بهاء ولد (زندگی، سلوک و اندیشه): تفاوت میان نسخه‌ها

''' بهاء ولد (زندگی، سلوک و اندیشه)''' نوشته‌ی [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] کتابی است نقدی تحلیلی که به شرح زندگی، سلوک عرفانی و اندیشه‌های عارف کمتر شناخته، یعنی بهاء الدّین ولد با لقب سلطان العلمای بلخ و بیشتر به عنوان پدر حضرت مولانا می‌پردازد. این کار مطوّل و سترگ پژوهشی که از حجم بالایی هم برخوردار است در بین فارسی زبانان نخستین اثری است که مستقیماً با این عنوان منتشر می‌شود. هر چند که مولّف این اثر ارزشمند، پیش از این در سلسله برنامه‌هایی تحت عنوان «نقد حال» که از رادیو فرهنگ از سال 1391 تا 1393به طور مستمر و در روزهای فرد پخش می‌شد و حدود 380 قسمت را در بر می‌گرفت منحصراً و کاملاً پژوهشی به مولانا و آنچه که به او مربوط بود می‌پرداخت به پدر [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]] و لالای او یعنی [[محقق ترمذی، سید برهان‌الدین حسین|سیّد برهان‌الدّین محقّق ترمذی]] هم پرداخته است که از بین آن برنامه‌ها تاکنون چهار جلد از آنها بدین شرح منتشر شده است: [[پیشینه ی عرفان و تصوّف مولانا|پیشینه‌ی عرفان و تصوّف مولانا]]، [[بهاء ولد (سلطان العلمای بلخ)]]، [[سیّد برهان لالای مولانا]] و [[مولانا و شهان آسمانی]]. غیر از این نیز کتابی مستقل و پژوهشی در باره‌ی سیّد برهان تحت عنوان [[سیّد برهان الدّین مرشد مولانا|سیّد برهان‌الدّین مرشد مولانا]] به انتشار رسانده است. در واقع این حجم از کار پژوهشی در باره‌ی مولانا و حواشیِ او نشان از تخصّص و تسلّط نویسنده در این باره است، گر چه در مجموعه‌ی مثنوی پژوهی و مولوی شناسی که توسّط انتشاران نجم کبری از همین نویسنده به انتشار رسیده است تا کنون بییش از 20 عنوان را شامل می‌شود. و جای خوشوقتی است که در این خصوص با یک مولوی شناس چیره دست در شناخت بهینه‌ی اندیشه‌ها و زندگی عرفانی مولانا و منسوبان او همراه می‌شویم.

گفتنی است که قبل از این کتاب بهاء ولد (زندگی، سلوک و اندیشه) اثر پژوهشیِ دیگری در جهان غرب در همین باره توسّط پروفسور [[فریتس مایر]] به انتشار رسیده بود و کتاب حاضر در واقع دوّمین اثر پژوهشی درباره‌ی بهاء ولد در جهان و تاریخ و نخستین در بین ایرانیان و فارسی زبانان است. هر چند که شیوه‌ی کار این دو استاد با هم کاملاً فرق می‌کند و هر یک از منظر خاص خود به بهاء ولد نگریسته‌اند، ولی با در نظر داشتن این که [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] خود را در مکتب کبرویه با مولانا و پدر و استاد او، چه [[شمس تبریزی، محمد|شمس تبریزی]] و چه [[محقق ترمذی، سید برهان‌الدین حسین|سیّد برهان‌الدّین]] همخرقه و صاحب مسند می‌بیند شاید بیشتر به حقیقتِ عرفانی و سلوکِ معنوی او بتوان اعتماد کرد.