إثنی عشر رسالة: تفاوت میان نسخه‌ها

'''اثنا عشر رسالة'''، اثر محمدباقر بن محمد میرداماد، مجموعه‌ای است از دوازده مقاله فقهی و اصولی از آثار وی که به همت سید جمال‌الدین میردامادی، به چاپ رسیده است.

کتاب با مقدمه آیت‌الله مرعشی نجفی آغاز و مطالب، دربردارنده مجموعا دوازده رساله می‌باشد که عناوین آنها، عبارتند از: «شرح حدیث تمثیل»، «عيون المسائل»، «شارع النجاة»، «السبع الشداد»، «الإعضالات»، «حاشیه قواعد علامه»، «حاشیه مختلف علامه»، «حاشیه استبصار شیخ طوسی»، «وجوب الصلاة الجمعة»، «حاشیه نفلیه شهید»، «کلمات قصار و مواعظ» و «خطبه‌های نماز جمعه».

رساله‌ای درباره دوازده مسئله فقهی است که به شیوه استدلالی و موافق با مذاق عرفا و پیش از سال 1025ق، نگاشته شده است. این اثر، پاسخ‌نامه مبسوطی است که در جواب پرسش‌هایی که در جلسات درس فقه میرداماد مطرح شده‌اند، به قلم آمده است. میرداماد این کتاب را پس از «الصراط المستقيم» و «الأفق المبين»‌ نگاشته و در آن به مسائلی همچون «احکام وضو»، «طهارت»، «غایت عبادات»، «رفع منع و مانع»، «احکام نماز»، «نماز جمعه و احکام جماعت» و... پرداخته است. اشارات و دقایق منطقی، فلسفی و عرفانی فراوانی در متن این اثر به چشم می‌خورد<ref>ر.ک: مدیر رسانه</ref>.

از جمله آثار فقهی امامیه که با وجود مزایای منحصربه‌فرد خود، آن‌طور که باید مورد توجه واقع نشده، رساله «شارع‌ النجاة في أبواب العبادات» میرداماد است. وسعت فکری او در کلیه علوم و معارف زمانش، بر اهل تحقیق پوشیده نیست. گویا سبک خاص میرداماد در آثارش و نیز اغلاق و صعوبت تعابیر که در فقه او تأثیر گزارده، سبب دور شدن تألیفات فقهی وی از صحنه بحث‌ها و مناقشات فقهی بوده است. با‌این‌همه، افرادی چون کاشف‌الغطاء، علامه سید مهدی بحرالعلوم در کتاب «مصابيح الأحكام» و صاحب جواهر را می‌بینیم که دستاوردهای دقیق و علمی میرداماد را در عرصه فقه و مبانی آن، به‌خصوص رجال، از نظر دور نداشته‌اند و در موارد متعدد به تألیفات فقهی او، از جمله «شارع النجاة» توجه نموده و مطالبی را نقل کرده‌اند<ref>ر.ک: همان</ref>.

میرداماد «شارع ‌النجاة» را به زبان فارسی و برای استفاده عموم مردم نگاشته است. این کتاب مباحث عبادات را از طهارت تا امر به معروف و نهی از منکر پی گرفته که متأسفانه اکنون تنها بخشی از کتاب طهارت، تا مبحث «استطابه و آداب حمام» در دسترس ما قرار دارد و صاحب «الذریعه» نیز به همین مقدار برخورده است<ref>ر.ک: همان</ref>.

مقدمه اعتقادی این رساله دو مرتبه به چاپ رسیده است: نخست در مجموعه «مصنفات میرداماد» با تصحیح استاد عبدالله نورانی و دوم‌بار، ضمن مجموعه «بیست رساله فارسی»، با تصحیح حجت‌الاسلام رضا استادی<ref>ر.ک: همان</ref>.

«السبع الشداد»، اثری است که با الهام از آیه شریفه '''وَبَنَينا فَوْقَكمْ سَبْعًا شِدادًا''' (النبأ: 12) و در بیان و حل هفت مسئله فقهی و اصولی، در سال 1023ق، تألیف شده است. میرداماد این کتاب را در اجابت خواهش و اصرار برخی دوستان و شاگردان و با قصد بیان تحقیقات خود در حل معضلات فقهی و اصولی به رشته نگارش درآورده است<ref>ر.ک: همان</ref>.

«السبع الشداد»، مشتمل بر هفت مقاله و هر مقاله دارای چند فصل است. میرداماد در این اثر، با سبکی علمی و دقیق به بررسی مسائل اجتهادی در فقه و اصول پرداخته و برخلاف دیگر آثار فقهى خود، قدرى دقیق و پیچیده بحث نموده است. وی در این اثر دقت، توان علمى و مهارت خود را در مباحث فلسفى و فقهى به عرصه ظهور نهاده و به بررسی مباحثی همچون «تعریف و موضوع علم فقه»، «ابطال تصویب در اجتهاد»، «تقسیم احکام تکلیفی پنج‌گانه» و... پرداخته است. در پایان کتاب، خاتمه‌ای در شرح حدیث «نية ‌المؤمن خير من عمله» آمده که به‌صورت جداگانه نیز تحریر شده است<ref>ر.ک: همان</ref>.

میرداماد در مطاوی این اثر، به برخی آرای فقهی خاص خود همچون «معنای کراهت و ندب در عبادات»، «کبیره ‌شمردنِ ترک تمامی مستحبات» و «وجوب اعتبار قصد وجه در نیت عبادات» نیز اشاره نموده است<ref>ر.ک: همان</ref>.

«السبع الشداد» در سال‌های 1313 و 1317ق، به‌همراه حواشی میرداماد و به ضمیمه رساله «الإعضالات» به‌صورت چاپ سنگی منتشر گشته و بعدها در مجموعه «اثنا ‌عشر رسالة» افست شده است<ref>ر.ک: همان</ref>.

اثری چنددانشی است که به تحلیل بیست مسئله مشکل ریاضی، منطقی، فقهی و اصولی می‌پردازد. بخشى از فصول این کتاب در مورد احکام دائره و شیوه‌هاى اندازه‌گیرى آن در شرائط مختلف و برخى در اندازه‌گیرى میزان روز و شب و مسائلى پیرامون علت و معلول مى‌باشد. میرداماد در این رساله راجع به ماهیت و علم خداوند نیز سخن گفته است. او علم خدا را غیر از اراده او مى‌داند و مى‌گوید: اراده خداوند عین علم او نیست.

میرداماد در بخش‌های پایانی کتاب، به اتفاق فقها و اصولیین در احکام خمسه اشاره نموده و در دو «اعضال» آخر از نیت معصیت و حکم آن سخن گفته است<ref>ر.ک: همان</ref>.

معنى «کراهت» در عبادات هم آخرین مسئله مورد بحث توسط میرداماد در رساله «الإعضالات» است. او این مدعا را نمى‌پذیرد که کراهت در عبادت به معنى کراهت واقعى نبوده، بلکه به معنى کم شدن مرتبه ثواب مى‌شود؛ چراکه ثواب داراى مراتبى است که با انجام عبادت در مکان داراى کراهت و امثال آن ثوابى کمتر نصیب فاعل آن مى‌شود، نه اینکه خود عمل داراى کراهت باشد<ref>ر.ک: همان</ref>.

میرداماد در این کتاب با دقت نظر و ژرف‌نگرى که در علوم عقلى به‌کار مى‌برد، به کنکاش و بحث علمى در علم فقه که از علوم نقلى مى‌باشد، به نگارش پرداخته و توانایى و مهارت خود را در هر دو عرصه به اثبات رسانده است. وی در این کتاب از اصطلاحات پیچیده و مشکل که در علوم عقلى به‌کار مى‌برد، استفاده نکرده است و با سبکى نسبتا روان و رایج در علم فقه، به نگارش پرداخته است<ref>ر.ک: همان</ref>.

این حواشی، تنها كتاب الطهارة را در بر می‌گیرد. میرداماد در آغاز دو بخش را مطرح مى‌نماید: اول تعریف طهارت و سپس انواع آب‌ها و احکام آن. در احکام آب‌ها، آب قلیل، حمل مطلق بر مقید، عدم تطهیر نجس با نجس، استناد طهارت، مستنقع حمام، تتمیم متغیر به نجاست، حد کر، تقدیر تحقیقى و تقدیرى و... را مورد بحث قرار مى‌دهد<ref>ر.ک: همان</ref>.

یکی از آثار نفیس میرداماد، حواشی او بر «الاستبصار» شیخ طوسی است. وی در این حواشی، بیشتر در شرح و بیان رجال احادیث «الاستبصار» بحث فرموده و در شرح احادیث هم بیانات ادبی و علمی و فقهی و کلامی و حکمی آورده است. کوتاه‌ترین تعلیقه شامل یک سطر است و بلندترین آن‌ها از یک صفحه نسخه تجاوز نمی‌کند<ref>ر.ک: همان</ref>.

در بخش پایانی این مجموعه، نسخه عکسی خطبه‌ها و مواعظ میرداماد که اکثر آن‌ها به خط خود او نگارش شده‌اند، آورده شده است. بعدها، مجموعه کاملی از خطبه‌ها، مواعظ و فواید متفرقه میرداماد، در مجموعه «اوراق پراکنده از مصنفات میرداماد» منتشر گردید<ref>ر.ک: همان</ref>.

«اثنا ‌عشر رسالة» در سال 1397ق، به همت سیدجمال‌الدین میردامادی و با مقدمه‌ای از آیت‌الله مرعشی‌نجفی، در شهر قم به‌صورت عکسی منتشر شد<ref>ر.ک: همان</ref>.

<references/>