۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
(صفحه ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'>
[[پرونده:NUR11066J1.jpg|بندانگش» ایجاد کرد.) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
'''تفسير النهر المادّ من البحر المحيط''' اثر [[ابوحیان، محمد بن یوسف |ابوحيان اندلسى]] (متوفى 754ق)، تفسيرى ادبى است از قرآن كريم كه در حقيقت مختصر كتاب ديگر ابوحيان تحت عنوان «البحر المحيط في التفسير» است. كتاب مذكور توسط خود او خلاصه شده است و فشرده آنچه را كه در آن كتاب به تفصيل گفته بود، در اين تفسير وجيز آورده است و راهى هموارتر براى پويندگان به منظور دسترسى به نكات و ظرافتهاى قرآن، فراهم كرده است. | |||
«البحر المحيط» از تفاسير مهم قرآن كريم به شمار مىرود و ابوحيان آن را در 710ق در روزگار حكومت الناصر هنگامى كه در قبه منصوريه به تدريس تفسير مشغول بود نوشته است. وى در تفسير آيات، نخست معانى مختلف هر واژه را با ذكر شواهد مختلف ذكر كرده است، سپس با توجه به آراء نحويان كهن و به ويژه سيبويه، احكام نحوى هر آيه را به تفصيل بيان داشته است. از همينرو در اين كتاب، روح نحو بيشتر از روح تفسير حاكم است. پس از آن مؤلف به شان نزول هر آيه و مناسبت و ارتباط آن با آيات قبل و بعد و نيز قرائتهاى مختلف پرداخته است. وى در اين تفسير چنانكه خود مىگويد به ظاهر آيات توجه داشته و هرگونه تاويل به گونهاى كه در تفاسير صوفيان و باطنيان آمده را مردود شمرده است (ر.ك: فاتحىنژاد، عنايت الله، ج5، ص420). | «البحر المحيط» از تفاسير مهم قرآن كريم به شمار مىرود و ابوحيان آن را در 710ق در روزگار حكومت الناصر هنگامى كه در قبه منصوريه به تدريس تفسير مشغول بود نوشته است. وى در تفسير آيات، نخست معانى مختلف هر واژه را با ذكر شواهد مختلف ذكر كرده است، سپس با توجه به آراء نحويان كهن و به ويژه سيبويه، احكام نحوى هر آيه را به تفصيل بيان داشته است. از همينرو در اين كتاب، روح نحو بيشتر از روح تفسير حاكم است. پس از آن مؤلف به شان نزول هر آيه و مناسبت و ارتباط آن با آيات قبل و بعد و نيز قرائتهاى مختلف پرداخته است. وى در اين تفسير چنانكه خود مىگويد به ظاهر آيات توجه داشته و هرگونه تاويل به گونهاى كه در تفاسير صوفيان و باطنيان آمده را مردود شمرده است (ر.ك: فاتحىنژاد، عنايت الله، ج5، ص420). | ||
خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
[[رده:تفسیر]] | [[رده:تفسیر]] | ||
[[رده:متون تفاسیر]] | [[رده:متون تفاسیر]] | ||
ویرایش