[آیتاللّه اصطهباناتى]]، از اساتید شیخ مرتضى بروجردى | |||
==ولادت== | ==ولادت== | ||
| خط ۵۴: | خط ۵۳: | ||
==اساتید== | ==اساتید== | ||
از جمله اساتید ایشان، عبارتند از آیات عظام: | از جمله اساتید ایشان، عبارتند از آیات عظام: | ||
# میرزا حسین نائینى (۱۲۷۷-۱۳۵۵ق)؛ | # [[نائینی، محمدحسین|میرزا حسین نائینى]] (۱۲۷۷-۱۳۵۵ق)؛ | ||
# سید ابوالحسن | # [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانى]]؛ | ||
# سید ابراهیم میرزا آقا اصطهباناتى (۱۲۹۷-۱۳۷۸ق)؛ | # [[سید ابراهیم میرزا آقا اصطهباناتى]] (۱۲۹۷-۱۳۷۸ق)؛ | ||
# سید ابوتراب خوانسارى (۱۲۹۱-۱۳۴۶ق)<ref>ر.ک: همان</ref>. | # [[سید ابوتراب خوانسارى]] (۱۲۹۱-۱۳۴۶ق)<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
وى مدتى طولانى در درس | وى مدتى طولانى در درس [[نائینی، محمدحسین|آیتاللّه نائینى]] و درس [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانى]]، که مرجع تقلید شیعیان در آن زمان بود، شرکت کرد. سطوح عالى را هم نزد آیتاللّه [[سید ابراهیم میرزا آقا اصطهباناتى]] گذراند و از محضر ایشان خارج فقه و اصول را فراگرفت. رابطه ایشان با مرحوم اصطهباناتى از حد ارتباط بین استاد و شاگرد، فراتر و صمیمىتر و علاقهاى طرفینى بین آنان برقرار بود. بعد از رحلت [[اصفهانی، سید ابوالحسن|آیتاللّه سید ابوالحسن اصفهانى،]] عدهاى از اهالى نجف و اهل علم از آیتاللّه فاضل درباره تقلید پس از مرحوم اصفهانى سؤال مى‌کردند و ایشان آنها را به مرحوم اصطهباناتى معرفى و ارجاع مینمودند و ضمناً به اعلمیت ایشان هم شهادت مىدادند. این عمل آیتاللّه فاضل قاینى، در رجوع مردم و اهل علم به تقلید از آیتاللّه اصطهباناتى، تأثیر زیادى داشت. مورد فوق، نشاندهنده و گواه بر موقعیت علمى و شخصیتى آیتاللّه فاضل قاینى در مجامع علمى - مذهبى آن روزگار، در نجف اشرف مى‌باشد<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
==گواهى اجتهاد== | ==گواهى اجتهاد== | ||
گواهى بر اجتهاد ایشان را | گواهى بر اجتهاد ایشان را [[اصفهانی، سید ابوالحسن|آیتاللّه سید ابوالحسن اصفهانى]] و [[سید ابراهیم میرزا آقا اصطهباناتى|اصطهباناتى]] تأیید و تقریر کرده‌اند<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
علاوه بر اجازه اجتهاد از مراجع فوق، وى از استاد حدیث و رجال حوزه، سید ابوتراب خوانسارى (۱۲۱۷-۱۳۴۶ق) نیز، اجازه نقل احادیث و روایات دریافت کرده است<ref>ر.ک: همان</ref>. | علاوه بر اجازه اجتهاد از مراجع فوق، وى از استاد حدیث و رجال حوزه، [[سید ابوتراب خوانسارى]] (۱۲۱۷-۱۳۴۶ق) نیز، اجازه نقل احادیث و روایات دریافت کرده است<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
==شاگردان== | ==شاگردان== | ||
یکى از | یکى از ویژگىهاى ایشان در حوزه و مجامع علمى، روش تدریس و بیان شیواى آن استاد فرزانه بود. تسلط ایشان بر مسائل و مطالب علمى، ویژگى دیگرى بود که سبب جذب طلاب به مجلس درس ایشان مىشد. این دو عامل باعث شد که بیشتر وقت ایشان صرف تدریس شود و در این مدت شاگردان بسیارى از محضر ایشان استفاده کنند، که بسیارى از آنها از علماى بلاد و عدهاى نیز از مدرسین حوزههاى علمى در شهرهاى نجف، قم، مشهد و... هستند. برخى از این علما عبارتند از حضرات آیات: | ||
# شهید شیخ مرتضى بروجردى، نویسنده کتاب | # شهید شیخ [[مرتضى بروجردى،]] نویسنده کتاب «[[المستند شرح عروة الوثقى]]»؛ | ||
# سید محمود | # [[سید محمود ده‌سرخى]]، نویسنده کتاب «[[دائرةالمعارف مفتاح الكتب الأربعة]]»؛ | ||
# محمد | # [[محمد غروى]]، مؤلف کتاب «[[الأمثال النبوية]]»؛ | ||
# على آزاد | # [[على آزاد قزوینى]]، مؤلف کتاب «[[غاية القصوى في شرح العروة الوثقى]]»؛ | ||
# سید محمدتقى اراکى سجادى؛ | # سید محمدتقى اراکى سجادى؛ | ||
# سید ابراهیم خراسانى کاظمینى؛ | # سید ابراهیم خراسانى کاظمینى؛ | ||