۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
}} | }} | ||
'''''الإستصحابیة'''''، تألیف علمالهدی تبریزی، رسالهای در موضوع استصحاب بههمراه چند رساله دیگر به زبان عربی است. | '''''الإستصحابیة'''''، تألیف [[علمالهدی تبریزی، مرتضی بن محمدرضا|علمالهدی تبریزی]]، رسالهای در موضوع استصحاب بههمراه چند رساله دیگر به زبان عربی است. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
تفاوت قاعده طهارت و استصحاب طهارت از دیگر مباحث کتاب است. استصحاب طهارت حکم به طهارت با ملاحظه حالت سابقه، یعنی طهارت متیقن است، اما قاعده طهارت حکم به طهارت با قطع نظر از حالت سابقه است خواه مشکوک یا متیقن الطهاره باشد<ref>ر.ک: همان، ص195</ref>. | تفاوت قاعده طهارت و استصحاب طهارت از دیگر مباحث کتاب است. استصحاب طهارت حکم به طهارت با ملاحظه حالت سابقه، یعنی طهارت متیقن است، اما قاعده طهارت حکم به طهارت با قطع نظر از حالت سابقه است خواه مشکوک یا متیقن الطهاره باشد<ref>ر.ک: همان، ص195</ref>. | ||
«رسالة في الطهارة»، عنوان رسالهای به قلم مرتضی علوی فاطمی طباطبایی است که با این عبارت آغاز شده است: «طهارت در لغت به معنای نزاهت و نظافت است. اولی عبارت از پاکی از آلودگی باطنی مانند جهل و عجب و حسد و بخل و مانند آن است و دومی به معنای پاکی از آلودگی ظاهری است؛ به همین جهت است که میگویند «الله تعالی أنه منزه» و نمیگویند «منظف». مقصود از طهارت در این بحث، طهارت از حدث و خبث است که اولی نوع خاصی از نزاهت است و دومی نوع خاصی از نظافت است<ref>ر.ک: همان، ص196</ref>. | «رسالة في الطهارة»، عنوان رسالهای به قلم [[مرتضی علوی فاطمی طباطبایی]] است که با این عبارت آغاز شده است: «طهارت در لغت به معنای نزاهت و نظافت است. اولی عبارت از پاکی از آلودگی باطنی مانند جهل و عجب و حسد و بخل و مانند آن است و دومی به معنای پاکی از آلودگی ظاهری است؛ به همین جهت است که میگویند «الله تعالی أنه منزه» و نمیگویند «منظف». مقصود از طهارت در این بحث، طهارت از حدث و خبث است که اولی نوع خاصی از نزاهت است و دومی نوع خاصی از نظافت است<ref>ر.ک: همان، ص196</ref>. | ||
کتاب با رسالهای با موضوع آب مضاف به پایان آمده است<ref>ر.ک: همان، ص222</ref>. | کتاب با رسالهای با موضوع آب مضاف به پایان آمده است<ref>ر.ک: همان، ص222</ref>. |
ویرایش