میر بهار: تفاوت میان نسخه‌ها

'''میرِ بهار''' با عنوان فرعی چهارپاره‌های علوی، سروده‌ی استاد [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] است. این پژوهشگر که بیش از یک‌صد اثر عرفانی، فلسفی و دینی دارد از دیرباز در شعر و ادب نیز دستی داشته و منظومه‌هایی را برساخته است. از اشعار قدیم او یکی مثنوی [[خُم گلرنگ]] است که اخیراً بانو [[نرگس گلپروری راد]] از شاگردان قدیمی‌استاد [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] شرحی روانکاوانه بر مبنای اندیشه‌ها‌‌ی یونگ و کمبل بر این سروده‌ی عرفانی نوشته است به نام [[جرعه‌ای حیرت از خُم گلرنگ]]. غیر از آن نیز از برخی منابع چنین بر می‌آید که وی مثنوی‌های بلند دیگری هم داشته است، از جمله [[مثنوی محاکمه‌ی کربلا]] و نیز [[مثنوی عشق و قلم]].

امّا میرِ بهار چهارپاره‌های علوی است که صرفاً وجود نازنین امیرالمؤمنین علی (ع) را دنبال می‌کند و او را در تمام مراحلی که قرآن و سنّت توصیف کرده است به وصف و تعریف پرداخته است. میرِ بهار شاخصه‌ی امام بزرگی است که در دل شیعیان خود گلهای تازه و میوه های نو قرار می‌دهد و فضای وجودی آنان را بهاری و خوش و خرّم می‌کند. در سرآغاز کتاب مقدّمه ای هست و ابتدای مقدّمه به چهارپاره ای اشاره می‌کند که همین مفهوم میرِ بهار را بیان می‌کند: {{شعر}}

[[شرح حدیث ثقلین]]

[[تازیانه های رباعی]]