پرش به محتوا

الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
<div class="boxTitle"><big>'''[[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سیّد رضی]]'''</big></div>
<div class="boxTitle"><big>'''[[پیشوایی، مهدی|مهدی پیشوایی]]'''</big></div>
[[پرونده:NUR02336.jpg |بندانگشتی|مرقد منسوب به سید رضی در کاظمین|175px]]
[[پرونده:NUR02927.jpg|بندانگشتی|پیشوایی، مهدی|175px]]


'''ابوالحسن، محمد بن حسين بن موسى موسوى بغدادى''' (۳۵۹-۴۰۶قمعروف به سيد رضى، فقیه، ادیب، شاعر، مفسر، نقابت علویان، گردآورنده [[نهج‌‌البلاغة (صبحی صالح)|نهج‌البلاغه]]، برادر [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سید مرتضی]]
'''مهدی پیشوایی''' (1320-1400شنویسنده، محقق، مورخ، تاریخ‌ پژوه، پژوهشگر سیره امامان شیعه، از اساتید برجسته حوزه علمیه قم و مدیرگروه تاریخ مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)، مؤلف کتاب [[سیره پیشوایان]] و [[مقتل جامع سیدالشهدا(ع)]]


در سال 359 هجرى در محله شیعه نشین کرخ بغداد  به دنيا آمد. او از خانواده‌اى شريف و اصيل و از نسل ائمه معصومين است و نسبش از طرف پدر به امام كاظم عليه‌السلام و از طرف مادر به امام زين‌العابدين عليه‌السلام مى‌رسد.
او عضو تحریریه مجله «درس‌هایی از مکتب اسلام» در دهه پنجاه بود که سه سال مدیریت داخلی این مجله را به عهده داشت و پس از انقلاب نیز در آن‌جا و نشریات «مبلغان»، «پیام حوزه» و «تاریخ اسلام در آینه پژوهش» قلم می‌زد. اوایل انقلاب بود که پیشوایی به منظور پالایش بخش‌های مربوط به تاریخ اسلام در کتاب‌های درسی تاریخ دبیرستان، ارتباط نزدیکی با مرحوم استاد [[عاملی، جعفرمرتضی|سید جعفر مرتضی عاملی]] یافت. وی عضو هیأت مؤسس مؤسسه تعلیماتی و تحقیقاتی امام صادق (وابسته به [[سبحانی تبریزی، جعفر|آیت‌الله سبحانی]]) و عضو هیأت علمی گروه تاریخ مؤسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی بود. متون درسی مرکز تدوین حوزه در زمینه تاریخ به‌دست پیشوایی تألیف یا زیر نظر وی تدوین شده است.


پدرش ابواحمد حسين، ملقب به طاهر و ذوالمنقبتين از شخصيت‌هاى برجسته و مورد توجه حكومت و نقيب سادات و مسئول رسيدگى به شكايات مردم و امير حج بود. مادرش فاطمه دختر ابومحمد، حسين بن احمد بن محمد ناصر كبير، زنى دانشمند و با تقوا بود و [[شيخ مفيد]] كتاب «[[أحكام النساء]]» را به درخواست ايشان به نگارش درآوردند.
او درباره علاقه خود به تاریخ اسلام می‌گوید: «بنده در ایامی که به تبلیغ می‌رفتم، مانند بسیاری از مبلغان آن دوران از کتاب‌ها و مقاتل قدیمی زمان صفویه و قاجار استفاده می‌کردم، اما به مرور زمان مطالعاتم در زمینه تاریخ اسلام بیشتر شد و متوجه نادرستی بسیاری از مطالب درج شده در این کتاب‌ها و مقاتل شدم. کم‌کم اعتمادم از این کتاب‌ها سلب شد و هر چه بیشتر در مسائل تاریخ اسلام پیش می‌رفتم متوجه ضعف و سستی مطالب این کتاب‌ها می شدم و دیگر این مطالب و تذکر به روضه‌خوان‌ها مرا خسته کرده بود، تا اینکه بعد از انقلاب اسلامی کتاب‌هایی در زمینه تحریفات عاشورا نوشته شد و انتقادات وسیعی در این زمینه به وجود آمد و روشنگر‌ی‌هایی از سوی آیات عظام و علما و اندیشمندان حوزوی در جامعه صورت گرفت».


سيد رضى نزد شخصيت‌هاى زير شاگردى كرد: [[شيخ مفيد]]، [[محمد بن موسى خوارزمى]]، [[على بن عيسى ربعى]]، [[ابن جنی، عثمان بن جنی|ابوالفتح جنى موصلى]]، [[سیرافی، حسن بن عبدالله|حسن بن عبدالله سيرافى]].
این مورخ و نویسنده شهیر در روز شنبه 5 محرم سال 1443ق برابر با 23 مرداد ماه سال 1400ش بر اثر بیماری کرونا درگذشت.


وى در سن 47 سالگى و در روز یکشنبه، ششم محرم سال 406 ق در شهر بغداد رحلت كرد و و او را در خانه خود، نزدیک مسجد انباریین در محله کرخ بغداد، به خاک سپردند. گویند سیدمرتضی که طاقت دیدن جنازه برادر و به خاک سپردنش را نداشت، به حرم کاظمین رفت و فخرالملک، وزیر بهاءالدوله دیلمی، بر وی نماز گزارد. <div class="mw-ui-button">[[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|'''ادامه''']]</div>
<div class="mw-ui-button">[[پیشوایی، مهدی|'''ادامه''']]</div>
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش