۱۰۶٬۳۳۳
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'رده:اسفند(99)' به '') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'کاشانی، عبدالرزاق' به 'عبدالرزاق کاشی، عبدالرزاق بن جلالالدین') |
||
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
[[يحيي، عثمان اسماعيل]] (مقدمهنويس) | [[يحيي، عثمان اسماعيل]] (مقدمهنويس) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = | | زبان =فارسی | ||
| کد کنگره =آ4ج8 / 283/2 BP | | کد کنگره =آ4ج8 / 283/2 BP | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
| چاپ =1 | | چاپ =1 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =35236 | ||
| کتابخوان همراه نور =35236 | | کتابخوان همراه نور =35236 | ||
| کد پدیدآور =02800 | | کد پدیدآور =02800 | ||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
کتاب با مقدمهای از محققین آغاز گردیده است. مطالب «جامع الأسرار»، مشتمل است بر یک مقدمه و سه اصل و هر اصل، دارای چندین قاعده میباشد. | کتاب با مقدمهای از محققین آغاز گردیده است. مطالب «جامع الأسرار»، مشتمل است بر یک مقدمه و سه اصل و هر اصل، دارای چندین قاعده میباشد. | ||
[[سید حیدر آملی|سید حیدر]] در تألیف «جامع الأسرار» از این آثار، استفاده کرده است: «إحياء علوم الدين» غزالی، «[[منازل السائرین إلی الحق المبین|منازل السائرين]]» [[انصاری، عبدالله بن محمد|خواجه عبدالله انصاری]]، «[[شرح منازل السائرين (التلمسانى)|شرح منازل السائرين]]» [[تلمسانی، سلیمان بن علی|تلمسانی]] و [[ | [[سید حیدر آملی|سید حیدر]] در تألیف «جامع الأسرار» از این آثار، استفاده کرده است: «إحياء علوم الدين» غزالی، «[[منازل السائرین إلی الحق المبین|منازل السائرين]]» [[انصاری، عبدالله بن محمد|خواجه عبدالله انصاری]]، «[[شرح منازل السائرين (التلمسانى)|شرح منازل السائرين]]» [[تلمسانی، سلیمان بن علی|تلمسانی]] و [[عبدالرزاق کاشی، عبدالرزاق بن جلالالدین|عبدالرزاق کاشانی]]، «[[الفتوحات المكية]]» و «[[فصوص الحكم (تعليقات ابوالعلاء عفيفي)|فصوص الحكم]]» و شروح آن و «[[مجموعة رسائل ابن عربی|رسائل]]» [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]]، «[[اوصاف الاشراف|أوصاف الأشراف]] و «رساله علم» [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصیرالدین طوسی]]، «تأویلات» [[عبدالرزاق کاشی، عبدالرزاق بن جلالالدین|عبدالرزاق کاشانی]]، «[[تفصيل النشأتين و تحصيل السعادتين]]» [[راغب اصفهانی، حسین بن محمد|راغب اصفهانی]]، «شرح نهجالبلاغه» و «[[منهاج العارفين]]» [[ابن میثم، میثم بن علی|ابن میثم بحرانی]] در شرح کلام حضرت امیر(ع)، «رساله وجود مطلق» [[ترکه اصفهانی، علی بن محمد|صدرالدین ترکه]] و رسائل و دیگر نوشتههای خودش<ref>ر.ک: همان، ص319</ref>. | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
اساسیترین بحث «جامع الأسرار»، این است که شیعیان حقیقی، صوفیانند و صوفیان حقیقی، شیعیانند. در این کتاب، بیبهره بودن صوفیه از اسرار الهی و انحصار این اسرار به امامان معصوم(ع) رد شده است. از طرف دیگر، مؤلف نفی فضائل عرفانی را از امامان توسط صوفیه نپذیرفته و آن را از جهل صوفیه دانسته است و نیز بیان کرده که تنها فرقه حقه صوفیه، فرقهای است که از اسرار الهی بهرهمند است و به امامان معصوم(ع) ایمان ظاهری و باطنی دارد. به عقیده وی، امامان منبع علوم و معدن اسرارند و صوفیه نیز سر ولایت را از امامان دریافت کردهاند و تنها فرقه حقه شیعه، شیعه دوازدهامامی است<ref>ر.ک: همان</ref>. | اساسیترین بحث «جامع الأسرار»، این است که شیعیان حقیقی، صوفیانند و صوفیان حقیقی، شیعیانند. در این کتاب، بیبهره بودن صوفیه از اسرار الهی و انحصار این اسرار به امامان معصوم(ع) رد شده است. از طرف دیگر، مؤلف نفی فضائل عرفانی را از امامان توسط صوفیه نپذیرفته و آن را از جهل صوفیه دانسته است و نیز بیان کرده که تنها فرقه حقه صوفیه، فرقهای است که از اسرار الهی بهرهمند است و به امامان معصوم(ع) ایمان ظاهری و باطنی دارد. به عقیده وی، امامان منبع علوم و معدن اسرارند و صوفیه نیز سر ولایت را از امامان دریافت کردهاند و تنها فرقه حقه شیعه، شیعه دوازدهامامی است<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
[[آملی، سید حیدر|سید حیدر]] در بحث تعیین خاتم ولایت، برخی از آموزههای اصلی ابن عربی و شارحان او، بهویژ قیصری را دگرگون ساخته و برخلاف ابن عربی و برخی مریدانش - که حضرت عیسی(ع) را خاتم اولیای مطلق و [[ابن عربی ( | [[آملی، سید حیدر|سید حیدر]] در بحث تعیین خاتم ولایت، برخی از آموزههای اصلی ابن عربی و شارحان او، بهویژ قیصری را دگرگون ساخته و برخلاف ابن عربی و برخی مریدانش - که حضرت عیسی(ع) را خاتم اولیای مطلق و [[ابن عربی (ابهامزدایی)|ابن عربی]] را خاتم اولیای مقید معرفی میکنند - خاتم اولیای مطلق را [[امام علی علیهالسلام|حضرت علی(ع)]] و خاتم اولیای مقید را حضرت مهدی(عج) معرفی کرده و سبب اشتباه ابن عربی و قیصری را در این مسئله، پیروی آنان از مذاهب تسنن و تعصب داشتن به آن دانسته است. به نظر کوربن، با این تغییر یا اصلاح، آموزههای ابن عربی تا به امروز، در حکمت شیعی ادغام شده است<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
برخی از ابتکارات [[آملی، سید حیدر|سید حیدر]] در «جامع الأسرار» اینهاست: | برخی از ابتکارات [[آملی، سید حیدر|سید حیدر]] در «جامع الأسرار» اینهاست: |