أيسر التفاسير لكلام العلي الكبير: تفاوت میان نسخه‌ها

#رعايت تناسب و حد وسط ميان اختصار و موجزگويى بسيار كه مخل فهم مراد نويسنده باشد و نيز اطناب و تطويلى كه ممل و ملال‌انگيز است.

#تبعيت از روش و مسلك علماى پيشين در عقايد، اسماء و صفات.

#التزام به عدم خروج از مذاهب اربعه در احكام فقهى.

#خالى بودن كتاب از هرگونه اسرائيليات، اعم از صحيح يا سقيم آن؛ مگر زمانى كه فهم آيه، مستلزم اين امر باشد.

#پرهيز از پرداختن به اختلافات تفسيرى.

#التزام به رأى ابن جرير طبرى در تفسيرش در مواردى كه درباره آيه‌اى، بين مفسرين اختلافى وجود داشته است؛ البته در برخى موارد نيز از رأى او، عدول شده است.

#خالى بودن كتاب از مسائل نحوى، بلاغى و شواهد عربى.

#عدم اشاره به قرائات، مگر در موارد بسيار نادرى كه ضرورتى مانند توقف معناى آيه بر آن وجود داشته باشد. اما نسبت به احاديث، به صحيح و حسن اكتفا گرديده و به موارد غير آن، اشاره نشده است.

#پرهيز از ذكر اقوال؛ هرچند در مورد مسأله‌اى، اقوال مختلف و بسيارى نقل شده باشد و همچنين التزام به معنى راجح و معناى موردپسند جمهور مفسرين و سلف صالح.

#دورى از هر امرى كه باعث پراكندگى ذهن و پرداختن به جدل گردد. به‌خاطر همين امر، نويسنده كتاب را به‌صورت دروس منظمى قرار داده و هر آيه را، درسى واحد قلمداد نموده و پس از ذكر هر آيه، به شرح كلمات و سپس، تبيين معناى آن پرداخته و آنگاه، هدايت و مقصود از آيه را توضيح داده است. در مواردى نيز دو آيه، سه آيه، چهار آيه و يا پنج آيه، تحت يك درس بررسى شده است و هيچ‌گاه اين امر از پنج آيه، تجاوز نكرده است مگر در موارد نادر كه اين امر، به‌خاطر وحدت موضوع و ارتباط معناى آيات، رعايت شده است.