۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
میر بهار: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
گذشته از مثنوی‌ها، از وی اشعار زیادی در قالب غزل و قصیده هم وجود دارد ولی در این زمانهای اخیر در کارنامه‌ی شعری او چندین کتاب ارزنده در قالب رباعی دیده می‌شود که نام برخی از این رباعیات بدین شرح‌اند: [[نقطه‌ی آغاز]]، که اختصاصاً به پیامبر خاتم (ص) مربوط می‌شود، [[نرد عشق]] به مفاهیم عاشقانه همت گماشته، [[تازیانه‌های رباعی|تازیانه‌های رباعی]] اشعاری است عرفانی و جهت سلوک معنوی، [[شهر بهشت]]، [[دنیای شما]]، [[رباعی ایّام، ایّام رباعی]] مجموعه اشعاری است که به مقولات اجتماعی می‌پردازد و جنبه‌ی معرفتی و هشدارباش دارد. و نیز [[شعر قرآنی]] که منحصراً به مفاهیم قرآنی توجّه کرده و به آیات اختصاص یافته است. | گذشته از مثنوی‌ها، از وی اشعار زیادی در قالب غزل و قصیده هم وجود دارد ولی در این زمانهای اخیر در کارنامه‌ی شعری او چندین کتاب ارزنده در قالب رباعی دیده می‌شود که نام برخی از این رباعیات بدین شرح‌اند: [[نقطه‌ی آغاز]]، که اختصاصاً به پیامبر خاتم (ص) مربوط می‌شود، [[نرد عشق]] به مفاهیم عاشقانه همت گماشته، [[تازیانه‌های رباعی|تازیانه‌های رباعی]] اشعاری است عرفانی و جهت سلوک معنوی، [[شهر بهشت]]، [[دنیای شما]]، [[رباعی ایّام، ایّام رباعی]] مجموعه اشعاری است که به مقولات اجتماعی می‌پردازد و جنبه‌ی معرفتی و هشدارباش دارد. و نیز [[شعر قرآنی]] که منحصراً به مفاهیم قرآنی توجّه کرده و به آیات اختصاص یافته است. | ||
امّا میرِ بهار چهارپاره‌های علوی است که صرفاً وجود نازنین امیرالمؤمنین علی (ع) را دنبال می‌کند و او را در تمام مراحلی که قرآن و سنّت توصیف کرده است به وصف و تعریف پرداخته است. میرِ بهار شاخصه‌ی امام بزرگی است که در دل شیعیان خود گلهای تازه و میوه های نو قرار می‌دهد و فضای وجودی آنان را بهاری و خوش و خرّم می‌کند. در سرآغاز کتاب مقدّمه ای هست و ابتدای مقدّمه به چهارپاره ای اشاره می‌کند که همین مفهوم میرِ بهار را بیان می‌کند: {{شعر}} | امّا میرِ بهار چهارپاره‌های علوی است که صرفاً وجود نازنین امیرالمؤمنین علی(ع) را دنبال می‌کند و او را در تمام مراحلی که قرآن و سنّت توصیف کرده است به وصف و تعریف پرداخته است. میرِ بهار شاخصه‌ی امام بزرگی است که در دل شیعیان خود گلهای تازه و میوه های نو قرار می‌دهد و فضای وجودی آنان را بهاری و خوش و خرّم می‌کند. در سرآغاز کتاب مقدّمه ای هست و ابتدای مقدّمه به چهارپاره ای اشاره می‌کند که همین مفهوم میرِ بهار را بیان می‌کند: {{شعر}} | ||
{{ب|''من جمله خزانی ام تویی میر بهار''|2=''انفاس تو می‌کند جهان را بیدار''}} | {{ب|''من جمله خزانی ام تویی میر بهار''|2=''انفاس تو می‌کند جهان را بیدار''}} | ||
{{ب|''این زردی و این سردی من نیک ببر''|2=''آن رونق وحی و سبزی روح بیار''<ref>مقدمه، ص 5</ref>}}{{پایان شعر}} | {{ب|''این زردی و این سردی من نیک ببر''|2=''آن رونق وحی و سبزی روح بیار''<ref>مقدمه، ص 5</ref>}}{{پایان شعر}} | ||