۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'علامه طباطبايى' به 'علامه طباطبايى') |
جز (جایگزینی متن - 'آيتالله مكارم شيرازى' به 'آيتالله مكارم شيرازى') |
||
خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
4. نويسنده با يادآورى اينكه بسيارى از انديشمندان و صاحبنظران، از دو ويژگى زمين كه در قرآن ذكر شده، حركت وضعى و انتقالى زمين را استفاده نمودهاند، افزوده است كه ما در بيان ويژگى «طحو» و «دحو»، به اين بحث پرداختهايم. او به نقل از [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] نوشته است كه هزار سال پيش از آنكه گاليله از حركت زمين به دور خود سخن گويد، قرآن بهصراحت از چرخش زمين بحث كرده است <ref>ر. ك.: همان، ص 251 - 252</ref>. | 4. نويسنده با يادآورى اينكه بسيارى از انديشمندان و صاحبنظران، از دو ويژگى زمين كه در قرآن ذكر شده، حركت وضعى و انتقالى زمين را استفاده نمودهاند، افزوده است كه ما در بيان ويژگى «طحو» و «دحو»، به اين بحث پرداختهايم. او به نقل از [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] نوشته است كه هزار سال پيش از آنكه گاليله از حركت زمين به دور خود سخن گويد، قرآن بهصراحت از چرخش زمين بحث كرده است <ref>ر. ك.: همان، ص 251 - 252</ref>. | ||
5. نويسنده در توضيح آيه ''' «وَ السَّماءَ بَنَيْناها بِأَيْدٍ وَ إِنَّا لَمُوسِعُون» ''' <ref>ذاريات / 47</ref>، با ذكر ديدگاههاى ابن عباس، فخر رازى، [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]]، آيتالله مكارم | 5. نويسنده در توضيح آيه ''' «وَ السَّماءَ بَنَيْناها بِأَيْدٍ وَ إِنَّا لَمُوسِعُون» ''' <ref>ذاريات / 47</ref>، با ذكر ديدگاههاى ابن عباس، فخر رازى، [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]]، [[مکارم شیرازی، ناصر|آيتالله مكارم شيرازى]]، آيتالله معرفت، دكتر محمدعلى رضايى اصفهانى، دكتر موريس بوكاى و... تأكيد كرده است كه مطابقت ظاهر اين آيه با يافتههاى اخير كيهانشناسى، كه گسترش آسمانها را اظهار مىدارد، برخى را بر آن داشته كه اين نظريه علمى را به قرآن استناد دهند و از آنجايى كه اين مطلب علمى در زمان نزول و حتى تا قرون اخير بر همگان پوشيده بود، بيان آن توسط قرآن را اعجاز علمى بدانند. ولى به نظر مىرسد تا زمانى كه نظريه توسعه جهان و آسمانها بهطور قطعى به اثبات نرسد، نسبت دادن آن به قرآن صحيح نباشد؛ اگرچه مىتواند بهعنوان احتمالى در تفسير آيه ارائه گردد و در صورت اثبات قطعى اين نظريه، مىتوان آن را اعجازى علمى از قرآن دانست <ref>همان، ص 280 - 289</ref>. | ||
6. نويسنده يادآور شده است: قرآن اين كتاب آسمانى در راستاى هدف اساسى و اصلى خويش؛ يعنى هدايت بشر بهسوى سعادت، گاهى برخى مطالب علمى را مطرح كرده كه اعجاب دانشمندان و بزرگان علم را برانگيخته است و بسيارى از آنان به معجزه و مافوق بشرى بودن آن اذعان كردهاند و در برخى موارد باعث اسلام آوردن دانشمندان غير مسلمان شده است. چند نمونه مختصر از اين مطالب كه در اين كتاب مورد بررسى قرار گرفت، شاهد اين مدعاست <ref>همان، ص 359</ref>. | 6. نويسنده يادآور شده است: قرآن اين كتاب آسمانى در راستاى هدف اساسى و اصلى خويش؛ يعنى هدايت بشر بهسوى سعادت، گاهى برخى مطالب علمى را مطرح كرده كه اعجاب دانشمندان و بزرگان علم را برانگيخته است و بسيارى از آنان به معجزه و مافوق بشرى بودن آن اذعان كردهاند و در برخى موارد باعث اسلام آوردن دانشمندان غير مسلمان شده است. چند نمونه مختصر از اين مطالب كه در اين كتاب مورد بررسى قرار گرفت، شاهد اين مدعاست <ref>همان، ص 359</ref>. |
ویرایش